İsviçre’de Ötanazi ile Hayatına Son Veren Adamın Son Anları

2011 yılında “Ölmeyi Seçmek” isimli belgeselde Peter Smedley’nin ötanazi metoduyla kendi hayatında son verdiğini gösteren dakikalar, toplumsal medyada gündem olmuş durumda. Birinci bakışta sağlıklı görünen, lakin çok uzun vakittir ALS hastalığı ile uğraş eden ve artık bu savaşta yer almak istemeyen Peter’ın son dakikaları, nitekim de sarsıcı anlara sahip.

Bir insan neden ölmeyi tercih edebilir diye düşünebilirsiniz fakat dünyada oldukça hudutlu ülkede uygulanan bu usul, yalnızca güzelleşmenin mümkün olmadığı, hastalığı boyunca büyük acılar içinde kalmış beşerler için uygulanıyor.

Peter her ne kadar mevti seçse de son dakikalarında istediği su, yaşama isteğinin hâlâ orada olduğunu gösteriyor ve bu da görüntüyü daha çarpıcı bir hale getiriyor;

Görüntüyü görüntüleyemiyorsanız buraya tıklayabilirsiniz

Görüntüden da anlayacağınız üzere Peter’a uygulanan ötanazi metodunda onu birinci evvel uykuya, akabinde da mevte sürükleyen bir ilaç veriliyor. Verilen ilaç, bir formda Peter’ın şiddetli bir biçimde öksürmesine yol açıyor ve o anda Peter, yaşama dürtüsü ile rahat nefes alabilmek için su istiyor. Ne yazık ki Peter’a istediği su verilmiyor, zira o anlarda Peter ilaçtan ötürü yutkunma refleksini kaybetmiş durumda ve şayet su içerse uykuda değil, boğularak acı verici bir formda ölecek.

Ötanazi nedir?


İsmini Latincede eu thanatos’dan (iyi ölüm) alan ötanazi, bir kişinin yahut hayvanın dayanılmayacak şartlarda hayatına kendi isteğiyle son vermesi manasına geliyor. "Doktor yardımı ile intihar” olarak da nitelendirilen bu olayda hastalara etkin ve pasif olmak üzere iki farklı sistem uygulanıyor.

Birçok ülkede yasal olan pasif ötanazi, makinelere bağlı lakin tedaviye cevap vermeyen hastalarda ömür takviye ünitesinin kesilmesi olarak nitelendiriliyor.

Etkin ötanazi ise tedavisi yahut devası olmayan bir hastalık ya da ruhsal sorun sebebiyle hayatlarına devam etmek istemeyen hastalar için uygulanıyor.

Ötanazinin kabul edilmesi için çok uzun bir süreçten geçmek gerekiyor


Bugüne kadar büyük tartışmalara yol açan ötanazi, isteyen herkesin başvurabileceği tipten bir prosedür değil. Ötanazi için hastaların tıpkı Peter üzere, önemli manada büyük ve tedavisi olmayan bir hastalığa sahip olması gerekiyor.

Olağan olay yalnızca bununla bitmiyor. Ötanaziye başvuran hastalar, amansız bir hastalığa sahip olsalar bile fikirlerinin değişebilmesi için ruhsal terapiye alışılmış tutuluyor. Hekimler, hastanın yaşamayı isteme mümkünlüğünün %1 olduğunu bilseler dahi bu bahtı kabul ediyor ve birinci evvel bu karardan vazgeçmek için, hastanın kararlı olduğunu anladıktan sonra da mevte olabildiğince düzgün bir mental sıhhatle yürümeleri için yardımda bulunuyor.

Ötanazi, bugün dünyada yalnızca birkaç ülkede yasal olarak uygulanabiliyor


Ötanazi kavramı, bilhassa İslam dininde büyük reaksiyonla karşılaşan bir sistem. Bu yüzden de nüfus çoğunluğunun müslüman olduğu ülkelerde bu türlü bir tekniğe asla müsaade verilmiyor. Örneğin ülkemizde ötanaziye yardım eden hekimler, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'na nazaran taammüden adam öldürmek kabahatiyle müebbet mahpus cezasına çarptırılıyor.

Hollanda, ötanaziye yasal olarak müsaade veren birinci ülke. Peter Smedley’e ötanazi uygulanan klinik Dignitas ise İsviçre’de bulunuyor. Bu usulü yasal olarak uygulayan başka ülkelerin ortasında ABD, Fransa, Yeni Zelanda, Avustralya, Kolombiya, İspanya, Belçika ve Hollanda bulunuyor.