İyi ki tansiyonum çıktı

Hekimlik hayatımda 30 yılı aştım. Hastalarıma ve talebelerime yönelik 10’dan çokça kitabım var. Uzun müddettir araştırmalarıma odaklandım ve kitap yazmıyordum. Şimdiye kadar en çok bilgiyi hastalarımdan öğrendim, öğrenmeye de devam ediyorum. Lakin artık hastalarımdan öğrendiğimi hastalarıma/topluma aktarmam gerektiğine inanıyorum.

İç marazları ve nefroloji (böbrek hastalıkları) uzmanıyım. Çok sayıda böbrek hastası tedavi ve takip ettim, hala de ediyorum. Nedeni ne olursa olsun böbrek marazı tedavisinde en çok yararı kan basıncını güzel denetim ettiğim hastalarımda sağladım. Hastalarıma daha yararlı olabilmek için hipertansiyonla (yüksek tansiyon) daha ziyade ilgilendim. Kendim de hipertansiyon hastası olunca neredeyse hobim oldu. Artık hem tabip hem hasta olarak tansiyonla yaşıyorum.

Yıllar geçtikçe hipertansiyonun yalnızca tıbbi bir hastalık olmadığını gördüm. Hipertansiyon aslında tedavi edilebilir içtimaî bir mesele. Hipertansiyon tedavisi konusunda büyük gelişmeler olmasına karşın gelişmiş devletlerde bile kan basıncı denetimi istenilen nispetlerden çok uzaklarda. Memleketimizde hipertansiyon hastalarının neredeyse yarısı marazının farkında değil, farkında olanların da ne yazık ki yarısının kan basıncı denetim altında değil. Üstelik kan basıncı ölçmenin/ölçtürmenin çok kolay ve yaygın olduğu günümüzde…

Artık hipertansiyonun hem tıbbi bir hastalık hem de çevre ve bulaşıcı (mikrobik olmasa da) bir sorun olduğuna inanıyorum. Hastalarımda da bu bakış açısını yerleştirmeye çalışıyorum. Hipertansiyon için çok hoş, tesirli ve hastanın ömür kalitesini bozmayan ilaçlar var. Yapılması gereken hayat nizamı değişikleri de var (az tuzlu yemek, kilo vermek, hareket etmek…) lakin çoklukla kimse buna uymuyor. Kendime “Hastalarım neden tesirli tedavi olamıyorlar, onlara nasıl daha çokça yardımcı olabilirim?” diye sormaya başlayınca bu kitap ortaya çıktı. Hastalarımın içindeki ışığı yakabilirsem tedavilerinde çok daha başarılı olacağıma inanıyorum. Onların daha uzun ve sağlıklı yaşamalarına ekte bulunacağım.

Kitabı yazarken hastalarımın tecrübelerinden çok yararlandım. Kimi kısımlarda onların ifadelerini/düşüncelerini kullandım. Keyifle okuyacağınız, birden fazla kısımda kendinizi ve yakınlarınızı bulacağınız bir kitap yazmaya çalıştım. Birtakım kısımlarını okuttuğum hastalarımın kitabı öğretici, sefalı bulması, lisanının sadeliğine şaşırarak “Hiç tıp kitabı üzere değil” demesi motivasyonumu artırdı. Haber kirliliğinin çok yaygınlaştığı günümüzde karşılaştığınız problemlere yardımcı olmayı, aklınızdaki sorulara cevap vermeyi hedefledim. Kıymetli bulduğum bahisleri daha kalıcı olması emeliyle birçok sefer vurguladım.

Yakın vakitte kardeşim kadar çok sevdiğim bir arkadaşımı kaybettim. Birlikte çok sayıda kitaba editörlük yaptık, pek çok araştırma planladık, gerçekleştirdik. Mesleğinde çok başarılı bir tabip ve talim üyesiydi, fakat marazıyla yüzleşmekten daima kaçtı. Kalp buhranı geçirdiği devir bile inkâr etmeyi tercih etmişti. Gerçeklerden uzaklaşanlar eninde ahir gerçeklerle yüzleşmek zorunda kalırlar. Hastaları yanlış yönlendiren, gerçeklerden kaçan, hastayı istismar eden pek çok kişi var. Hastaları olumsuz etkileye- rek yanlış yönlendiriyorlar. Üstelik hastayı bu olumsuz tesirlerden muhafazası gereken sistem de ne yazık ki güzel çalışmıyor. Arkadaşımın kendi gerçeğiyle yüzleşmeye vakti bile olmadı. Sevenlerini gerisinde bırakarak terk edip gitti.

Onun vefatı beni derinden etkiledi. Hipertansiyon hastalarına, hipertansiyon hastası olmak istemeyenlere, arkadaşlarıma ve hipertansiyonu öğrenmek isteyenlere daha çokça yardımcı olmak maksadıyla kitap girişimimi hızlandırmaya karar verdim. Hasta olarak, doktor olarak, tedrisat üyesi olarak, arkadaş olarak, yol gösterici olarak yazdım. Üstelik bu sefer “Hocanın hem dediğini hem de yaptığını yapın” diyerek.

Yararlı olması dileğiyle.