İstiklal Marşı

İstiklal Marşı 1549316748 1549316748 istiklalmarsi5c58b295918ddistiklalmarsi5c58b295918dd http:wwwanadolube200404sayfalar31İstiklâl Marşı, Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin Ulusal marşıdır Marşın sözlerini Mehmet Akif ERSOY yazmış, bestesini Akıllı ÜNGÖR yapmıştır Türk Kurtuluş Savaşı'nın en çetin döneminde, bir millî marşa duyulan gereksinmeyi göz önüne bölge Milli Eğitim Bakanlığı, 1921yılında bunun için bir şiir yarışması düzenledi Yarışmaya 724 şiir gönderildi Kazanacak şiire para ödülü konduğu için başlangıçta Mehmet Akif katılmak istemedi Ama millî eğitim bakanı Hamdullah Suphi'nin (TANRIÖVER) ısrarı üzerine, ödülsüz elde etmek şartıyla o da şiirini gönderdi Yapılan tercih sonunda, Mehmet Akif'in 20 Şubat 1921'de yazdığı Kahraman Ordumuzasungusunu içeren şiiri 12 Mart 1921 günü büyük genelde TBMM'nce İstiklâl Marşı kabul edildi Aynı sene bir de beste yarışması açıldı, ama belirlenmiş bir sonuç alınamadı Bunun üstüne Millî Eğitim Bakanlığı'nca Ali Rıfat ÇAĞATAY’ın (1867–1935) bestesi yerinde görülerek okullara duyuruldu 1924'ten 1930'a kadar marş bu beste ile çalındı O sene bunun yerini, Cumhurbaşkanlığı Orkestrası şefi Zeki ÜNGÖR'ün 1922'de hazırladığı bugünkü beste aldı Mehmet Akif Ersoy, İstiklâl Marşı'nda, Kurtuluş Savaşı'nın kazanılacağına olan inancını, Türk askerinin yürekliliğine ve özverisine güvenini, Türk ulusunun bağımsızlığa, hakka, yurduna ve dinine bağlılığını dile getirir Şiirin bütünü, dörtlükler halinde yazılı kırk bir dizedir Sonuncu bölük beş mısra İstiklal Marşı Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al bayrak; Sönmeden yurdumun üzerinde tüten en son ocak O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak; O benimdir, o benim milletimindir ancak Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl! Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celâl? Sana olmaz dökülen kanlarımız daha sonra helâl Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklâl! Ben ezelden beridir özgür yaşadım, özgür yaşarım Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım! Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar, Benim iman doymuş göğsüm gibi serhaddım var Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar, “Medeniyet! dediğin tek dişi kalmış canavar? Dost! Yurduma alçakları uğratma, sakın Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın Doğacaktır sana va’dettiği günler Hakk’ın Kim bilir, ola ki yarın, belki yarından da yakın Bastığın yerleri “toprak! diyerek geçme, teşhis: Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı: Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ancak feda? Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda! Canı, cananı, bütün varımı alsın da Huda, Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda Ruhumun senden, İlâhî, şudur fakat emeli: Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli Bu ezanlar ancak şahadetleri dinin temeli Ebedî yurdumun üzerinde benim inlemeli O süre vecd ile bin secde edervarsataşım, Her cerihamdan, ilâhî, boşanıp kanlı yaşım, Fışkırır ruhı mücerret gibi yerden naşım; O zaman yükselerek arşa bedel olur ya başım Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl! Olsun bundan böyle dökülen kanlarımın hepsi helâl Ebediyen sana yok, ırkıma değil izmihlâl: Hakkıdır, bağımsızlık yaşamış, bayrağımın özgürlük; Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklâl Mehmet Akif ERSOY​