Kahkahalı yüzleri daima mutlu sanırdım Benmiydim kırık kanatlı bir martının gözyaşındaki hüzün Yahut yalnızlıkmıydı beni çepeçevre saran? Damarlarımda dolaşan bu tanıdık olmayan neydi Fakat ben Yalnızca kesilen parmağımdaki kanı bilirdim! Bir tatlı sevişmiydi aşk dedikleri;kalp hoplatan Yoksa derin bir su muydu akıl içine acımadan boğan Avunmaya çalışıyorum kırık asalı bir ihtiyarla kıyaslayarak kendimi Oysa ben Kahkahalı yüzleri her zaman mutlu sanırdım Acilen birey kendinden biliyor işi! Çcuk yanımı yaşatır,içimi ısıtırdın sözlerinle Gündüzün neşesi gibi severdim seni Şimdi yokluğun üşütüyor bedenimi Fakat ben Şekeri hiç tuzlu yememiştim! Tozlu bir rafın dibinde yer alan yorgun bir biblonun mırıltısıyım bundan böyle Göremedim degideceğinin izleri hep var mıydı yüzünde Şaşkınım ne ivedi büyüdüm bu ihanetin ağırlığıyla Ama ben Yıldan yıla doğduğum gün, yavaş yavaş büyüyeceğim sanırdım!!!!!! alinti