Koronavirüs salgınının başlangıcından itibaren, hakkında birinci devirlerde neredeyse hiçbir şey bilmediğimiz bu hastalığın kimi kümeler için daha fazla risk teşkil ettiğini biliyorduk. Tansiyon, diyabet, kanser üzere hastalıklara sahip bireyler, direkt risk kümesinde yer aldı ve tedaviler de tedbirler de bu doğrultuda ilerledi.
Fakat son devirde ortaya çıkan bir argüman, bedenimizde koronavirüse karşı geliştirilen antikorların ve hücresel bağışıklığın kanserli hücreleri de etkilediği ve güzelleşmeye yol açtığı istikametinde. Şimdi sırf birkaç hastadan elde edilen datalara dayanan bu tez, doğruluğuna yönelik yapılacak araştırmalarla kanser tedavisinde kıymetli rol oynayabilir.
Hem yerli hem yabancı kaynaklardan emsal tezler var:
Prof. Dr. Güner Sönmez'in mevzu ile ilgili flooduna buradan ulaşabilirsiniz.
Argümanın kaynağı, direkt tekil hasta datalarına dayanıyor. Radyoloji uzmanı ve Üsküdar Üniversitesi akademisyeni Prof. Dr. Güner Sönmez'in Twitter hesabında gündeme getirdiği mevzuda, koronavirüse yakalandıktan sonra kanserli hücrelerinde azalma yaşanan hastaların örnekleri yer alıyor. Tıpkı vakitte tekrar Sönmez'in paylaştığı datalara nazaran kimi kanserli hastalarda koronavirüs tanısı ve tedavisi sonrası kemoterapiden randıman alma oranında da artış yaşanmış.
Sönmez'in ilgili paylaşımının altında kendi yakınlarında da benzeri durumların yaşandığını lisana getiren bireyler de var. Lakin olağan ki bu noktada kişisel açıklamaların böylesine hassas bir mevzuda direkt kesin bilgi olarak kıymetlendirilmesi yanlış olacağından her birine sırf birer sav gözüyle bakabiliriz.
Benzeri örnekler yabancı kaynaklarda da yer alıyor. Birleşik Krallık'ta lenfoma teşhisi konan ve tedavi gören 61 yaşındaki bir hastanın koronavirüse yakalanması sonrası gerçekleşen tedavi sürecinin akabinde çoklu tümörlerinin büyük oranda azaldığı biliniyor.
New York Rochester Üniversitesi Tıp Merkezi James P. Wilmot Kanser Enstitüsü Yöneticisi Dr. Jonathan Friedberg'e nazaran bu cinsten hadiselerde yüzde 25 oranında remisyon görülebiliyor. Yani kanser hastalığına sahip şahıslarda vakit zaman faal kanser bulgusunun bulunmadığı vakitler olabiliyor. Lakin Friedberg'e nazaran üstte bahsettiğimiz hadisede daha agresif bir ilerleyiş var ve bu durumda remisyon görülmesi çok daha ender bir durum. Bu da bilgileri kıymetli hale getiriyor.
Kanserli hastalarda koronavirüs mevt oranının daha fazla olduğuna yönelik datalar de mevcut:
Yüklü olarak lenfoma ve akciğer kanseri hastaları üzerinden gelen datalarla ortaya atılan bu tezin yanında tıpkı vakitte koronavirüse yakalanan kanser hastalarında mevt oranının genel kitleye oranla yüzde 16 daha fazla olduğunu ortaya koyan bilgiler de var.
Umuyoruz ki yakın vakitte bu savları doğrulayacak çeşitten bilimsel araştırmalar gerçekleştirilir ve sonuçları bizimle paylaşılır. Savın hakikat olduğu bir senaryoda kanser tedavisine yönelik olarak büyük adımlar atılabilmesi ihtimali var ve bu da dünyanın en yeni ve zorlayıcı hastalıklarından birine yönelik uğraş gücümüzü artıracak tipten bir haber olacaktır.