Karmaşık ve duygusal bir tecrübe olarak doğum

Artıknihayetindegebe değilsiniz! Do*ğum öncesinde yüklendiğiniz, vücudunuzdaki tüm tümsekler gitti Nefes almanızı ve uyuma*nızı zorlaştıran, sabahları yataktan kalkarken kendinizi yuvarlanan bir kartopu gibi algılama*nize sebep olan o koca karnınız bundan böyle yok Vücudunuzun bütün orta uygun olan şeyin neye ben*zediğini merak ettiren yürek atışları, minik tekme*ler, tatlı gerinmeler artık orada değil, kollarınız*da
Doğum için çektiğiniz kaygılar son buldu Mide yanmalarına ve sırt ağrılarına da son Ha*reketsiz bir şekilde otururken zıplayan karnınız da gitti Bedeninizde süregelen ve sizi her gün şaşırtan mucizevî değişim de öyle Hamilelik bitti, hemen bebeğinizle tanışma vakti
Peki, annelik kariyerine adım attığınız bu benzeşen*siz anda neler hissediyorsunuz? Terlediniz mi? Donup kaldınız mı? Sarsıldınız mı? Yoksa niha*yete ulaşmanın verdiği rahatlama hissi mi? Göğ*sünüzden boşalan uyuşma mi hâkim tüm bede*ninize? Coşkulu musunuz? Kafanız mı karışık? ya da bunların tümü mi?
Bebeğinize “merhaba dediğiniz o birincil ana, hiçbir şey sizi evvelden hazırlayamaz Zira her anne ve her doğum farklıdır Cümbür Cemaat için geçerli olacak olan söyleyebileceğim tek şey var: Be*bek sahibi olmak bir duygu Bu duy*gunun, doğumunuzun uzun veya kısa olmasıy*la, sezaryen veya normal doğum oluşuyla, ya*nınızda kimin olup olmadığıyla ve nerede oldu*ğunuzla bir bağlantısı değil Her yeni annenin his*settiği o büyük mutluluk daima aynıdır
Umarım anne olduğunuz ilk anlarda bebeğini*zi kucağınıza alma, ona dokunma şansına sahip olursunuz Gelmiş olduğu minik dünyasının ılık*lığını kollarınızda hissedebilirsiniz Belirli olun, bu onun için de çok manalı olacaktır Çünkü onu saran kollarınız, bebeğiniz için birkaç ay daha huzurla yaşayacağı ikinci bir rahim gibi*dir Sizin için de, henüz birkaç dakika önce içi*nizde olan o ufak yüze yakından bakmakla, her yanınızı tasvir edilemez bir zevk kaplayacak
Olasılıkla birincil sözcükleriniz, “bebeğim, be*nim bebeğim olacak Onu görmek, koklamak, ona dokunmak ve yüzünü detaylı incelemek… Her yeni annenin sırasıyla tecrübe ettiği zincir*leme Bu şekilde bebeğinizin yaşadığını ve tama*men sizin olduğunu anlamaya çalışırsınız
Kendinizi psikolojik ve hissi anlamda hamilelikten ebeveynlik evresine taşımanız, ömür boyu tırmanacağınız merenin ilk basamağı olacak Dokuz aydır bedeninizde taşıdığınız be*beğiniz, size ayrıca çok yakın keza de yabancıydı Yakındı, çünkü size aitti, yabancıydı çünkü ne*ye benzediğini bile bilemiyordunuz Bütün dün*yası rahminizden ibaret iken, derhal aynı havayı soluyorsunuz Doktor onu tetkik ediyor, eşi*niz kucağına alıyor, hemşire ateşini ölçüyor O farkına varmasa bile, siz ilk andan itibaren be*beğinizin, bağımsızlığını duyuru etmiş olduğunun farkına varırsınız Ancak gerçi, size ait bir par*ça olduğu şehvetli asla yok olmaz Kolunu gelişi*güzel hareket ettirdiğinde “evet, bu hareketini biliyorum Karnımdayken de defalarca yapardın, seni tanıyorum bebeğim deme olasılığınız çok ağırlık*sek Derhal sonrasında da, yüzünü yüzünüze iyi*ce yakınlaştırıp “kimsin sen, ufaklık demeniz*de de herhangi bir acayiplik yok
Bütün bunları hissedebilmek için kendinize süre verin Doğum anında sizi çepeçevre saran o karışıklıkta, boğulacakmış gibi kestirme*niz çok olası Bunu atlatmanın en iyi yolu, be*beğinizi kucaklayıp, kendinizi onun sıcaklığına bırakmanız Yüzünü yüzünüze yaklaştırarak göz*lerinize bakmasına izin verin, meme ucunuzu bulmasına yardımcı olun Doğumunuzu reel*leştiren bilirkişi ekipten yapmanız gerekenleri öğrenerek, uzun ve sıkıcı yolculuğunun ardın*dan, sıcak kollarınızda ihtiyacı olan güven ve rahatlığı ona sunun Eğer sağlık durumu durumunuz onu kucağınıza almanıza engel teşkil ediyorsa, en azından onu görüp, kokusunu içinize çekmeyi deneyin Eğer bebeğinizle birlikte kalamıyorsanız, eşinizin onunla birlikte olmasını sağlayın Zira sizin dışınızda, bebeğinizin gereklilik duydu*ğu güveni sağlayacak tek birey eşinizdir