Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
kurbağanın yaşam döngüsü resimli,
kurbağaların hayat döngüsü,
kurbağanın oluşum evreleri,kurbağanın gelişim aşamaları
Bir fazla amfibinin yaşam döngüsü, dişinin vücudunun açık havada döllenen yumurtalar dişi kadar bırakıldığında, suda başlar Gerisinde, dış solungaçlarıyla nefes alan larva, yada iribaş, yumurtadan çıkar Düz kuyruğu çoğalan larva sudaki bitkilerle beslenir Değişim (metamorfosis) adı bahşedilen bir işlem sonunda fiziki değişimler gerçekleşir ve solungaçların yerini akciğerler alır İribaş da otobur bir hayvandan etobur bir hayvana dönüşür Amfibiler, genelde, 34 yaşlarında erişkin olurlar
Solungaç: Sudaki oksijeni kullanabilen bir soluma organı
Yaz uykusu: Sıcak ve kuru yaz aylarında görülen eylemsizlik durumu
Kış uykusu: Soğuk kış aylarında görülen eylemsizlik durumu
Omurgasız: Belkemiği olmayan hayvan
Omurgalı: Belkemiği olan hayvan
Larva: Hayvanın, ergin haline benzemeyen ve erginleşmek için başkalaşım (metamorfosis) geçirmesi gereken, birincil şekli
Tüm amfibiler aynı üreme şeklini göstermezler Semenderler bütün yaşamlarını karada geçirirler ve tam şekillenmiş yavru doğururlar Diğerleri, ağaçlık alanlarda ıslak yerlere yumurta bırakır ve yumurtalardan yetişkinlerin küçülmüş biçimleri çıkar Bir Takım su kelerlerinde solungaçlar tüm yaşamları her tarafında kalır Alacalı kırmızı su keleri gençlik dönemini kırmızı semender olarak karada geçirir ve gelişerek bir ergin gibi yaşamak için suya geri döner
Üç esas Gurup
Anuranlar (Kuyruksuzlar): Yaşayan amfibiler içinde, 3 000 nesil ile Anora takımı (kurbağalar ve kara kurbağaları) en büyük gurubu oluşturur Kurbağaların arkadaki kuyrukları yoktur, onun yerine atlamak ve yüzmeğe mükemmel ahenk sağlamış uzun arkadaki bacakları vardır Anuranların çoğu taze suya yakın yaşadıkları halde bazıları daha kuru ortamlara düzen sağlamıştır Kurbağa ve kara kurbağaları birbirinden farklıdır Kara kurbağalarının diğer pürüzsüz derili kurbağalarla karşılaştırıldığında daha kısa bacakları ve siğilli görüntüye sahip daha kuru derileri vardır Kurbağalar çok öbür büyüklükte olabilir Ölçülmüş en minik kurbağa takriben 10 mm (Psyllophryne didactyla, Brezilya ve Stumpffia tridactyla, Madagaskar) ve en büyük ise 30 cm (Batı Afrika Goliath kurbağası, Conraua goliath)dir Anuranlar esas olarak böcekler ve öteki omurgasız hayvanlarla beslenirler En büyük kurbağalar küçük memeli hayvanları, kuşları, balıkları ve diğer amfibileri de yiyebilirler
Urodeller (Kuyruklular): Semendergiller olarak da adlandırılan bu takım yaklaşık 250 türü barındır Urodeller en küçüğü yaklaşık 15 mm (Thorius arboreus ) ve en büyüğü 1,5 m (Japonyada yer alan dev semender) almak üzere ayrı büyüklüklerde olabilirler Semendergillerin uzun kuyrukları ve az gelişmiş bacakları vardır Genel Olarak suyun içinde yada yakınında görülürler ve başlıca kaya veya odunların altındaki nemli toprakta bulunurlar Erişkinler genel olarak yaşamlarının büyük kısmını karada geçirirler ve haşere ve solucanlarla beslenirler
Semendergillerin bazı türleri, Siren cinsine girenler, suculdur Sadece kısa ön ayakları olan Sirenler yılan balığına benzerler Bu türler ayrıca solungaçlarla hem de akciğerle solurlar ve bataklıkların dibindeki çamurun içine gömülürler
Gymnophionlar (Ayaksızlar): Ayaksızlar takımındaki solucanımsılar (Caecilian) solucana benzeyen âmâ ve ayaksız amfibilerdir Afrika ve Güney Afrikanın tropikal ikliminde nemli toprağa gömülürler Değişen boyutlara sahip en az 160 farklı solucanımsı tür vardır Ölçülen en minik ayaksız Grandisonia brevis (11,2 cm), büyük ayaksız ise Caecilia thompsoni (1,515 m)dir Fakat, iri boyutlarına karşın çok seyrek görülürler *
kurbağaların hayat döngüsü,
kurbağanın oluşum evreleri,kurbağanın gelişim aşamaları
Bir fazla amfibinin yaşam döngüsü, dişinin vücudunun açık havada döllenen yumurtalar dişi kadar bırakıldığında, suda başlar Gerisinde, dış solungaçlarıyla nefes alan larva, yada iribaş, yumurtadan çıkar Düz kuyruğu çoğalan larva sudaki bitkilerle beslenir Değişim (metamorfosis) adı bahşedilen bir işlem sonunda fiziki değişimler gerçekleşir ve solungaçların yerini akciğerler alır İribaş da otobur bir hayvandan etobur bir hayvana dönüşür Amfibiler, genelde, 34 yaşlarında erişkin olurlar
Solungaç: Sudaki oksijeni kullanabilen bir soluma organı
Yaz uykusu: Sıcak ve kuru yaz aylarında görülen eylemsizlik durumu
Kış uykusu: Soğuk kış aylarında görülen eylemsizlik durumu
Omurgasız: Belkemiği olmayan hayvan
Omurgalı: Belkemiği olan hayvan
Larva: Hayvanın, ergin haline benzemeyen ve erginleşmek için başkalaşım (metamorfosis) geçirmesi gereken, birincil şekli
Tüm amfibiler aynı üreme şeklini göstermezler Semenderler bütün yaşamlarını karada geçirirler ve tam şekillenmiş yavru doğururlar Diğerleri, ağaçlık alanlarda ıslak yerlere yumurta bırakır ve yumurtalardan yetişkinlerin küçülmüş biçimleri çıkar Bir Takım su kelerlerinde solungaçlar tüm yaşamları her tarafında kalır Alacalı kırmızı su keleri gençlik dönemini kırmızı semender olarak karada geçirir ve gelişerek bir ergin gibi yaşamak için suya geri döner
Üç esas Gurup
Anuranlar (Kuyruksuzlar): Yaşayan amfibiler içinde, 3 000 nesil ile Anora takımı (kurbağalar ve kara kurbağaları) en büyük gurubu oluşturur Kurbağaların arkadaki kuyrukları yoktur, onun yerine atlamak ve yüzmeğe mükemmel ahenk sağlamış uzun arkadaki bacakları vardır Anuranların çoğu taze suya yakın yaşadıkları halde bazıları daha kuru ortamlara düzen sağlamıştır Kurbağa ve kara kurbağaları birbirinden farklıdır Kara kurbağalarının diğer pürüzsüz derili kurbağalarla karşılaştırıldığında daha kısa bacakları ve siğilli görüntüye sahip daha kuru derileri vardır Kurbağalar çok öbür büyüklükte olabilir Ölçülmüş en minik kurbağa takriben 10 mm (Psyllophryne didactyla, Brezilya ve Stumpffia tridactyla, Madagaskar) ve en büyük ise 30 cm (Batı Afrika Goliath kurbağası, Conraua goliath)dir Anuranlar esas olarak böcekler ve öteki omurgasız hayvanlarla beslenirler En büyük kurbağalar küçük memeli hayvanları, kuşları, balıkları ve diğer amfibileri de yiyebilirler
Urodeller (Kuyruklular): Semendergiller olarak da adlandırılan bu takım yaklaşık 250 türü barındır Urodeller en küçüğü yaklaşık 15 mm (Thorius arboreus ) ve en büyüğü 1,5 m (Japonyada yer alan dev semender) almak üzere ayrı büyüklüklerde olabilirler Semendergillerin uzun kuyrukları ve az gelişmiş bacakları vardır Genel Olarak suyun içinde yada yakınında görülürler ve başlıca kaya veya odunların altındaki nemli toprakta bulunurlar Erişkinler genel olarak yaşamlarının büyük kısmını karada geçirirler ve haşere ve solucanlarla beslenirler
Semendergillerin bazı türleri, Siren cinsine girenler, suculdur Sadece kısa ön ayakları olan Sirenler yılan balığına benzerler Bu türler ayrıca solungaçlarla hem de akciğerle solurlar ve bataklıkların dibindeki çamurun içine gömülürler
Gymnophionlar (Ayaksızlar): Ayaksızlar takımındaki solucanımsılar (Caecilian) solucana benzeyen âmâ ve ayaksız amfibilerdir Afrika ve Güney Afrikanın tropikal ikliminde nemli toprağa gömülürler Değişen boyutlara sahip en az 160 farklı solucanımsı tür vardır Ölçülen en minik ayaksız Grandisonia brevis (11,2 cm), büyük ayaksız ise Caecilia thompsoni (1,515 m)dir Fakat, iri boyutlarına karşın çok seyrek görülürler *
