Melek Yüzlüm....

Melek Yüzlüm



Yaşam,varlığını bir sende hissettiğim hayat
Kimi süre gök mavisi gözlerine bile beni çılgın eden hayatSende başlayan ve yaklaşık olarak bitmek üzere olan iri bir hayat

Sende başladı işteBir bakışınla,bir gülüşünleSonra kucağıma sığmayan bir merhabayla
Şimdi fazla uzağız birbirimizden,defalarca olduğu gibi yani
Biz birbirimize palavracı bizleri söylemişiz sadeceSüslü bir kaç cümle; bir de zorunlu iki tebessüm,iki öpücük,iki görüş aldatmış bizleri
Koca bir yapbozu bozmuş sonra birlikte yapmaya çalışmışız ve gel görki; bu yapbozda ne ben seni nede sen beni görememişiz
Yalnızca olur ya duymuşuz birbirimizi ve duyduklarımız palavracı iki sözcükten ibaretmiş; SENİ SEVİYORUM

Seni seviyorum,çünkü; sen gözlerimin güldüğü tek yer,sesimin coştuğu tek varlıksın

İnan bana ben bir sendeydimSeni sevmiş,sana adamıştım kendimi; bütün varlığımı

Kelimelerin sığmadığı koca bir nehri ıslatmaya çalışmışım; hiç bilmeden ve hiç farketmeden
Hemen varlığımı benimsemeye çalışıyorum sensiz ve yine ortaya sen çıkıyorsun
Bilmeden ne çok yere koymuşum ben seni,ne fazla yer vadetmişin sana böyle
Şu Anda,derhal kelimeler tek tek dökülmek ister şu iki dudağımın arasındanO değin fazla şey anlatmak ister fakat sana o minik kelimeler,öyle çok şey açıklama yapmak ister ancak

Ben sende hiç tanımadığım bir sıcaklığı tanıdım,hiç bilmediğim yollardan yürüdüm seninleAşılması zor,bitmez yollardan Hiç korkmadım,hiç ürkmedim bu yollardan Çünkü; yanımda tüm dünyam vardıYani ben böylece biliyordum


Ben sende öğrendim o minik fakat vazgeçilmez mutlulukları; büyük tutku duymayıAy ışığında coşkuyla dans eden yıldızlar bile mutlu ediyor bundan böyle beniSoğuk bir kış günü grip elde etmek bile gurur verici oldu bundan böyleHer sabahleyin çalar saatle kavga etmek,sıcak ekmek kokusunu duymak,yorulduğumu hissetmekİşte tüm bunlar yaşadığımı söyleyenlerden birkaçıAma ne eyvah,ne yazık fakat; tüm bunları yapamadım sende işte,yapamadım
Ne olur dön,dön de gör bundan böyle ne çok değiştiğimi,doğrusu seni ne fazla sevdiğimi
Senin için nelerden geçtiğimi,neleri göze aldığımı gör artık
Ben seviyorum seni,yapamıyorum işte sensiz,olamıyorum bir türlü,laf geçiremiyorum kendime
Diyemiyorum şu aptal gönlüme; ''Bu ne gurursuzluk? ''diye''Kim için ya da ne için bu gözyaşları? Değerinde mi bir sevgiliye? ''

Söylesem,diyebilsem bütün bunları unutur muyum seni? Susar mı bu deli gönül?
Bir bilsem,bu sorulara bir evet diyebilsem,hiç bekler miydim sanıyorsun
Lakin şunu biliyorum,biliyorumki susuyorum; ben seninle başlayan bu hayatta varolduğum sürece; ne sen doldurduğum bu yürek susar,ne de ben o yüreğe laf geçirebilirim
Hemen acı çekeceğimi kasıtlı olarak,bu yüreği ezerek gidebiliyorsan gurursuzca,durma git
Hadi git melek yüzlüm,hayat kokan çığlık,uslanmaz yürek,git hadi
Fakat,lakin unutmaki bu deli aşık,bu koca rüya; yalnızca seninle gülecek ve bir seni sevecek

HoŞÇaKaL YaĞMuR YüReKLiM

A Bahar Çelik *