Luppo'yu üreten Şölen işçisi kadınlar konuştu: Dip dibe çalışıyoruz!

İki saat kala ilan edilen sokağa çıkma yasağı sonrası ihtiyaç­larını gidermeye çalışan halk arasın­da elinde Luppo paketiyle görüntüle­nen kişi gündem oldu.

Lup­po’yu üreten Şölen emekçileri sokağa çıkma yasağına karşın, sıhhatsiz şartlarda çalışıyor olmaları hakkında açıklama yaptı.

Evrensel'den Hilal Tok'un haberine nazaran; çoğunluğu bayan, neredeyse 700 kişinin çalıştığı Şölen fabrikasına ilişkin işçi bayanlardan biri şu tabirleri kullandı:



“Şu an çalışma devam ediyor, birtakım arkadaşla­rımız 12 saat falan çalışmak zorunda kalıyorlar. Bir şey diyemiyorlar. Biz artık iş yerinde bitişik çalışıyoruz, tamam maske falan takıyoruz lakin bir maske ile akşama kadar yönetim edin diyorlar. Biz de bir maske ile zorlanıyoruz, gün içinde hapşırma/öksürme oluyor, yemekhaneye gidip geliyoruz, onu tüm gün kullanmak zorundayız. Ayrıyeten kıyafetlerimiz içeride yıkanıyor, tüm işçi­lerin kıyafetleri bir makinenin içinde, nasıl temiz­lendiği muhakkak değil, haftada en fazla iki sefer yıka­nıyor, giyiyorsun olağanda çıkan çikolata lekesi çıkmamış, makûs kokuyor. Konutlarımıza götürüp yı­kamamıza müsaade vermiyorlar, burada da pak yı­kanmıyor. İtiraz ettik lakin dinlemediler. ‘Bir şey olmaz, gerekli tedbirler alınıyor’ diyorlar.”

GECE SERVİSLERİ TIKLIM TIKIŞ

“Bir şeye karşı çıktığında çabucak tutanak tu­tuyorlar, üçüncü tutanakta da işten atıyorlar” di­yen Luppo emekçisi bayan, servislerde fizikî araya uyulması gerektiğine ait açıklanan ted­birlere karşın fabrika servisindeki durumu şöy­le anlattı:

“Servislerde gündüzleri göz boya­mak için tekli oturtuyorlar fakat geceleri ikili üç­lü derken bir bakıyoruz ayakta gittiğimiz oluyor. Söylüyoruz itiraz ediyoruz ancak boş. Düşünmü­yorlar yani.”

Bir diğer bayan personel ise “Fabrikada günde bir kez maske veriyorlar, servislerde maske yok, ya kendimiz para verip alıyoruz, ya da takılmıyor. Servislerden inince elimizi oraya buraya vuruyo­ruz. Kaygılıyız” dedi.

"DİP TABANA ÇALIŞIYORUZ"

Fabrikada ateşlenen, öksüren çalışanların de ol­duğunu fakat o çalışanlara test yapılmadığını akta­ran bayan çalışanlar reaksiyon gösterince “İşinize gelmi­yorsa çalışmayın” dayatmasıyla karşılaştıklarını tabir ettiler.



Emekçiler, “Bu süreçte rapor almamıza da karşı çıkıyorlar. İnsanların halinden anlamıyor­lar, hasta olana inanmıyorlar aslında. İnsanın bir nedeni var ki rapor alıyor. Ateşleneni meskene gön­deriyorlar, hiç bilemiyoruz işte virüs var mı yok mu, test yapılmıyor zira, bize de bilgisi veril­miyor. Fabrikada bir tabibin olması daha yeterli olur ancak şu anda o da yok. Evvelden haftada 1 gün ya da 2 gün gelirdi ancak artık gidiyoruz, odası daima kilitli. İşverenler müdürler hiç gel­miyorlar, ortada geldiklerinde üretim alanına girmiyorlar, odalarından çıkmıyorlar. Mühendisler bile gidip gelmiyor artık yanımıza. Onlar odala­rından çıkmıyor lakin biz burada taban tabana çalışı­yoruz. Bir sigara odası var küçücük, içeride 70 kişi birlikte sigara içiyor” açıklamasını yaptı.

AĞIR BASAN TELAŞ: YARIN NE OLACAK?

Telaş ve endişeyle çocuklarının, ailelerinin ya­nına giden çalışanların talebi ise üretime orta vererek fiyatlı müsaadeye çıkabilmek:



“Virüsten sonra bir şey değişmedi, yeniden yan yana tıpkı süratte de­vam ediyor üretim. Ürettiklerimiz temel gereksinim değil, talebimiz hiç değilse birkaç hafta da olsa bizi fiyatlı müsaadeye göndermeleri… Fiyatsız müsaade is­temiyoruz zira esasen halimiz ortada, perişan oluruz. Çalışırken daima dertliyiz, yanımızda çalışan bayanda ‘Acaba virüs var mı, yok mu’ di­ye düşünüyoruz. Elimiz birbirine değiyor illaki, süratli ve yan yana üretim yaparken. Sanki virüs bulaştı mı diye niyetlere kapılıyor insan. İn­san korkuyor işte. Çalışanların durumu çok berbat, gün geliyor ağlayanlar da oluyor, korkuyorlar işyerine gidip gelirken; ‘Acaba çocuğuma bulaşır mı, ben de var mı?’ diye insan tasa içinde.