Köpekler neden kötü kokan çamur ve leş yığınlarında yuvarlanırlar ve sonucunda da kendilerini iyi hissederler? Bunu yapmalarına sebep olan şey nedir? Ve bunu yaptıktan sonra kendilerini neden daha iyi hissederler?
Köpek davranış bilimcisi Dr. Dorit Feddersen-Petersen yaptığı araştırmalar sonucunda bu konu hakkında bazı fikirlere sahip olmuş. Bu sorunun yanıtı tam olarak bilinmemekle beraber, farklı hipotezler vardır. Bunların en çok kabul gören, köpeklerin avlarına daha kolay yaklaşabilmek ve fark edilmemek için, kendi kokularını kamule etme çabalarının sonucu, bu davranışı sergiledikleri yönündedir. Kiel Üniversitesi’nden Köpek Davranış Bilimcisi Dr. Dorit Feddersen-Petersen bu hipoteze katılmamaktadır. Ona göre bu davranış bir gruba dahil olmak, o grubun içerisinde kişiliğini ortaya koymak ve aralarındaki bağı güçlendirmek adına yapılan sosyal bir etkinlik davranışıdır.
Yapılan araştırmalar daha önce gruba dahil edilmeyen köpeklerin, kendilerini çamura bulayıp tekrar gruba döndüklerinde, yoğun bir şekilde koklandıktan sonra, tercihli olarak kabul gördükleri gözlemlenmiştir.
Tek başına olan köpek bu hareketiyle kendini ilgi odağı haline getirip, dikkatleri üstünde topluyor.
Bu davranış diğer köpekler arasında fark edilmek için yapılan bir girişim olabilir. Bu durumda “Köpekler onlarla daha sağlıklı anlaşabilmemiz adına, bağırmak yerine, çamurda ya da pislik yığınları içinde yuvarlanmamızı mı tercih ederler? Muhtemelen bunu mükemmel bir davranış olarak algılayacaklardır.
Taktir edilebilmek adına yaptıkları bu davranış, her zaman bu kadar radikal kokmak zorunda değildir. Günlük hayatta da kendilerini sahipleriyle bütünleştirmek isteyen köpekler, bacaklara sürünerek ya da kucağa kafalarını koyarak ,vücut kokularını eşitlemeye çalışırlar. Böyle bir durumda yapılacak en doğru davranış, köpeğinizi kocaman kucaklamak ve sizinle bir bütün olduğunu, tarafınızdan kabul gördüğünü ona hissettirmek adına, onu bol bol öpmek ve sevmek olacaktır.
Köpek davranış bilimcisi Dr. Dorit Feddersen-Petersen yaptığı araştırmalar sonucunda bu konu hakkında bazı fikirlere sahip olmuş. Bu sorunun yanıtı tam olarak bilinmemekle beraber, farklı hipotezler vardır. Bunların en çok kabul gören, köpeklerin avlarına daha kolay yaklaşabilmek ve fark edilmemek için, kendi kokularını kamule etme çabalarının sonucu, bu davranışı sergiledikleri yönündedir. Kiel Üniversitesi’nden Köpek Davranış Bilimcisi Dr. Dorit Feddersen-Petersen bu hipoteze katılmamaktadır. Ona göre bu davranış bir gruba dahil olmak, o grubun içerisinde kişiliğini ortaya koymak ve aralarındaki bağı güçlendirmek adına yapılan sosyal bir etkinlik davranışıdır.
Yapılan araştırmalar daha önce gruba dahil edilmeyen köpeklerin, kendilerini çamura bulayıp tekrar gruba döndüklerinde, yoğun bir şekilde koklandıktan sonra, tercihli olarak kabul gördükleri gözlemlenmiştir.
Tek başına olan köpek bu hareketiyle kendini ilgi odağı haline getirip, dikkatleri üstünde topluyor.
Bu davranış diğer köpekler arasında fark edilmek için yapılan bir girişim olabilir. Bu durumda “Köpekler onlarla daha sağlıklı anlaşabilmemiz adına, bağırmak yerine, çamurda ya da pislik yığınları içinde yuvarlanmamızı mı tercih ederler? Muhtemelen bunu mükemmel bir davranış olarak algılayacaklardır.
Taktir edilebilmek adına yaptıkları bu davranış, her zaman bu kadar radikal kokmak zorunda değildir. Günlük hayatta da kendilerini sahipleriyle bütünleştirmek isteyen köpekler, bacaklara sürünerek ya da kucağa kafalarını koyarak ,vücut kokularını eşitlemeye çalışırlar. Böyle bir durumda yapılacak en doğru davranış, köpeğinizi kocaman kucaklamak ve sizinle bir bütün olduğunu, tarafınızdan kabul gördüğünü ona hissettirmek adına, onu bol bol öpmek ve sevmek olacaktır.