kendi yazmış olduğum bir şiir senle aşkımız

SENLE AŞKIMIZ
bir masal gibi başladı senle aşkımız
benzer dalda duran iki kumru gibiydik
gözlerin gözlerimde kaybolurdu çalarken şarkımız
biz ayrı olarak diyarlarda çarpan iki yürektik

bu ayrılık nerden çıktı severken delice
karşılıksız sevmiştik ama biz birbirimizi
çocuklar gibi mutlu olurdum seni görünce
elele verip gülüm katlettik biz sevgimizi

sen bu vesileyle gözümden yaş değil kan akıyordu
inananamadım inanamazdım bu aşkın bittiğine
bakma sen dilimin sustuğuna kalbim acı acı çığlık atıyordu
bir mecnunda ben olmuştum kavuşamayan sevdiğine

gökdeki yıldızlar şahitti ancak sevdamıza denizdeki martılar
içten diye bildiklerim birbir yalan oldu
çok eskiden elele gezdiğimiz sokaklar şimdi bomboş kaldılar
şu ufacık gözlerim şu anda yaşlarla doldu

bir kez arkanı dönüp bakmadın sırası gelmişken
nasıl atar bu kalp sensiz hiç düşündünmü
tutmadı dizlerim düştüm yerlere sen köşeyi dönerken
ben ağlarken gülüm söle bana sen güldünmü

martılar küstü artık sana gelme bu diyarlara
daha artı kahretme bundan böyle beni
kumrular bundan böyle ayrı olarak uçuyor buralarda
kalbimde bir kabir açıp gömdüm içine ben seni