Kurak Yüzler

Kurak Yüzler Dudakların kuruluğunu anlarım; susuz kalınca dudaklar kurur ve çatlar Buna kimsenin bir şey diyeceği değil Terlemeyen alınları da bir parça çakmak olası; yorulmaya gelemez böyleleri Cılızdır bedenleri, güçsüzdür bünyeleri Şayet alınlar kirlenir, ter akıtmaz bununla beraber damlaların alıp dışarı attığı lekeler kalır nasiyelerde bir tutam solgun yüzlere de bir şey diyemem Bir rahatsızlık falan uğramıştır kişiye ve süzülmüştür benzi Bunlar daima herzamanki hâller Ama göz yaşıyla ıslanmamış bir yüz çöller değin kuraktır Bu yüz yeşilliği olmayan bir gönülden habercidir İçi kurumuş bir insanın dışa dönmüş öz dünyasıdır bu kuraklık Bunu içime sindiremem Tekrar Tekrar hak ve yargı için dertli bir adam varsa gidin bir bakın Her ağlamasının öz ağacının bahar meyvesine durması ve daha sonra olgunlaşıp kirpikler arasından dökülmesi olduğunu algılama edeceksiniz Asla mübalâğa etmiyorum Kurak yüzlerin sahipleri dek lâlezarlara ve çemenzarlara yabancı ikinci bir kitle yoktur Damlasız iç otağları bu kuraklığı tüm dünyaya şamil görmeye kalkar Bir iki damla göz yaşının dilini bir türlü çözemezler Zira bu yürek yumuşaklılığının bir göstergesidir Yumuşaklık ise, kalp varlığının, onun yoğuruluşunun ve erdem ufuklarında şekillenişinin bir işareti Bunu nasıl anlasın halsiz sine, buna nasıl yakınlaşsın mecalsiz yürek Kendi hafakanlar içinde, sahralarda ve kavgalı kumlar ortasında avare ve sergerdan dolaşsın, başkaları yeşillikler ortasında çağlayanlar kenarında otağ kursun Bu nasıl meslek? Başkalarının yüzleri yeşilliğin temsilcisi damlalara yol olsun Dış dünyaya dek ulaşsın diriliş nefesleri O ise bunun bir damlasını bile bulamasın Buna nasıl dayansın katı kalp, ölü ve sönük ruh Sakın ondan bunu anlamasını beklemeyin O bir damla ışığa hasret bekleyedursun başkaları aydınlığın şehrayininde reftare dolaşsın, üveyikler gibi kanat açsın, sonsuzluğa ulaşsın O bir kere göğe bakma cesareti gösteremesin, başkaları gök yüzüne çevirsin masum ve mahzun yüzlerini ve yağmur dilesin, arkasından sağanaklar boşansın semadan; iksirler, bengisular aksın dursun kalplere, yüreklere Ama onun bahçesine bir damla düşmesin, bu nasıl bir durum? Tüm bunlara katlanma edemez verimsiz yürekler ve onun yansıması kurak yüzler, ölü ve ölgün çehreler Onun için onlara gözü yaşlı bir çocuk gösterseler ilgilenmezler Çünkü çöl tasavvuruna göre çocuk çehresinde damlanın silueti bile olamaz Hele hele bundan başka gözü yaşlı bir çocuğun içine bahar türküsü iletmek ve öz yağmuruyla gözdeki hüzün damlalarını dindirmek ricası, onlar için içinden çıkılması zorlama, karışık bir mevzuya dönüşür oysa buna dayanamazlar Bu verimsiz yüzleri; ağlamasını unutmuş, yürekleri fersiz, duyguları nefessiz bu ölü sineleri hemen tanırsınız içtimai hayatta Gözlerindeki kuraklıktan, yüzlerindeki çölleşmeden, sahra yankısı kahkahalarından, kum kuruluğu içeren gülüşlerinden, serap misali aldatan hareket ve davranışlarından anında anlarsınız bir mahkûmiyetin içinde olduklarını Aman ha, onlara bir damla göz katresi, bir damla keder bestesi, bir damla aşk iksiri göstermeyin Derhal sizin bir resminizi çizer, bu resmin darlığında sizi hapsederler; çok ağlayan diye Onlar, ellerine geçmemiş bir nimetin kıskançlığı içinde kıvranıyorlar Granite dönmüş, su akıtmayan, yumuşama bilmeyen kayadan katı yüreklerine esef ediyorlar Siz sakın şayet onların isyanları sizedir sanmayasınız Bu garip hâllerinin arkasından kaybettikleri ve hakka dönmedikçe hakikata uyanmadıkça asla bulamayacakları hazinenin bir yası ve matemi var Diğer bir şey yok Bunu bilin ve onlara kızmayın; yalnızca ıslah olmaları istikameti bulmaları için dua edin onlara