Kalbimin Sahibi

Genç kız feci bir hastalığın pençesinde kıvranıyordu Yaralı kalbi bundan böyle bu dünyaya
daha artı dayanamamaya başlamıştı Fazla zengin olan ailesi bütün gazetelere,
yürek nakli için ilân vermişlerdi Canını feda edecek birini arıyorlardı
Genç kız ise her gün hastane odasında birazcık daha solmaktaydı



Yine yalnızdı odasında, gözü yaşlı, boynu bükük ölümü bekliyordu
Gözlerini kapadı, bu ufak odada gözyaşı dökmekten bıkmıştı yine de
engel olamadı pınar gibi çağlayan gözyaşlarına Sevdiği geldi aklına,
yoksul ama onu seven sevgilisi Her gün benzer şeyleri düşünüyor,
anıları bir film şeridi gibi gözünün önünden geçiyordu


Param değil fakat sana verebileceğim sevgi doymuş bir kalbim vardemişti
delikanlı Genç kızda zaten diğer birşey istemiyorduSevgiye yoksul biri,
sevdiğinin sevgisinden diğer ne isteyebilirdi oysa Lakin olmamıştı işte,
dünyalar kadar olan sevgilerinin arasına, o lanet olasıca para girmeyi ukala,
onları ayırmıştı İşte paranın geçmediği zamanlara gelmişlerdi
Ne önemi vardı artık? Şu son günlerinde, sevdiği yanında olsa yeterdi


Ayrılıklarından bu yana beş bitmeyen, ızdırap doymuş sene geçmiştiHer günü zehir,
her günü hayal kırıklığı Fakat genç kız hep sevgisini yüreğinde taşımış, kalbini
kimseyle paylaşmamıştı Sevdiğini düşündü işte o lahza Acaba o neler yapmıştı
bu kadar sene her tarafında Kimbilir kiminle evlenmiş, çoluk çocuğa karışmıştı
Gözlerinden bir damla yaş daha damladı kurumuş, bitmiş ellerine Ellerine baktı,
çok eskiden ellerinin, elerini tuttuğunu hayal edip, her gün saatlerce ellerini
seyrederdi En fazla da saçlarının dökülmesine üzülüyordu Çünkü sevdiği öpmüş,
koklamıştı onları Her bir adam başına koptuğunda, kalbine bir ok daha saplanıyordu
Kalbi yine sızlamaya başlamıştı Ola Ki sevdiği yanına olsa,
kalbi bu kadar yorulup, veda etmezdi yaşama Zaten artık ölüm umrunda
değildi genç kızın Sevdiğinden farklı yaşamanın ölümden ne farkı vardı ki


Her Yerde o geldi aklına Keşke keşke yanımda olsa dedi Son bir kere elini tutsa
yeterdi Gözlerini son bir defa öpse, rahatça ebediyen gözlerini kapatabilirdi bundan böyle
Gözleri pınar gibi çağlamaya başladı Sevdiğini son bir kere göremeden vefat etmek
istemiyordu Küçük da olsa ondan bi hatırasını almadan bu dünyadan göçmek
istemiyordu Sevdiği, kimbilir kiminle beraberdi? Kendi, sevgi batmış kalbini kimseyle
paylaşmayı düşünmemişti bile ama acaba o paylaşmış mıydı? Onun sevgisini
silmiş atmış mıydı acaba kalbinden? İçi birden nefretle doldu Üstüne büyük bir
tartma çöktü Onu düşündükçe her dakikasının zehir olması artık fazla daha
ağır geliyordu genç kıza Vefat Etmek istedi, artık yaşamak istemiyordu bu dünyada
Ama sevdiğinden bir hatıra almadan ölmeyeceğine and içmişti


Tekrar gözlerini açtı Kimbilir olur ya de sevdiği onu unutmuştu Bu fikirler
içinde daldı Ansızın babası girdi odaya, kızına yürek nakli için bir gönüllü
bulduklarını müjdeleyecekti Lakin genç kız çoktan uykuya dalmıştı
Bir meleği andıran masum yüzü, sevdiğinin özleminden sırılsıklamdı


O gece biri gözlerini dünyaya kapadı, genç kız ameliyata alındı Tekleyen ve
görevini yerine getirmeyen kalbi değiştirilmişti Bir hafta sonradan baştan gözlerini
açtı dünyaya genç kız Lakin dünya daha bambaşka geldi ona Sözde bir şeyler eksikti


Aradan aylar geçmiş genç kız artık en ince ayrıntısına kadar iyileşmişti Ama içindeki burukluğu bir
türlü atamıyordu Sevdiği aklına gelince kalbi eskisinden daha fazla sızlıyordu
bir kere, bir defa görebilsem diye mırıldandı Kalbi yeniden sızlamaya başlamıştı
Yeni kalbi onu iyileştirmişti lakin nedense her gece bir anda hızlanıyor, onu
uykusundan uyandırıyor ve yarı yerinden çıkacakmış gibi atmaya başlıyordu
Genç kız bir anlam veremediği bu durumu doktora anlatmıştı ama
ameliyatı basit değildi, bir avuç içi kalmadan geçer demişti hekim


Aylar geçmişti lakin hâlâ aynıydı şart Çiçeklerinin yanında gitti Her gün
onlarla saatlerce dertleşiyor, zaman zaman ağlıyordu onlara En fazla kan
kırmızısı gülünü seviyordu Çünkü kırmızı gülün onun için yeri apayrı idi
O da genç kızla beraber gülüyor, onunla beraber ağlıyordu Onu sevdiği gibi
görüyordu genç kız Ve gülünü sevdiğini ilk gördüğünde ona armağan edeceğine
dair ant etmişti Başka türlü paylaşamazdı gülünü kimseyle


Kapı çaldı aniden Kapıyı açtı ama kimse yoktu Gözü yerdeki beyaz zarfa ilişti
Yavaşça eğilip zarfı yerden aldı Birden kalbi deli gibi atmaya başladı Ne
olduğunu anlayamıyordu Zarfın üstünde ne bir isim, ne bir adres vardı
Zarfı açtı, içinden beyaz bir kağıda yazılmış bir mektup çıktı Kalbi daha çabuk
atmaya başladı Onun kokusu vardı kağıtta Evet, onun kokusu vardı
Yıllar yılı özlemini çektiği, yanına olabilmek için canını bile verebileceği
sevdiğinin kokusu vardı mektupta Başı dönmeye başladı Koltuğuna geçip
oturdu yavaş yavaş Kağıdı açtı ve elleri titreyerek okumaya başladı


Sevgilim, senden ayrıldıktan sonradan, bir kalbe iki sevginin sığmayacağını
bildiğimden dolayı, ne bir kimseyi sevebildim, nede kimseye bakabildim Her
günüm diğerinden daha zor geçti, çünkü her gün özlemin daha da artıyordu



Sana kitapları dolduracak değin şiirler yazdım her biri diğerinden daha da
hüzünlüydü Yazdım, okudum, ağladım Her gün yazdım, her gün okudum, senelerce
ağladım Her gece seni düşündüm sabahlara dek, her gece senin yanında
olmayı istedim Ve her gece sensizliğe lanet ettim, uykuları haram ettim kendime,
sensiz olmanın acısını gözlerimden çıkardım Ve bir gün her şeyi değiştirecek
bir fırsat çıktı önüme Bunu fırsatı değerlendirmeyip, kendime haksızlık edemezdim
Ve değerlendirdim Senden fazla uzaklara gittim, ola ki seni unuturum diye
Fakat bütün tersi oldu Seni daha çok özlüyorum artık


Senden çok uzaklardayım belki fakat yine de seni görmek için uzaklardan
gelebiliyorum Keza de her geceSeni seviyor, seyrediyor ve eğilip sen uyurken
yanağına bir öpücük konduruyorum Bazen gözlerini açıp bakıyorsun, geldiğimi
bildiğini sanıyorum lakin yeniden o tatlı uykuna geri dönüyorsun Yarın birbirimizi
sevmemizin altıncı senesi Her Zaman ben geldim şimdiye dek senin yanına, yarın da
sen gel olur mu sevgilim Ha, unutmadan, sana daima sözünü ettiğim, kalbime iyi bak
olur mu? Çünkü göz yaşlarımla, adını yazdım ona Seni senden bile fazla seven bir
sevgi var kalbinin içinde unutma Kırmızı gülü de unutma olur mu?
Seni Seviyorum, Yanıma Gelinceye Değin da Seveceğim


SEVGİLİN *