iltasyazilim
FD Üye
Kemanın özellikleri
Kabak Kemane nedir
Keman ve kabak kemane hakkında veri
Kemanın ilk kez nerede yapıldığı kesin olarak bilinmemekle birlikte, ortaçağda İngilterede Fidele, Almanyada Fidele İtalyada Lira da Breci, Fransada Viel adlarıyla kullanılan yaylı çalgılar Kemanın atası sayılır Lavignac, Kemanın Türklerin Kemençeyi Oğuz Kemençesinden alındığını yazan Bazı kaynaklarda ise Arapların Rebabından geliştirildiği öne sürülmüştür 16ve 17 yüzyıldaki Keman üretim ustaları Nicolo Amati, Paolo Maggini, Giuseppe Guarneru, Antonio Straarius Kemana son şeklini vermişlerdir Keman başlıca biçimi korumakla birlikte 19 yüzyılda, bazı değişikliklere uğradı Çağdaş Kemanda beden ve sap daha uzun, köprü daha yüksektir Kemana orkestrada başlangıçta,1565te StRiggo ve Corteccianın eserlerinde yer verilmiştir Sonraki yıllarda orkestradaki görevlerinden nedeniyle 1 ve 2 Keman olarak adlandırılmış orkestradaki sayıları çoğaltılmıştır
KEMANIN ÖZELLİKLERİ
Keman insanı içten etkileyen, eşsiz güzellikteki sesiyle, yaylı çalgılar ailesinin en kayda değer üyesidir Sesi, öteki çalgılara kadar çoğu bakımdan insan sesine daha yakındır Keman, çene altı ile omuz arasına sıkıştırılarak tutulur Sol elin parmakları sap üstünde yer alan tellere basarak gezinirken, sağ elde tutulan yay, Keman tellerine sürtülerek çalınır Gövdenin orta bölümündeki yan girintiler yayın daha basit hareket etmesini sağlar35 ile 36 cm aralarında değişen bir gövdesi vardır Minik ve hafif bir enstrüman olmakla birlikte, ortalama 84 öbür parçanın bir araya getirilmesiyle yapılır Çoğunlukla iki cm kalınlığında bir çam veya akağaçtan oyma kalemi ve rende kullanılarak biçime sokulur Kemanın bir gövdesi ve buna ast bir sapı vardır Beden göğüs tahtası ya da tabla denen üst kapak, daha aşağı kapak ve onları birleştiren yanlık adlı verilen bir kasnaktan oluşur Tellerin köprü yoluyla gövdeye yaptığı basınca direnebilmesi daha alçak ve üstteki kapaklara hafif bir kavis verilmiştir Sapın ucundaki burgulara sarılarak bağlana teller bir eşikten geçerek gövdenin ucundaki kuyruk bölümüne bağlanır Köprü tellerin titreşimini üstteki kapağa iletir Burgu yuvalarına yerleştirilen kulaklar tellerin istenilen ölçüde gerilmesini sağlar Gövdenin içine boydan boya yerleştirilmiş, bas çubuğu veya bas kirişi denen bir çıta, eşiğin tam aşağı da can direği denilen bir odun parçası bulunur Bas çubuğu sesin tınlanmasına, can direği de ses titreşimlerinin daha aşağı kapağa iletilmesine muavin olur
Üstteki kapak üstünde f biçimindeki iki ses deliği ses titreşimlerinin gövdeden dışarı çıkmasını sağlar Dış etkilerden korunabilmesi için yapımı tamamlandıktan daha sonra özel karışımlı bir tutkalla cilalanır, cila bununla beraber Kemanın ses tınısını belirleyen manâlı bir öğedir Keman üretim ustalarına Luthier denir Ülkemizde Keman yapım teknikleri çok gelişmiş, dağıtılmış yarışmalarda birincilik bölge Luthierlerimiz vardır bunlar: Cafer Açın, Mesut Gözalan, Yunus Tarhan, Mehmet Alkan, Nevzat Önder, Ayhan Damcıoğlu, Ahmet İyidoğan, Emin Tilev, Bedii Akol vb
Kabak Kemane
Yaylı bir Türk Ahali çalgısıdır Yörelere ve biçimlerine tarafından farklılık göstermektedir Kabak, Kemane, Iklığ, Kabak, Rabab, Hatay ilinde Hegit, Güneydoğuda Rubaba, Azerbaycanda Kemençe ve Orta Asya Türklerinde Gıcak, Gıccek ya da Gıjek adıyla tanıdık bu çalgıların aynı kökten oldukları bilinmektedir
Tekne kısmı genelde su kabağından yapılmaktadır Hem ağaçtan yapılanı da yaygındır Sap kısmı sert ağaçlardan yapılmaktadır Tekne kısmının aşağıda ağaçtan veya metalden üretilmiş mil vardır Bu aks diz üzerine konur ve çalgının sağa sola hareketi sağlanır Yay ise bir çubuğun bir ucundan öteki ucuna at kuyruğunun kıllarının bağlanması ile yapılmaktadır Kabak kemaneye önceleri bağırsaktan yapılan Kiriş adı bahşedilen teller takılırken günümüzde madeni teller kullanılmaktadır
Kabak kemane perdesiz bir enstrüman olup her türlü kromatik ses rahatlıkla elde edilebilmektedir Sesi uzun çalma özelliğine sahiptir ve Legato, Staccato ve Pizzicato çalışlar yapılabilmektedir *
Kabak Kemane nedir
Keman ve kabak kemane hakkında veri
Kemanın ilk kez nerede yapıldığı kesin olarak bilinmemekle birlikte, ortaçağda İngilterede Fidele, Almanyada Fidele İtalyada Lira da Breci, Fransada Viel adlarıyla kullanılan yaylı çalgılar Kemanın atası sayılır Lavignac, Kemanın Türklerin Kemençeyi Oğuz Kemençesinden alındığını yazan Bazı kaynaklarda ise Arapların Rebabından geliştirildiği öne sürülmüştür 16ve 17 yüzyıldaki Keman üretim ustaları Nicolo Amati, Paolo Maggini, Giuseppe Guarneru, Antonio Straarius Kemana son şeklini vermişlerdir Keman başlıca biçimi korumakla birlikte 19 yüzyılda, bazı değişikliklere uğradı Çağdaş Kemanda beden ve sap daha uzun, köprü daha yüksektir Kemana orkestrada başlangıçta,1565te StRiggo ve Corteccianın eserlerinde yer verilmiştir Sonraki yıllarda orkestradaki görevlerinden nedeniyle 1 ve 2 Keman olarak adlandırılmış orkestradaki sayıları çoğaltılmıştır
KEMANIN ÖZELLİKLERİ
Keman insanı içten etkileyen, eşsiz güzellikteki sesiyle, yaylı çalgılar ailesinin en kayda değer üyesidir Sesi, öteki çalgılara kadar çoğu bakımdan insan sesine daha yakındır Keman, çene altı ile omuz arasına sıkıştırılarak tutulur Sol elin parmakları sap üstünde yer alan tellere basarak gezinirken, sağ elde tutulan yay, Keman tellerine sürtülerek çalınır Gövdenin orta bölümündeki yan girintiler yayın daha basit hareket etmesini sağlar35 ile 36 cm aralarında değişen bir gövdesi vardır Minik ve hafif bir enstrüman olmakla birlikte, ortalama 84 öbür parçanın bir araya getirilmesiyle yapılır Çoğunlukla iki cm kalınlığında bir çam veya akağaçtan oyma kalemi ve rende kullanılarak biçime sokulur Kemanın bir gövdesi ve buna ast bir sapı vardır Beden göğüs tahtası ya da tabla denen üst kapak, daha aşağı kapak ve onları birleştiren yanlık adlı verilen bir kasnaktan oluşur Tellerin köprü yoluyla gövdeye yaptığı basınca direnebilmesi daha alçak ve üstteki kapaklara hafif bir kavis verilmiştir Sapın ucundaki burgulara sarılarak bağlana teller bir eşikten geçerek gövdenin ucundaki kuyruk bölümüne bağlanır Köprü tellerin titreşimini üstteki kapağa iletir Burgu yuvalarına yerleştirilen kulaklar tellerin istenilen ölçüde gerilmesini sağlar Gövdenin içine boydan boya yerleştirilmiş, bas çubuğu veya bas kirişi denen bir çıta, eşiğin tam aşağı da can direği denilen bir odun parçası bulunur Bas çubuğu sesin tınlanmasına, can direği de ses titreşimlerinin daha aşağı kapağa iletilmesine muavin olur
Üstteki kapak üstünde f biçimindeki iki ses deliği ses titreşimlerinin gövdeden dışarı çıkmasını sağlar Dış etkilerden korunabilmesi için yapımı tamamlandıktan daha sonra özel karışımlı bir tutkalla cilalanır, cila bununla beraber Kemanın ses tınısını belirleyen manâlı bir öğedir Keman üretim ustalarına Luthier denir Ülkemizde Keman yapım teknikleri çok gelişmiş, dağıtılmış yarışmalarda birincilik bölge Luthierlerimiz vardır bunlar: Cafer Açın, Mesut Gözalan, Yunus Tarhan, Mehmet Alkan, Nevzat Önder, Ayhan Damcıoğlu, Ahmet İyidoğan, Emin Tilev, Bedii Akol vb
Kabak Kemane
Yaylı bir Türk Ahali çalgısıdır Yörelere ve biçimlerine tarafından farklılık göstermektedir Kabak, Kemane, Iklığ, Kabak, Rabab, Hatay ilinde Hegit, Güneydoğuda Rubaba, Azerbaycanda Kemençe ve Orta Asya Türklerinde Gıcak, Gıccek ya da Gıjek adıyla tanıdık bu çalgıların aynı kökten oldukları bilinmektedir
Tekne kısmı genelde su kabağından yapılmaktadır Hem ağaçtan yapılanı da yaygındır Sap kısmı sert ağaçlardan yapılmaktadır Tekne kısmının aşağıda ağaçtan veya metalden üretilmiş mil vardır Bu aks diz üzerine konur ve çalgının sağa sola hareketi sağlanır Yay ise bir çubuğun bir ucundan öteki ucuna at kuyruğunun kıllarının bağlanması ile yapılmaktadır Kabak kemaneye önceleri bağırsaktan yapılan Kiriş adı bahşedilen teller takılırken günümüzde madeni teller kullanılmaktadır
Kabak kemane perdesiz bir enstrüman olup her türlü kromatik ses rahatlıkla elde edilebilmektedir Sesi uzun çalma özelliğine sahiptir ve Legato, Staccato ve Pizzicato çalışlar yapılabilmektedir *