Meyveler içerdikleri makro ve mikro besin ögeleri nedeniyle, meyvelerin yerinde seviyede tüketimleri ile kanser, kalp ve damar illetleri, hipertansiyon, sindirim sistemi marazları başta olmak üzere birçok kronik hastalık riskinin azalması, bağışıklık sisteminin güçlenmesi ve yaşlanmanın gecikmesi sağlanır.
Yerküre Sıhhat Örgütü (WHO) tarafından günde en az 400-500 g meyve ve zerzevat tüketilmeli teklifine dayanarak, günde en az beş porsiyon meyve ve zerzevat yenilmesi gerekmektedir. Lakin yerkürede zerzevat ve meyve tüketimi kişi başına 400 gram olan günlük önerilen seviyenin çok altında kalmaktadır.
Meyveler, yüksek azık posası içerikleri ile kan şekerini ve kolesterolü istikrarlar, bağırsakların çalışmasını düzenler, kabızlık üzere sindirim sistemi illetlerinden korur. Bağırsakta bulunan kanserojen unsurlar posa ile birlikte inançlı bir biçimde atılır böylelikle kolon kanseri de dahil olmak üzere kolonla ilgili meselelerin gelişme riskinde azalma sağlanır.
Meyvelerdeki potasyum, folik asit, karotenoidler, C vitamini, posa ve fenolik bileşenler, oksidatif gerilimi düşürme, kan basıncını düşürme, lipit profilini güzelleştirme, insülin hassaslığını arttırma üzere hizmetleri tarafına getirmektedirler. Meyvelerden varlıklı bir diyetin serum antioksidan kapasitesini değerli noktada arttırdığı ve kalp-damar hastalıklarına karşı kollayıcı olduğu belirtilmektedir.
Muaf radikallerin ve reaktif oksijen çeşitlerinin seviyesinin kanda yükselmesi oksidatif gerilime neden olmakta, oksidatif gerilim de yaşla ilgili illetlerin ortaya çıkışında değerli bir risk etmenidir. Meyvelerde bulunan polifenollerin antioksidan kapasitelerinin yüksek olması, özgür radikaller ve reaktif oksijen tiplerinin zararlı tesirini azaltmakta, insülin direncini önlemekte, anti-inflamatuar tesir göstermektedir. Özellikler kalp-damar illetleri, tip 2 diyabet ve kanser üzere kronik marazların gelişimini engellemektedir.
Meyveler C vitamini içerikleri nedeniyle, demirin emiliminde, kollajen oluşumunda, bağışıklık sisteminin güçlenmesinde değerli role sahiptir. A ve E vitaminleri ile birlikte antioksidan özellik göstererek, kanser, katarakt ve kalp illetleri riskini azaltmaktadır.
Meyvelerin, besin bedelleri kadar iştah üzerine de olumlu tesirleri vardır. Meyvelerin lezzeti, içerdikleri asit ve şekerden ileri gelmektedir. Meyveler olgunlaştıkça asit ölçüsü azalmakta, şeker ölçüsü artmaktadır. Şekerin verdiği tadın asitle birleşmesi sonucu güzele giden bir lezzet oluşur.
Sonuç
İnsanın sağlıklı yaşaması, vücudunun büyümesi, yenilenmesi, gelişmesi ve çalışması için kâfi ve istikrarlı beslenmesi gerekir. Şayet gerekli besin öğeleri yerinde ve istikrarlı biçimde alınmaz ise bu durum vücut direncinin azalmasına ve pek çok marazın oluşumuna taban hazırlar. Birçok vitamin, mineral ve lif kaynağı olan meyveler mahsusen kronik illetlerden korunmada kıymetli rol oynar. Sağlıklı beslenmede değerli rol üstlenen meyveler diyetten eksik edilmemeli ve devletimizde kişi başı tüketilen meyve ölçüleri arttırılmalıdır.
Yerküre Sıhhat Örgütü (WHO) tarafından günde en az 400-500 g meyve ve zerzevat tüketilmeli teklifine dayanarak, günde en az beş porsiyon meyve ve zerzevat yenilmesi gerekmektedir. Lakin yerkürede zerzevat ve meyve tüketimi kişi başına 400 gram olan günlük önerilen seviyenin çok altında kalmaktadır.
Meyveler, yüksek azık posası içerikleri ile kan şekerini ve kolesterolü istikrarlar, bağırsakların çalışmasını düzenler, kabızlık üzere sindirim sistemi illetlerinden korur. Bağırsakta bulunan kanserojen unsurlar posa ile birlikte inançlı bir biçimde atılır böylelikle kolon kanseri de dahil olmak üzere kolonla ilgili meselelerin gelişme riskinde azalma sağlanır.
Meyvelerdeki potasyum, folik asit, karotenoidler, C vitamini, posa ve fenolik bileşenler, oksidatif gerilimi düşürme, kan basıncını düşürme, lipit profilini güzelleştirme, insülin hassaslığını arttırma üzere hizmetleri tarafına getirmektedirler. Meyvelerden varlıklı bir diyetin serum antioksidan kapasitesini değerli noktada arttırdığı ve kalp-damar hastalıklarına karşı kollayıcı olduğu belirtilmektedir.
Muaf radikallerin ve reaktif oksijen çeşitlerinin seviyesinin kanda yükselmesi oksidatif gerilime neden olmakta, oksidatif gerilim de yaşla ilgili illetlerin ortaya çıkışında değerli bir risk etmenidir. Meyvelerde bulunan polifenollerin antioksidan kapasitelerinin yüksek olması, özgür radikaller ve reaktif oksijen tiplerinin zararlı tesirini azaltmakta, insülin direncini önlemekte, anti-inflamatuar tesir göstermektedir. Özellikler kalp-damar illetleri, tip 2 diyabet ve kanser üzere kronik marazların gelişimini engellemektedir.
Meyveler C vitamini içerikleri nedeniyle, demirin emiliminde, kollajen oluşumunda, bağışıklık sisteminin güçlenmesinde değerli role sahiptir. A ve E vitaminleri ile birlikte antioksidan özellik göstererek, kanser, katarakt ve kalp illetleri riskini azaltmaktadır.
Meyvelerin, besin bedelleri kadar iştah üzerine de olumlu tesirleri vardır. Meyvelerin lezzeti, içerdikleri asit ve şekerden ileri gelmektedir. Meyveler olgunlaştıkça asit ölçüsü azalmakta, şeker ölçüsü artmaktadır. Şekerin verdiği tadın asitle birleşmesi sonucu güzele giden bir lezzet oluşur.
Sonuç
İnsanın sağlıklı yaşaması, vücudunun büyümesi, yenilenmesi, gelişmesi ve çalışması için kâfi ve istikrarlı beslenmesi gerekir. Şayet gerekli besin öğeleri yerinde ve istikrarlı biçimde alınmaz ise bu durum vücut direncinin azalmasına ve pek çok marazın oluşumuna taban hazırlar. Birçok vitamin, mineral ve lif kaynağı olan meyveler mahsusen kronik illetlerden korunmada kıymetli rol oynar. Sağlıklı beslenmede değerli rol üstlenen meyveler diyetten eksik edilmemeli ve devletimizde kişi başı tüketilen meyve ölçüleri arttırılmalıdır.