Kadının Fedâkârlığı: fedakarlık ile ilgili yazı İslâm hukûkuna göre evli bayan, kocasının evinde bir işçi, kocası bir iş veren değildir(137) Ama müslüman bir hanımın, iyi geçimin bir gereği olarak, kocasının evinde severek hizmet etmesi ve ev işlerini görmesi, büyük bir fedâkârlık sembolüdür Bu husûsda kadınların, yapmaları yerinde olan hizmetleri yerine getirmekten kaçınmaması, erkeğini memnûn etmeğe çalışması ve elinden geldiği dek ona tezgâhtar olması gerekir (138) Müslüman hanımı, Hz Peygamber (sav) Efendimiz’in şu hadîsi şerîfini daima kendine kılavuz edinmelidir: Eğer bir kimseye, Allâh’dan diğer birine secde etmesini emredecek olsam, kadınlara, kocalarına secde etmelerini emrederdim Bunun sebebi, Allâh’ın erkekler için kadınlar üzerine kıldığı haklardır(139) Nitekim ashâbı kirâmın hanımları konut işlerinde çalıştıkları gibi, kocalarının işlerine bile yardım ederler ve onları memnun etmeye son derece gayret sarfederlerdi Hz Fâtıma (ranha) ile Hz Ali (ra) evlendiklerinde Peygamber (sav) Efendimiz, geçim işlerini aralarında taksim ederek, evin dış işlerini Hz Ali (ra)’a, iç işlerini de Hz Fâtıma (ranha)’ya vermiş ve Hz Fâtıma (ranha)’ya hitaben şöyle buyurmuştu: Kızım Fâtıma, sen Ali’ye câriye ol ki, o da sana köle olsun(140) Hz Fâtıma (ranha), babasının bu tavsiyelerine uyarak, kocası Hz Ali (ra)’a gücünün üstünde hiç bir masraf yüklemeyip tekrar tekrar eldeki ile yetinirdi Tüm âile fertlerinin elbiselerini bana kalırsa kendi elleriyle biçip dikerdi İbâdet haricen hep ev işleriyle uğraşırdı Evin ihtiyacı olan suyu, kuyudan çekip çıkarır, omuzuna koyup getirirdi Bu yüzden ip boynunu kesmişti Un almak için sürekli olarak el değirmenini kişisel olarak kendisi çeviriyordu Nihayet elleri nasırlaşmıştı (141) Hem evini süpürüyor, yemek de pişiriyordu (142) Hz Ebûbekir (ra)’ın kızı Hz Esmâ (ranha) vâlidemiz, kocası Hz Zübeyr (ra)’ın işlerinde çalışır, atının tüm hizmetlerini görür, başının üzerinde tohum ve hurma çekirdeği taşırdı (143) İslâm hanımının evi ve âilesi, kendisi için huzûr ve sevinç yeridir Âile sorumluluğunu tam mânâsıyla idrâk ederek, onlara hizmet etmeyi üstüne borç bilmeli ve vazîfelerini hakkıyla başarmalıdır Âilede erkek de anlamsız vakitlerinde hanımına yardım etmek durumundadır Nitekim Peygamber (sav) Efendimiz, evde yerinde zamanlarında elbiselerini yamar, ayakkabılarını ta’mir eder, hayvanları sağardı (144) Ashâbı kirâmdan Esved b Yezîd, Hz Aişe (ranha)’ya Rasûlullâh (sav)’in evde bulunduğu zamanlarda ne işle meşgul olduğunu sorduğunda şu cevabı almıştı: Konut halkına, konut işlerinde takviye eder, ezânı işitince namaza çıkar idi(145)