İzmir’den yola çıktı, Amerika’da 15 Milyar Doları buldu!

Türk teşebbüsçü Osman Kibar, üç Türk ortağı ile kurduğu bio teknoloji şirketi SAMUMED ile dünyanın konuştuğu adam. En çok okunan iş dünyası mecmuası Forbes'a kapak olduğunda şöyle yazmışlardı “Bu adam yaşlanmayı geri çevirebilir mi?” 15 milyar dolarlık bedele ulaşan şirketinin yatırımcıları ortasında Ali Sabancı, Ergun İhtimam üzere isimler de var…

Bu pahanın nedeni ise yaptığı araştırmalar… Kanserden kemik erimesine, kellikten felce pek çok alanda insanı 20'li yaşlardaki haline geri döndürmeyi tez ediyor. Son klinik uygulamalar başarılı olduğunu da ortaya koyuyor. 

İZMİR'DEN ÇIKTI, AMERİKA'DA BAŞARDI

Herkes sizi merak ediyor, kim bu adam ? Yalnızca İzmir'in efsane Belediye Lideri Osman Kibar'ın torunu olduğunuzu biliyoruz…

Adım da dedemden geliyor aslında. İzmir doğumluyum. İlkokulu Gazi Paşa'da okudum. Çok sevinçli bir süreçti, 70 bireydik sınıfta. Tabi o şartlarda bir öğretmenin ferdî yeteneklerinize göre sizinle ilgilenmesi, yüksek bir eğitim sunması filan imkansız. Lakin şöyle mükemmel bir sonucu oldu bu sürecin, tam 70 tane ilkokul
arkadaşım var ! 



İlkokuldan sonra İstanbul'a gittiniz, Robert Kolej'de okudunuz…

Evet, ortaokulu ve liseyi orada bitirdim. Bugün de şirketimiz SAMUMED'de üst seviye yönetici kadronun tümü o yıllardan arkadaşlarım. “Kardeşlik” kültürü var ortamızda, Türkiye'de bu dostluklar çok değerlidir biliyorsunuz.

Robert'ten mezun olurken başınızda ne vardı ?

Havası İzmir'e benzeyen, ömrün kolay ve rahat olduğu bir yerde, hoş bir üniversitede matematik okumak istiyordum. Bizde herkes Boston'a sarfiyat malum, ben o denli yapmadım.
Açtım haritayı, Amerika'da havası İzmir'e en yakın olan neresi var diye baktım, Kaliforniya'yı seçtim. Evvel Pomona'da matematik, sonra da CalTech'de elektrik mühendisliği okudum. UC San Diego'da da biofotonik eğitimi aldım.

Birinci şirketinizi de doktora sırasında kurmuşsunuz…

Doktoranın son devrinde bir değil, iki şirket kurdum. Biri onkoloji alanında çalışan bir bio-teknoloji şirketi idi, 2011 yılında bu şirketi Novartis satın aldı. İkinci şirketim ise cep telefonları için anten üreten bir teknoloji yatırımıydı. Onun da bir kısmını Amerika'da askeri teknoloji şirketlerinden biri aldı, bir kısmını da Intel'e sattık.

Sonra ?

Sonra ben New York'a taşındım. Ve orada yeni teknoloji teşebbüslerini takip eden bir yatırım şirketinde çalışmaya başladım. Girişimcilerin iş fikirlerini değerlendirip, uygun bulduklarımıza kaynak sağlıyorduk. Tıpkı anda New York'ta şu andaki eşimle tanıştım.

FORBES'UN EN ZENGİNLER LİSTESİNDE

Osman Kibar, “Bu adam yaşlanmayı geri çevirebilir mi?” başlığıyla Forbes'a kapak olmuştu.

SAMUMED'in kuruluşu da o devirde sanırım… ?

Evet, 11 Eylül'den bir ay evvel ! Şirketi kurduk, eşimle New York'tan San Diego'ya taşındık. O vakitler eşim her dediğime “evet” diyordu.

“SAMU” ne demek? 



Samu bir Japon Zen kavramı. “Aktivite içindeki meditasyon” demek. Yani rastgele bir aktiviteyi yaparken öylesine odaklanıyorsunuz ki, aktivitenin kendisi meditasyon haline geliyor. Samu'nun manası bu. Med ise “medical” yani tıbbi demek…

Ne yapıyor SAMUMED?

Yaşlanmanın ve hastalıkların biyolojisi üzerine çalışıyor.

Yani ilaç mı yapıyorsunuz ?

Bir yanıyla evet. Fakat biz asıl olarak bedenin kendi kaynaklarını kullanarak hayatın birinci yıllarındaki haline dönmesini sağlamaya çalışıyoruz. Şu anda kellikten, kemik erimesine, kıkırdak kaybından kansere pek çok hususta araştırma ve uygulama deneylerimize devam ediyoruz. Bunların gerçek ömürde kullanıma geçmesi ise tıbbi etik ve tüzel nedenlerle uzun süreçler gerektiriyor. Lakin önümüzdeki bir iki yıl içinde kimilerini artık direkt hastaların kullanımına açabileceğiz.

“SEVDİĞİM HERŞEY ÜCRETSİZ !”

Şirketinizin bedeli nedeniyle her yıl FORBES'un “İlk 100 Milyarder” sıralamasında birinci beşte yer alıyorsunuz, 2018'te dördüncü sıraya yerleştiniz. “Milyar dolarlık adam”sınız yani. Bu değerleme sayıları esasen kamuya açık bilgiler. Birinci başladığımızda bedelimiz 3 milyon dolardı, artık 15 milyar dolar.

Ne yapıyorsunuz bu kadar çok parayı? Harcayacak vakit buluyor musunuz Allahaşkına ?!
Yok.

Latife bir yana, nitekim ferdî servetle ne kadar ilgilisiniz…?

Hiç ilgimi çekmiyor. Ailem, eşim ve çocuklarım dışında benim yalnızca kendim için harcadığım para yıllık 20 bin TL'yi bile bulmaz…

Bunu görüyorum. Zirve için Amerika'dan 2 günlüğüne tek bir pantolonla gelmişsiniz, hatta üzerinizdeki tişört de kız kardeşinizin eşi Uğur Bayar'a aitmiş… ne alıyorsunuz kendiniz için?

En çok kitap, biraz da sinema bileti. Benim bütün zevk aldığım aktiviteler bedava! Çocuklarımla vakit geçirmek, kitap okumak, GO Oyunu oynamak, sinemaya gitmek…

Ne okuyorsunuz mesela son olarak ?

En bayıldığım çeşit bilim kurgu, bilimsel fantazi, bir de ideoloji. Lakin şu anda masamda matematik kitaplarım var, zira Princeton'un haberi olmasa da Princeton'da matematik doktorası yapıyorum!

Nasıl yani ?

Evvelden beri en çok matematik severim, uzun vakittir da matematik doktorası yapmak istiyordum. Lakin hiç vaktim yok okula gitmeye. Ben de baktım en güzel programlar nerede diye, MIT ve Princeton'u buldum. Princeton daha soyut matematik olduğu için ilgimi çekti, internetten tüm müfredatı çıkardım, bütün kitaplarını aldım, biri hariç tümünü okudum. Artık son kitabı da bitirince Princeton matematik doktorasını tamamlamış olacağım…

Ve bu röportaj sayesinde Princeton'un da bundan haberi olacak! Bir gününüzü nasıl yaşıyorsunuz ?

7 buçuk 8 üzere işteyim. Ne olursa olsun 6'da meskene dönüyorum. 6-8 ortası çocuklarımlayım. O ortada asla iş yok, telefon yok, bilgisayar yok. O iki saat çocuklarımın. 4 çocuğum var, 4'ü de küçük, o yüzden çok eğleniyoruz! 8'de onlar yatmaya başlıyor. Sonra ben de kendi hobilerimle uğraşıyorum.

Baba olmak hayatınıza ne getirdi ? 



Baba olduğum andan itibaren artık hiç bir şeyi kendim için yapmıyorum. İş olsun, özel hayat olsun… Kendimden daha çok sevdiğim 4 insan var, o yüzden bütün
önceliğim o 4 insanın sıhhati, uygunluğu, geleceği…

‘DEĞERLERİMDEN ASLA TAVİZ VERMEM'

Kibar, “Değerler bütünümü asla kurban etmem, taviz vermem. Esasen pahaları olmayanın iş yapma kabiliyeti de biter” dedi.

“ALLAH SAMUMED'DEN RAZI OLSUN DESİNLER…”

Pekala ne için çalışıyorsunuz, çok şirket, araştırma, fevkalade bir insan kaynağı ne için ? Para bir motivasyonunuz olmadığına göre…

Biz Samumed'de birinci araştırmalarımızdan başarılı sonuçlar almaya başladığımızda ben bütün yönetici kadrosu topladım, herkese tek tek sordum “sen bu işi niçin yapıyorsun ?” diye.

Zira bütün çalışma arkadaşlarım çok fevkalade meslekleri olan insanlar, sonuçta istedikleri yerde istedikleri şartlarda çalışabilirler. O karşılıklardan da ortaya çıktı; bizim bu seyahatte maksimize etmek istediğimiz şey para değil, hayır duası. Yani “Allah Samumed'den razı olsun !” desinler istiyoruz…

Bunu okuyan kimse inanmayacak artık buna…
Lakin gerçek bu.
Şayet bu olursa aslında para da resen gelecek, sonuçta bu bir şirket, vakıf değil.

“DEĞERLERİMİ PARAYA KURBAN ETMEM… “

Türkiye'de büyük çoğunluk paranın ve muvaffakiyetin kesinlikle “yan yollara saparak” elde edileceğine inanır. Lakin siz tam aykırısını anlatıyor, hatta kanıtlıyorsunuz… diyorsunuz ki “iyi ve ahlaklı kalarak da para kazanmak mümkün”…
Hatta çok daha fazla mümkün ! Yalnızca para yapmak için çalışırsanız, çok kısa vakitte yanlış yerlere gelirsiniz.
Onun yerine “ben ‘değerler bütünümü' biliyorum, onları yerine oturttum, onlardan muhakkak vazgeçmeyeceğim” derseniz, muvaffakiyet, para, bütün bunlar tabiatıyla geliyor.

Çok optimist birine benziyorsunuz…
Teşebbüsçü beşerler daima optimist. Kötümserseniz bir kez risk alamazsınız. İkincisi kimse sizin ekibinize katılmak istemez, kim kötümserlerle çalışmak ister ki?!

Girişimcilikte bir liderlik vasfınız da olmak zorunda; lakin bu “herkesin işini ben yapacağım” demek değil. Hatta tam tersi! Herkesin âlâ olduğu bir iş var, liderlik onları motive edebilmek.
Şirketiniz, işleriniz hakkında istediği kadar makus haber çıksın, “bunu da aşacağız” diyebilmek. Grubun birbirleri ile yapan bir formda çalışmasını sağlayabilmek.



Siz kendinizi çok başarılı mı çok varlıklı mi hissediyorsunuz ?
Sonuçta muvaffakiyet da memnunluk da okuldan, kitaplardan ne öğrendiğiniz değil… İnsan olarak nasıl gelişiyorsunuz, sorun bu. Öteki insanlara bakış açınız nedir ?
Sizden farklı olanlarla beşerlerle ve kendinizle barışık mısınız? Kendinizi biliyor musunuz ? Eksiklerinizi her an görüp, kabul edip, avantaja çevirme kabiliyetiniz ve yüreğiniz var mı?

Sizin var anlaşılan… Kötü çakıldığınız anlar oldu mu? 

Çalışmayan projelerim oldu tabi.

Ruhsal olarak da “Osman, napıyorsun kardeşim sen” dediğiniz anlar… asıl onları merak ediyorum…

O mevzuda benim biraz Budist tarafım vardır, bir olay olduğunda daha bütünsel bir kıymetlendirme yapmaya çalışırım. Olağanda Silikon Vadisinde şöyledir; âlâ bir şey olduysa, teşebbüsçüler “hepsi benim başarım” der.  Yani her âlâ olay onların sayesinde, her makûs olay diğerinin suçu! İşte bu sizi felakete götürür, geçmişten ders almayan beşerler haline gelirsiniz. Oysa neler sizin denetiminizde, neler değil, bunu açıkça görebilirseniz… o dersleri alabilirseniz, o vakit aslında her başarısızlık bir fırsat.

Muvaffakiyet için ne kaybetmek istemezsiniz ? Neyi riske etmezsiniz yani ?
Pahalar bütünümü, iç istikrarımı asla kurban etmem, bunlardan taviz vermem. Gerekirse para kaybederim, lakin bedellerimi korurum. Aslında pahaları olmayanın iş yapma kabiliyeti de biter.

Hasret Gürses/Sözcü