Kitabın tarihçesi nedir kısaca

Kitabın tarihçesi kısa bilgi

GEÇMİŞTEN GÜNÜMÜZE KİTAP
Kitabın tarihinin karmaşıklığı, bir yandan süre her tarafında ayrı biçimler almış olmasından, öte taraftan, kitabın bir fazla görüntü açısından değerlenmesinden ileri gelmektedir Kitabın evrimi, yazının üstüne yazıldığı gerecin evrimine ast olmuştur Lakin en eski gereç olan taş (kayalardaki resim yazıları, klasık Eskiçağ ’ ın dikmetaşları) kitabın içine girmez Çünkü, anıtsal yazıtlar portatif değildirler Gerçek kitapların birincil gereci odundu Mezopotamya ’ da ise, daha III bin yılda, kil tabletler üstüne harfler yazılıyordu Kumaşlar da üzerine yazı yazılan gereçler olarak tarihin bir dönemin de kullanılmışlardır Bunlar arasında Çinlilerin fırça ile yazı yazdıkları ipeği veya bezi de saymak gerekir Ama, sürekli surette analiz etmek ve kendini bakım yapmak durumunda olan insan ‘ ’ yazı malzemesi ’ ’ diyebileceğimiz unsurları bularak ve geliştirerek kitap kavramına yeni boyutlar kazandırmıştır Yüzyıllar her tarafında çevresindeki her bulduğu düz yüzeyi yazı aracı olarak kullanan ademoğlu, durmadan ta yeni malzemeler arayışını sürdürmüştür Sümer, Asur ve Hitit kil tabletleri ile Darı papirüs ruloları takriben ayni tarihler de (İÖ 3000) ortaya çıkmış olmakla birlikte, kil tabletlerden fazla, papirus rulolar modern kitabın öncüsü olarak kabul edilirler Papirüs, Nil nehri kıyılarında ve Nil deltasının bataklıklarında yetişen bir bitkidir Saplarından hazırlanan şeritler dokunarak yüzeyler oluşturulur, bunlar özel olarak yapılan sıvılara daldırılıp kurutularak, yazı yazılabilecek yüzeyler oluşturulur Üzerlerine yazı yazılan papirüslar bir birlerine yapıştırılarak 6 – 10 metre uzunluğunda şeritler elde edilir, bunlarında uçlarına sopalar takıldıktan sonradan kıvrılarak rulolar haline getirilirler Papirüsten yapılan ilk kitaplar böyle rulo haindedirler Meşhur İskenderiye Kütüphanesi bu kitaplardan oluşturulmuştur Papirüs ruloları Yunanlılar ve Romalılar da uzun süre kullanmışlardır İS 400 yıllarından itibaren de papirüs ruloların yerini parşömen veya vellum kodekslerin alması, kitabın biçiminde bir ihtilal yaratmıştır Kitabın hikayesinde Anadolu ’ nun da kuşkusuz katkıları vardır Parşömeni, Bergama Kralı II Eumenes ’ in bulduğu belirtilmektedir Üstüne yazı yazmak için hayvan derilerinin işlenmesine fazla önceleri başlanmış olmasına karşın, bu uğraşın en manâlı merkezi Bergama olmuş, hatta yöre kendi ismini de (parşömen kâğıdı, pergamineum ) bu gerece vermiştir Çinliler, paçavraları, keneviri dut ağacı kapuklarını ve başka nebati maddeleri öğüterek, kurutulduktan sonradan üzerine yazı yazılabilecek bir hamur haline getirmeyi başardılar İS 105 yılların da Tsaylun ’ un gerçekleştirdiği söylenen bu kağıt, ortaçağ sonunda, kitap yapımında parşömenin yerini aldı Böylece kağıt hayatımıza çıkmamak üzere girmiş oldu Kağıt üretilmesindeki tekniğin kesintisiz geliştirilmesi el yazmalarının yaygınlaşmasına ve özellikle XV yüzyılda zorlama makinesiyle metinlerin çoğaltılmasını sağlamıştır XIX yüzyıldaysa kağıt Louıs Nicolas Robert ’ in buluş ettiği (1798) ve İngilyere ’ de Fourdrinier ile Donkin ’ in geliştirdiği makineyle mekanik bir şekilde üretilmeye başlanmıştır *