**kar yağıyor bu şehire ve sen yoksun**

kar yağıyor bu şehire ve sen yoksun 1549083225 1549083225 karyagiyorbusehirevesenyoksun5c55225e716e6karyagiyorbusehirevesenyoksun5c55225e716e6 http:img210imageshackusimg210960dilbesteminisnow4mediumcp4 Senden ayrılalı kaç yıl oldu, kaç asır geçti, kaç yaz, kaç kış, kaç gün, kaç ay? Saymadım Sen giderken ardında bir dağbaşı yalnızlığı bıraktın bana Bir çöl ıssızlığı, yokluğun kimsesizliğim oldu, yokluğun kederim, söyle derhal ben nereye giderim… Yağmurlar bu şehre kavgalı bundan böyle, yağmıyor sokaklara… Acilen kar içinde bedenim, buza döndü dünya Sen gittin kar yağıyor bu kente! Gökyüzü yere dökülüyor sözde, bembeyaz bir gülücükle, nazla Bir eski öykü geziniyor sokakları gözlerimin içinde Halk farkında yok, bilmiyorlar bu hikâyeyi… Hani hayallerimiz vardı geleceğe dair, sevinç dolu Rüzgarlar savurdu, ulaşamayacağımız yüksek dağlara yağdı Öylede olsa hala koynumda mavi mavi hayaller taşıyorum sana dair Sen gideli yüreğim yangın, gözlerim buğuludur benim Kar yağıyor bu şehire, üşüyorum! Ve sen mahrum! Kar yağıyor! Sırası Gelmişken ardındaki son bir çığlığımı ekleyebilmiştim sadece Bu Vesileyle beni de aldiye bağırabilmiştim sadece Ama nafile duymamıştın Yıllardan Beri hayalinle yaşadım bu kahrolası yerde, hayalinle avundum senden uzaklarda, bir tatlı sözüne, bir tebessümüne hasret kaldım… Sen bir serap gibi senelerdir içimin çöllerinde; yaklaştıkça uzaklaştın, uzaklaştıkça yaklaştın Bilki hayalin bile serinliktir kavrulan ruhuma, üşüyen yüreğime sıcaklıktır… Gel ey sevgi meleğim, cangülüm, bir bahar sabahı toprağıma can almak için gel! Damarlarıma kan elde etmek için gel! Hasretlik boyu uzayan raylarda gönlünün sıcaklığına muhtacım Bilki, kaynağı sendedir mutluluğumun, çaresi sendedir yüreğimin Uzaklığın çekilmiyor, uzaklığın cefa… Ne süre seni düşünsem şiirler dökülüyor kar gibi kaldırımlara, şarkılar ağlıyor yokluğuna Uzakta dağbaşlarının serin seherlerinde gökyüzünü süsleyen gözlerini aradım kaç kez Seni ararken ırmaklara döktüm derdimi, rüzgârlara döktüm Bin 'âh'la iniledi dağlar, bin 'âh'la aktı pınarlar, 'âh'ımdan kan damladı gül yapraklarından, yaralı bülbüller figan etti… Özlemin bir bulut gibi sardı beni, bir yağmur gibi üstüme yağdı her gece Damlalar yüreğime vurdukça, seni hoşuna gitmek her gün biraz daha büyüdü içimde Gel ey güli rana; gel ey cangülüm, ayakların kanasa da dikenlerden, binbir pusu kurulsada yollara, prangalar vurulsada ayaklarına, kırıp zincirleri gel… Gelmezsen değil olurum, tükenirim Gelmezsen bil ama, ölüme savurur beni hayat… Geceler boyu hayalinin peşinden koşarken şaşırdım yolumu Bir uçuruma düştüm, canım yandı, kanadı her yerim Gel ancak, uzaktan dağyollarında minik bir su olup, sevda pınarı gönlüne akayım… Korkak ceylanlar gibi sokulayım yanına Gel koru beni zamanın zulmünden, merhametinin gölgesine al… Kucakla beni şefkatinle, yüreğime bıraktığın o tanrısal ışık için, aşk için kucakla… Her gece ismini anarım gecenin en ıssız saatlerinde Korkuyorum senden uzaklarda sensiz, yüreğim sensiz dağbaşı ıssızlığı, yüreğim sensiz en karanlık gece Sana doğru kayıyor gönlümün bütün yıldızları, sana dürüst akıyor gönlümün ırmakları… Uykusuzum her gece böyle, yorgunum sensiz Hani diyorum bir gece hasretini yüklenerek çıkıp gelsen, ısınsa üşüyen duygularım Daha Sonra başımı koysam dizlerine kapansa kirpiklerim; bird aha hiç uyanmasam… Ey öksüzlere yüreğinden acıma pınarları akıtan sevgili! Gel tut ellerimi, beni sensiz bırakma Rüzgarlara yükledim özlemimi her gece sevgimi yolladım sana Yalnızlığımda nice istek ipleri bağladım yüce ağaçlara, ikimiz için Ola Ki dönersin ve yeşerir bütün hayallerimiz tekrar, diye Gel, adını ‘’Can Gülü’’ koyduğum can’ımın gülü Gel, vakitsiz da olsa, kimseciklere görünmeden, bir gölge gibi, giz gibi, rüya gibi, rüzgar gibi, meltem gibi Gel Gitme yeniden…​