Kendiliğinden Ozdekcilik Ne demektir?
Nedenlerinin bilinmesi gerekmeksizin anlaşılabilen ozdekcilik
Kendiliğinden ozdekcilik, doğru duşunebilen her insanın, cevresinde, kendisinden bağımsız bir dunya bulunduğunu anlamasını dile getirir Deli ya da budala olmayan hicbir insan cevresindeki dunyanın kendi bilincine bağlı olmaksızın var olduğundan kuşkulanmaz Ozdekciliği bilmedikleri halde ilk duşunurlerin canlı ozdekci oluşları bu ‘kendiliğinden anlaşılabilme’nin urunudur Unlu bir diyalektikcinin dediği gibi, kendiliğinden ozdekcilik ‘’sağlıklı bir duşunce sahibi olan, tımarhaneden ya da idealist duşunurlerin okulundan cıkmamış her insan icin nesnelerin, cevrenin, dunyanın duyumlarımızdan, bilincimizden, ben’imizden ve genel olarak ‘insandan bağımsız’ varlığını kabul etmekten ibarettir’’ Nitekim insanlar, pratik yaşamlarında, bundan hicbir zaman şuphe etmemişlerdir Bir sokakta karşıdan karşıya gecen en aşırı ozdeksizci (immateryalist) bile kuramsal olarak duşunce urunu saydığı otobusun altında ezilmemek icin gozlerini acar Bundan oturudur ki butun insanlar, pratik yaşamlarında, ‘kendiğinden ozdekci’dirler Ancak kuramsal alandadır ki ozdekcilik, idealist oğretilerce, yadsınmaya calışılmıştır İnsanların cevreleri karşısında pratik yaşamlarındaki bu doğal tutumları eş deyişle ‘kendiliğinden ozdekcilik’ deyimi, kuramsal alanda ileri surulen ilk ozdekci kurguları dile getiren ‘cocuksu ozdekcilik (safdil maddecilik)’ deyimiyle karıştırılmamalıdır
Nedenlerinin bilinmesi gerekmeksizin anlaşılabilen ozdekcilik
Kendiliğinden ozdekcilik, doğru duşunebilen her insanın, cevresinde, kendisinden bağımsız bir dunya bulunduğunu anlamasını dile getirir Deli ya da budala olmayan hicbir insan cevresindeki dunyanın kendi bilincine bağlı olmaksızın var olduğundan kuşkulanmaz Ozdekciliği bilmedikleri halde ilk duşunurlerin canlı ozdekci oluşları bu ‘kendiliğinden anlaşılabilme’nin urunudur Unlu bir diyalektikcinin dediği gibi, kendiliğinden ozdekcilik ‘’sağlıklı bir duşunce sahibi olan, tımarhaneden ya da idealist duşunurlerin okulundan cıkmamış her insan icin nesnelerin, cevrenin, dunyanın duyumlarımızdan, bilincimizden, ben’imizden ve genel olarak ‘insandan bağımsız’ varlığını kabul etmekten ibarettir’’ Nitekim insanlar, pratik yaşamlarında, bundan hicbir zaman şuphe etmemişlerdir Bir sokakta karşıdan karşıya gecen en aşırı ozdeksizci (immateryalist) bile kuramsal olarak duşunce urunu saydığı otobusun altında ezilmemek icin gozlerini acar Bundan oturudur ki butun insanlar, pratik yaşamlarında, ‘kendiğinden ozdekci’dirler Ancak kuramsal alandadır ki ozdekcilik, idealist oğretilerce, yadsınmaya calışılmıştır İnsanların cevreleri karşısında pratik yaşamlarındaki bu doğal tutumları eş deyişle ‘kendiliğinden ozdekcilik’ deyimi, kuramsal alanda ileri surulen ilk ozdekci kurguları dile getiren ‘cocuksu ozdekcilik (safdil maddecilik)’ deyimiyle karıştırılmamalıdır