İyi olmak her zaman üzüyor galiba

Nasıl anlatıyım, nerden giriyim konuya tam getiremedim lakin başta 19 yaşındayım ve yaşıma karşın hayatın bir insana gösterebilecek olduğu bütün zorlukları fazlasıyla gördüğüme inanıyorum erken yaşta büyüdüğümü söyliyebilirim, herneyse yakışıklı biriyim, etrafımdan olumlu yorumlar bölge bi insanım bunuda geçeyim, etrafımdakı arkadaslarımda benım gıbıler ama akılları fikirleri bi gün şu kızla çıkayım bi gün bununla cıkayım falan filan anlatabıldıgım dek açık şekli bu, konuya gelecek olursak benim aklımdan hiçbir vakit böyle bir hafıza geçmedi ve geçmeyeceğinide biliyorum, benim tek isteğim o sevgili gördüğümüz kişiyle birçok vaktimizi birlikte geçirmemiz bundan kastım mesela cumartesi sabahı guzel bıyerde kahvaltı aksamında sahılde bankta oturmak falan filan tabı bu hergun olucak lakin bunu hiçbirzaman gerçekleştiremedim benden hoşlanan benımle bırlıkte almak ısteyen cok oldu ama ben bı turlu yapamadım ıstemedım yanı bırıne baglandım ve peşinden gidiyorum, karşılıksız aşkın ta kendisi, yani demem o ama bukadar hengamenin aralarında bellı bı süre mutlu olacagım bırı olsun yanımda onun yanında rahatlık bulayım ailemle aram bozuk fazla değil hiç yanlarına bile gitmem odamda oturur kalırım unıversıte baslıyalı 34 hafta oldu okuldan kız arkadaslar edındım bu süre dahilinde benden hoslananlar oldu ama afedersınız yanımdan kovacak duruma geldım ve sureklı kendımı uzuyorum bırının pesındeyım mektep meslek derken kendımı dusunmeye vaktım kalmıyor, bişeyler yapıp kendımı bu durumdan cıkarmam gerekli cunku bı kac senedır oyle tedirgin gunler gecırdımkı, hıckımseye de derdımı anlatmam anlatamamda korkuyorum bıseyler olucak dıye