Kahraman Tazeoğlu Sozleri
Kahraman Tazeoğlu Şiirleri
Karşımda bir adam var şu anda; guncesine duştuğu mayınlı satırlarla benli zamanların izini suren Sen ki bir dar zaman mutluluğuydun yureğime sızıveren Ben ki yureğinin kıyısında taşıdığın ucuruma dokunabilen ilk kadın!
Susardın ve kar yağardı
Gozlerinde başlardı gece
Yarım kalmış kitaplarda biterdi
Alnımızda bilenen kor bir bıcaktı zaman
Ben sana yenilmek icin sevdim seni Hayallerime yakıştığın icin sevdim Ama artık gitme vakti Duymadığın sesimi sana emanet ederek, acılarıma yokluğunu ekleyerek ve nereye gidersem gideyim seninle kalarak gitme vakti
Aramadığın yerlerde olmayı seciyorum nedense Karşılaşma ihtimalimizin olmadığı Olamayacağı İlk ışıktan sağa donuyorum hep Senden değil, seninle karşılaşmaktan korkuyorum
seramonik dil pıhtılaşmalarında erek
platonik kalp krizlerinde recm edilmiş kadın uykusu
geceler yetmedi bak siyahı doldurmaya
sayıklama odalarına
tecacuz koyan urkuntulerim var şimdilerde
benden şizofren olmazlarımdan eğildim de
duştum bu deliliğe
ihtimaller ve ihtilallerden peydahım
cok usuma geldiniz bu gece
kapı gıcırtısı gozlerim yerle yeksan
korku ayak bileklerimden kesti beni
ve benim hicliğime katık norotik duşlerim vardı
ve kendi golgemde kuruttuğum ağac dalları
ve cıldırışlarım ceyizliklerin kadardı
ici dar
ve sen sende var mısın şimdi
bende kaldığın kadar
gelseydin eğer kendimi bile kovardım yanımdan
gelmedin
yine kendimsiz kaldım ardından
dunyanın butun dillerinde sustum
ve bir şair bıraktın geride
ekmeğini aşktan cıkaran!
Duam olup kalacaksın Sevdikce coğalacaksın yokluğunla icimde Kızma bana sitemkar yazıyorum diye Kuskunluğum inan sana değil Soz dinletemiyorum duygularıma, yureğime Saatler seni sen gecmiyor Selamını getirmiyor ruzgarın nefesi Yollar yolumu sana bağlamıyor Sen bırakma beni Şimdi sen bana beni ne kadar cok sevdiğini anlat Gercekyalan farketmez Giderken bunu duymak yaşatır beni ancak Son iyiliğin olsun bana Ya da sus ve git benden; ardına bakmadan
Kahraman Tazeoğlu Şiirleri
Karşımda bir adam var şu anda; guncesine duştuğu mayınlı satırlarla benli zamanların izini suren Sen ki bir dar zaman mutluluğuydun yureğime sızıveren Ben ki yureğinin kıyısında taşıdığın ucuruma dokunabilen ilk kadın!
Susardın ve kar yağardı
Gozlerinde başlardı gece
Yarım kalmış kitaplarda biterdi
Alnımızda bilenen kor bir bıcaktı zaman
Ben sana yenilmek icin sevdim seni Hayallerime yakıştığın icin sevdim Ama artık gitme vakti Duymadığın sesimi sana emanet ederek, acılarıma yokluğunu ekleyerek ve nereye gidersem gideyim seninle kalarak gitme vakti
Aramadığın yerlerde olmayı seciyorum nedense Karşılaşma ihtimalimizin olmadığı Olamayacağı İlk ışıktan sağa donuyorum hep Senden değil, seninle karşılaşmaktan korkuyorum
seramonik dil pıhtılaşmalarında erek
platonik kalp krizlerinde recm edilmiş kadın uykusu
geceler yetmedi bak siyahı doldurmaya
sayıklama odalarına
tecacuz koyan urkuntulerim var şimdilerde
benden şizofren olmazlarımdan eğildim de
duştum bu deliliğe
ihtimaller ve ihtilallerden peydahım
cok usuma geldiniz bu gece
kapı gıcırtısı gozlerim yerle yeksan
korku ayak bileklerimden kesti beni
ve benim hicliğime katık norotik duşlerim vardı
ve kendi golgemde kuruttuğum ağac dalları
ve cıldırışlarım ceyizliklerin kadardı
ici dar
ve sen sende var mısın şimdi
bende kaldığın kadar
gelseydin eğer kendimi bile kovardım yanımdan
gelmedin
yine kendimsiz kaldım ardından
dunyanın butun dillerinde sustum
ve bir şair bıraktın geride
ekmeğini aşktan cıkaran!
Duam olup kalacaksın Sevdikce coğalacaksın yokluğunla icimde Kızma bana sitemkar yazıyorum diye Kuskunluğum inan sana değil Soz dinletemiyorum duygularıma, yureğime Saatler seni sen gecmiyor Selamını getirmiyor ruzgarın nefesi Yollar yolumu sana bağlamıyor Sen bırakma beni Şimdi sen bana beni ne kadar cok sevdiğini anlat Gercekyalan farketmez Giderken bunu duymak yaşatır beni ancak Son iyiliğin olsun bana Ya da sus ve git benden; ardına bakmadan