Kahraman Tazeoğlu Araz

Kahraman Tazeoğlu Araz şiiri
Kahraman Tazeoğlu Araz sozleri
Araz Kahraman Tazeoğlu

imageskahramantazeogluaraz5b0b3097bc72f

“Yalnızım cunku sen varsın

“Gel, desen gelirdim
Gittiğin uzakta bendim
Dağ gibi bir ihanetten duştum
Bu kendime son gelişim

Olumbaz opuşler kusuyorum ceplerime
Kendimi sucustu yakalıyorum
Ve kentsizliğimin isimsizliğini
Araz ’a uyak duşuyorum
Gozlerime senden duşler suruyorum
Islak bileklerim kan bayramına yatıyor
Bana en buyuk tehdit yine ben oluyorum
Sonra bir durağa yaslanıyorum
Sonra bir kente
Ve sen gidiyorsun
Ben kanıyorum
Diyorlar ki “kendini dinleme hicbir şey soylemiyorsun
Oysa “gel desen gelirdim, biliyorsun

Yorgun Halic ’e biraz inat
Biraz ihanet bırakıyorum
Ellerinden bir tedirginliği bir tehdidi avucluyorum
Aklıma duşuyorsun
Duşuyorum
Duşunce
Uşuyorum
Azgın huzunlerle korluğume gocuyorum
Ayrılığın saati kac geciyor bilmiyorum
Yalanlarımla bir hiclikteyim
Beni icinden kac!

Bu kentte her yağmur kendini ağlar
Aklıma duşsen yalnızlık oluyorum
Ağzımdaki uykudan opmuyorsun nicedir
Nerde, kimi uşuyorsun?
Artık kendini yakan bir ateşim
Kendimize birbirimizden duşler yapamıyoruz
Şimdi boş duraklarda yaslanıyorum
Boş kentlere
Oysa “gel desen gelecektim

Gun duşlerime donuşlerimde
Bakışın iciyor beni gozlerimden
Govdemi duşuruyorum guz yavrusu duraklara
Uzaklığına uzanıyorum
Sevdiğin sonbahar geciyor ustumden
Ama artık hicbir goğu icmiyorsun dudaklarımdan
Yıkılıyorum şarkılara
“Kimseler biliyor
Yalnızlık dostumdu
Şimdi korkum oluyor
Oysa “gel desen gelecektim

Artık her şey kımıltısız bir geceye donuşuyor
Guz artığı saclarımda oynaşan sensizlik
Goz karana yenik duşuyor en korkak yanlarımdan
Kendimi yitirdikce sana gidiyorum
Gobek cukurumda sobelere karanlık uyutuyorum
Duş satıcısı, ispiyoncu bir ihtiyarın insafına kalıyorum
Uysal yalnızlıklar satın alıyorum
Guluşumle odeyerek
Ve icimde yalancı bir katil taşıyorum
Yeni utanclar biriktiriyorum eski gunahlarıma
Cuzamlı ruhlar cehennemine gidiyorum ben
Kirli sozlerimi temize cekme
Oysa “gel“ desen gelecektim

Gozlerim ihanete ihbar taşıyor
Kuşkulu bir cinayete fısıldıyor kaşlarına
Sozu namluna surmelisin şimdi
En yaralı yanımdan vurmalısın beni
Cunku ucmak duşmeyi goze almaktır

Avlunda bıraktığım az kullanılmış intiharları deniyorum
Ne vakit nikotinli ellerinden yola cıksam
Susuşuna kan dokuyor gozlerim
Sen gozune ciğ kactı sanıyorsun
Oysa bilmelisin Araz ’ım
Kimsenin ici gorunmez
Ve hic bulamadıklarını
Asla yitiremezsin
Bak şimdi aramızda sessiz kalıyor
Soylenecek butun sozler

Her sabah akşam oluyorsun
Alnından ellerine damlıyorsun
Yuzundeki yağmurla iniyorsun kente
İcine dert oluyorsun kentin
Dışına yağmur
Yureğinde dağılıyor kristal şehirler
Duvarların kan oksuruyor
Ve sen
Başkalarının gozlerini
Yuzumde aramamayı oğreniyorsun
Beni bir durağa yaslıyorsun
Beni bir kente
Gidiyorsun
Oysa “gel desen gelecektim

Susmak en inatcısı olmaktır yalnızlığın
En susmakta neydi oyle
Sen en dinlerken
Biliyorum Araz ’ım
İnsan kendini bulmamalı, hep aramalı
Gittiğin yerden başlıyorum oyleyse
Gece cinnetlerimi de alıp yanıma
Denize bakmayı bilmeyenler
Bir gun mutlaka boğulur
İşte bundandır gozlerinden kacışlarım

Siz hic yar sacının bir telinden kendinize gurbet yaptınız mı?

Ben şimdi gurbetim
İcimde taşıyorum
Heba olsa da senlerce yılım
Oysa “gel desen gelecektim

Omrumden duşurduğum sol anahtarlarına takılıyorum hep
Ve hayat yuklu kamyonlar geciyor ustumden
Şairler oludur derler (inanmıyorum)!
En karanlık ceketimi giyiyordum
Işığa kordum cunku
Şimdi ise guneşe ilerliyorum
Dirilmek icin

Kimliği paslanıyor eski bir anarşistin
Gecenin kor gozunden utanıyorum
Hadi bana en militan kelimelerle saldır
Batır icime cumlelerini
Beyhude bir dehşet bırak bana
Hak ediyorum

Gizlilikten olmek uzere olan bir akrep sızıyor icime
Can kaybından oluyorum
Cenazemde namaz kılacağım
Zan altındayım
Yalanıma inanıyorum

Yorgun soylentiler kanıyor solgun yaralarımdan
Kırılır mı bilmem huznumde taşıdığım kin
Kinim kendime
Susuşum sana
Kusuşum tum dunyaya
Ustu kalsın ihanetimin
“Gel desen gelecektim
Yine bir tren geciyor icimden
Sen kesiliyorum guluşumun karşılığı
Sacların bir ruzgarın oykusunu taşıyor
Gormuyorum, soylemiyorsun, kırılıyorum
Hicliğimin etleri yolunuyor şizofrenik bir gecede
Sana bir oyku cıkarıyorum ağzımdan
Susle beni ey aşk!
Gectiğin yerleri opuyorum

Yarısı yanık bir aşkın kullerini taşıyorum
Dişlerindeki nikotin tadı terkimde
Sirenler ve ateş hatları icip
Sesini peydahlıyorum kendimden ve kentimden
Islak ceplerimi buluyorum el yordamıyla
Ve bir asansor kapısı onunde
Aslında yuzume tukuruyorsun da ihanetimi
Ben habersiz gulumsuyorum
Yasadışıyım
Tutukla beni gozlerimden

Kalemim bitti, yitirdi şiirini şuur
Oldu kanımdaki murekkep balığı
Solumdaki sise intihar etti intiharlar
Bir aşkı kaca katlayabilirdi ki ezik bir yurek
Yaşamak icin gec bir zaman
Olmek icin ise erken

Cok davullu bir senfoni surcuyor
Dikiş tutmaz ayrılığımda
Kirpiğinden yapılma bir darağacına
Geceyi asıyorum
Yoksun
Bu yağmurlar ıslatmıyor beni
Bir durağa yaslanıyorum sensiz
Gidişinin en sessiz harfinden yırtılıyorum
“Gel desen gelecektim oysa

Kulaklarımdan bordo denizler dokuluyor
Şimdi herkes biraz sen, biraz acı
Goğsumde bir vagon
Gizli sozler batıyor
Fırtınalar cıkıyor ustume

Şakağımda
İntihar acemisi bir şairin
Delilik provaları
Arkandan uluyan kapılardan
Sokuyorum kokunu
Yokluğunu kokluyorum
Yokluğunu yokluyorum

Coz gozlerimi senden hadi !
Ucranda yak bakışımı
Gozlerine bekci sevdam
Dunden ve senden kalmayım
İcine her duşen
Kendi keşfi sanıyor seni
Oysa sen
i bile kıskandıracak kadar kendinsin
Ve kendini acıtmak istiyorsun
Ama guller kendine batamaz
Bilmiyor musun?
Gelmi diyorsun?

Herkes kendi gorduğune bakar
Peki hayatın ruzgarında kime yelkeniz?
Kıpırdamadan duramayız bir aşk boyu
Hadi ! en kanadığımız yerden susalım
Geldesen gelirdim
Gitdedin ve gittin

Aşka
Ruzgara
Ayrılığa
Zamana

Eyvallah