Mesut İlkay Yanık Şiirleri

DEĞİL Mİ?


Şu yanan yıldızlardan farkı ne gozlerinin
Onlar kadar ışıklı ve varılmaz değil mi?
Tılsım işlemiş Tanrı rengine gozlerinin…
Ki, uğrunda bin yiğit olse de az değil mi?

Bakışının değdiği şu dağlı, taşlı saha
Boyun buker bir sana bir de yuce Allah’a…
Dağlar dahi buyune kapılınca bir daha
Başını o duğumden kurtaramaz değil mi?

Ey sen ki, olum bile ne zevkli kılıcından!
Bahtiyarlık fışkırır saclarının ucundan
Kopurur cağlayanlar, denizler avucundan
Ellerin ki, hayalden daha beyaz değil mi?

Gulersin hey gullere abıhayat dokulur
Seyretmeye dortnala dort bin şen at dokulur
Ve melekler semadan kanat kanat dokulur…
İşte ucmağa varmak boyle bir haz değil mi?

Mesut İlkay Yanık



***



FANTASMA


Bir hayalden ibaret olsa da tum varlığın
Yine de seveceğim seni ey duşsel peri!
Cesetlerin gezdiği bir eski mezarlığın
İcindeyim esasen doğduğum gunden beri

Ne cıkar yankısını işitmesem sesinin,
Duymasam ateşini ensemde nefesinin,
Son sahnesi yaklaşan şu hayat piyesinin
Esrarınla tutuşsa kalan her bir satırı!

Ne cıkar hicbir yolun sonu sana varmasa,
Gozlerim efsununa kapılıp kararmasa,
Kollarım bir kez dahi gul tenini sarmasa
Ve yıkılsa ruhumun en keskin gecitleri

Yine de seveceğim seni ey hayal kadın!
Seni duşlemek bile otesinde her tadın…
Yolunda oldurmek de olsa gizli maksadın
Bu sevda cıkmazından atmam bir adım geri!

Şayet yollar cetinse ben de bir deli tayım
İste sen soluğumu soluğuna katayım!
Ver titreyen kalbini goğsumde ısıtayım!
Dağılsın darben ile oz goğsumun ceperi

Mesut İlkay Yanık




***



TEMENNİ


Yorgun bir cocuk gibi uzansam dizlerinde
Elem, huzun ne varsa silinse hatırımdan
Sırrolup sonsuzluğun derin denizlerinde
Kurtulsam başımdaki tipiden, yıldırımdan…

Bir beraat olsa da onulmaz cilelerden
Silkinip beraberce el uzatsak yarına…
Ayrılıp kahra giden gafil kafilelerden
Doludizgin at koşsak saadet diyarına…

O diyar ki, orada bahtiyarlıktan başka
Ne bir duygu barınır ne de yaşar kahır, gam…
Tanrı izin verse de olmeden once keşke
Biz de varıp oraya cadır diksek bir akşam

Mesut İlkay Yanık


***


GUZELLEME


Teni yaz gibi sıcak
Amma dudağı buzdur
Civanlar cıldırtacak
Cilveleri sonsuzdur

Ki, kıyasen yanında
Şirin’le Leyla’nın da
Hatta Gulsefa’nın da
Curmu şuncacık nazdır

Kara ayca kaşıyla,
Kılıctan bakışıyla,
Turkuler yakışıyla
Turk elinde eşsizdir

Ruhu bir zar icinde
Titrer, oynar icinde
Butun kızlar icinde
O en afsuncu kızdır

Almak icin onu hey
Can mı vermeli? Hayhay!
Ki, uğrunda bin İlkay
Olse yine de azdır

Mesut İlkay YANIK


***



KOCAKLAMA


Camlıbeller hatırlardan silinse
Koroğlular sonse, beyler bilinse
Hakkımızda zağlı ferman salınsa
Dağlar yine kucak acar erine

Yiğidin alnına yazılan neyse
O gelir başına Hakk dilediyse…
Korkaklar kavgadan kacınır oysa
Durmayıp yururuz biz uzerine

Ey beyim! Yureğin değme cetinse
Eğer ferman eden cesaretinse
Ve dağlar da senin memleketinse
Al kolcularını, gel dağlarına

Ellerde kılıclar, sadakta oklar,
Dağlarda kızanlar gelmeni bekler
Carpışsın civanlar, alplar, kocaklar…
Al kanı bol olan cıksın yarına


Mesut İlkay YANIK