Kuzgun

Kocaman bir karga türüdür Gagaları epeyce kalın ve güçlüdür Her tarafı siyahtır ve tüyleri epeyce parlaktır Fazla kuvvetli bir kuştur Kanat vuruşları çok hızlıdır; bir uçucudur Avlanmayı severler Genellikle yerdeki böcekleri, civcivleri ve diğer küçük canlıları yetişmek için belirgin dalışlar yaparlar
Çok hızlıdırlar ve çok süratli hareket edebilirler Avlanmada çok başarılıdırlar, aç kalmamak için kesintisiz avlanırlar Gıda konusunda ayrım yapmazlar derhal her şeyi yiyebilirler Kursakları olmadığı için kesintisiz arzu hissederler Bu yüzden sürekli avlanmak, gıda bir şey bulmak zorundadırlar Gagaları çok enerjik olduğu için yakaladıkları avlarını parçalamakta zorluk çekmezler Bilhassa dağlık bölgelerde, yüksek yaylalarda ve kayalık ormanlarda yaşarlar
Kuzgunlar eşlerine aleyhinde çok vefalı kuşlardır Bir ömür boyu benzer eşle hayatlarını sürdürürler Bir Takım insanların eşlerine aleyhinde gösteremediği sevgiyi, vefayı Kuzgunlar fazlasıyla gösterir Kuzgunlar, çok uzun yıllar yaşayabilirler Eğer bir kimse kadar öldürülmezlerse ya da başka yabani hayvanlar kadar öldürülmez veya yaralanmazlarsa, bin sene değin yaşayabilecekleri söylenir Bir rivayete tarafından, yaş dala konan Kuzgunun hayra, kuru dala konan Kuzgunun ise şerre delalet ettiğine inanılır
Kuzgunlar, kötü sesleriyle de anılmaktadırlar Hatta herzamanki an şiirinde çoğunlukla kötü sesiyle meşhur Kuzgun ile hoş sesiyle meşhur Bülbül arasındaki zıtlıklardan faydalanılır Kuzgunun bütün anlayışsız ve çirkin hareketleri rakibe benzetilir ve rakip kuzgun olarak anılır Eski şiirlerde, Kuzgun genel olarak; talihsizliğin, uğursuzluğun, ve kötü hasletlerin bir sembolüdür