Kocaeli yöresel yemekleri

kocaeli yemekleri,kocaeli'nin bölgesel yemekleri,kocaeli yöresi yemekler

KOCAELİ BÖLGESEL YEMEKLER

Yöredeki kültürel çeşitlilik ve kozmopolit inşa gıda biçimlerinde de farklılık yaratmaktadır Tarımda modern yöntemlerin kullanımı, ülke genelinin üstündedir Bu, sebze üretiminde yoğunlaşmaktadır Anadolu'da besin esas olarak unlulara dayanırken, Kocaeli'nde sebzemeyve tüketimi öne çıkmaktadır Karadeniz'den göçlerle, karalahananın da yaygınlaştığı görülmektedir Fakat kurutma, turşu ve komposto gibi konut konserveciliği artan bir şekilde azalmaktadır Yarımca kirazı, Değirmendere fındığı, Kandıra yoğurdu, hindi dolması konut peyniri, İzmit pişmaniyesi bu yörelerin adıyla özdeşleşmiştir

Yöremizin yerlileri olan Manavlar'ın köylerinde yöresel yemekler varlığını sürdürmektedir Bu yemeklerden bazıları;

Çorbalar: Tarhana, Umaç, Bulamaç,

Et Yemekleri: Yahni, Kavurma, Tavuklu Keşkek, Çiğceli Kavurma Sebze Yemekleri: Mantar Yemeği, Ebe Gümeci, Mancar Yemeği( Çiçekli Mancar )

Hamur İşleri: Konut Makarnası, Gözleme, Cizleme (Akıtma), Lokum, Mantar Böreği, ÇiğceliYumurta, Cevizli Börek

Tatlılar: Höşmerim ( Peynir Tatlısı), Kuru Helva, Otur Fatma Tatlısı, İrmik Helvası, Kübe Tatlısı ve farklı alanlara yönlendirilmiş Sarma ve Dolmalar

Kocaeli Pismaniye
Pişmaniye kente özgü bir tatlı türü olarak ün kazanmıştır Yolculuklarda İzmit'ten geçenleri önce Pişmaniye satıcıları karşılar Kutular içinde ak pamuk görünümü veren bu tatlı ilin simgesi gibidir Bütün yöresel şenliklerin, şölenlerin de vazgeçilmez yiyeceklerindendir Un ve şekerden yapılan tatlının anavatanıysa Eski Acemistanolarak biliniyor Oradaki adı Peşmektir Kocaeli'nde Pişmaniyenin tanıdık ilk ustasının Kandıralı Hayri Usta olduğu söylenmektedir Pazara yönelik üretimi de, yapımını Hayri Ressam'dan öğrenen Hacı Agop adlı bir Ermeni şekerci başlatmıştır Bir süre sonradan bütün Ermeni şekerciler Pişmaniye yapımına yönelmiş, Cumhuriyet ardından mahkeme başkatiplerinden İbrahim Çınar pişmaniyenin İzmit'te tanıtımını sağlamıştır Hacı Agop'un oğluna Türkçe dersleri belirlemek için sıkça dükkana gidip gelirken pişmaniye yapımını da öğrenen İbrahim Çınar emekli olunca baştan sona pişmaniyecilik yapmıştır

Özgün bir tatlı çeşidi olması, hafifliği, pişmaniyenin il dışarıda da aranmasını, ilgi görmesini sağlamıştır Kavrulmuş una kaynamış şekerin yedirilmesi ilk bakışta basit gibi görülmektedir Oysa minik bir yanlışlıkla bütün emek ve harcamalar boşa gidebilir Çevrede pişmaniye adının buradan kaynaklandığı öne sürülür : Yapan bin pişman, yapmayan bir pişman Satıcılarsa aynı tekerlemeyi yolculara yöneltmektedir : Bölge bir pişman, almayan bin pişman! Pişmaniye *