Evrene, gök cisimlerine ve hatta kara deliklerin nasıl oluştuğuna dair yüzlerce teori var. Bu alanda günlerce, aylarca hatta yıllarca çalışmalar yapılsa bile elde edilen bilgiler o kadar küçük kalıyor ki bir sonuca varmak pek mümkün olmuyor. Lakin kara delikler ve cihan hakkında bilinen en net şey bunların gerçek olduğudur.
Kara delikler çoklukla bilginin kaybolduğu derin karanlıklar olarak isimlendirilir. Lakin yeni yapılan bir çalışma sonucunda bilim insanları, bizlere kozmosun tarihini anlatmak için kara deliklerin son anlarını kullanarak geliştirilen bir usul bulmuş olabilirler. Gelin Einstein’ın yer çekimi teorisine dayanan bu çalışma neymiş ve kozmosun sırlarını nasıl açığa çıkarabilir yakından bakalım.
“Spektral siren” tekniği kozmosun gençlik yıllarını ortaya çıkarabilir

Chicago Üniversitesi'nden iki astrofizikçi, yeni bir çalışmada, Hubble sabiti olarak isimlendirilen bir sayıyı yani evrenimizin ne kadar süratli biçimde genişlediğini ölçmek için çarpışan karadelik çiftlerinin nasıl kullanılacağına dair bir usul keşfetti. Bu yol, cihanın nasıl geliştiğini, neyden yapıldığını ve nereye gittiğini anlamamıza yardımcı olabilir.
Bilim insanlarının “spektral siren” ismini verdikleri yeni bir yolla evrenin keşfedilmesi güç olan gençlik yılları hakkında detaylarının ortaya çıkarılabileceği düşünülüyor. Hubble sabitinin doğruluğunu keşfetmek epeyce kıymetli zira bu sayı sayesinde kozmosun yaşı, tarihi ve yapısı keşfedilebilir.
Hubble sabiti özel dedektörler kullanılarak hesaplanıyor

Yapılan yeni çalışma, kara delik çarpışmalarının kozmik yankılarını yakalayan özel dedektörler kullanılarak Hubble sabitinin hesaplanabilmesinin yeni bir yolunun olduğunu gösteriyor ve bu sayede cihanın öbür sistemlerle incelenmesi güç olan gençlik yılları rahatlıkla incelenebilir.
Bilim insanları çarpışma sonucunda ortaya çıkan sinyalin nasıl değiştiğini ölçebilirlerse kainatın gençlik yıllarının yanı sıra genişleme hızını da hesaplayabileceklerini sav ediyorlar. Örneğin, mevcut deliller, tespit edilen kara deliklerin birçoklarının güneşimizin kütlesinin beş ila 40 katı ortasında olduğunu gösteriyor.

NASA Einstein Doktora Sonrası Araştırma Vazifelisi ve Kavli Kozmolojik Fizik Enstitüsü Araştırmacısı Ezquiaga, "Yani yakındaki kara deliklerin kütlelerini ölçüp özelliklerini anlıyoruz ve sonra daha uzağa bakıp bu kara deliklerin ne kadar değiştiğini görüyoruz ve bu size cihanın genişlemesinin bir ölçüsünü veriyor" dedi.
Araştırmacılar heyecanlı zira ilerleyen vakitlerde kullanılan araçların yetenekleri arttıkça metot, kozmosun öbür usullerle çalışılması sıkıntı olan "genç" yıllarına yani yaklaşık 10 milyar yıl önceye eşsiz bir pencere açabilir.