Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Mısır Piramitlerinin sırrı r
Darı Uygarlığı ve Piramitlerin Sırları
Piramit meren basamağı gibi sıra sıra yapı edilmişti Bu şekilde tamamlanınca kalan taşları yerlerine kısa tahta kütüklerden yapılma makinelerle kaldırdılar HERODOTOS İÖ YAKLAŞIK 430
Herodotos'un yaşadığı zamanlardan bu yandan Mısırlılar'ın piramitleri nasıl yapı edip dikili taşları nasıl kaldırdıkları hakkında böylece fazla kavga yapılmıştır Ne yazık ama Mısırlılar'dan günümüze bu konuları anlatan pozitif bir evrak kalmadığından ortaya atılan bütün kuramlar ancak deneyde kullanılan arkeolojiyle sınanarak inanırlık kazanabilmektedir
Taşların ham olarak taşocaklarından çıkarılması yontulması ve yontulmuş bu taş blokların ve dikilitaşların nakliyesi konularında böylece fazla yanıtlanmamış soru varsa da şayet de en büyük esrar piramitlerin ve dikilitaşların gerçekten hangi teknikle yapıldığıdır
Piramit yapımının erken bir aşamasını gösteren eskiz Piramitin kenarlarının tabanına birbirine paralel çakılmış kazıklar akort ve düzleme için kullanılmış olabilir Ahşap bir beşik modeli Günümüze dek tam boyutlu örnekler kalmamışsa da piramit bloklarının nakli için bunların kullanılmış olması mümkündür
PİRAMİTLERİ NASIL BÖYLECE DÜZGÜN OLARAK YAPI EDEBİLDİLER?
Darı'da modern arkeolojinin tartışmasız babası olan Flinders Petrie 18802'de tümü de 10 üçüncü binyılın ortalarında yaşayan 4 Hanedan hükümdarlarından Keops Kefren ve Mikerinos'un (büyük ölçüde angarya yöntemiyle inşa edilen) piramitlerinin bulunduğu elGize platosunda çok tedbirli bir araştırma başlatmıştır Bulguları arazinin ola ki de bir ızgara gibi hendekler kazıp bunları suyla doldurarak ve sonradan da çevredeki taş adaları istenilen düzeye indirerek düzeltildiğini akla getiriyordu
Yüz sene sonra Amerikalı Mısırbilimci Mark Lehner elGize piramitlerinin çevresindeki kaya tabakasına çözülmüş dağıtılmış delik ve hendeklerin krokisini çıkarttı ve bu alıngan düzleştirme işinin arazinin tümünde yok piramitin en alt taşlarının yerleştirileceği yerin kenarında gizli şeritlerde yapıldığı kanısına vardı
Gize piramitlerinin her birinin ortasında masif bir kaya kütlesi bulunmaktadır (bunlar piramitlerin içinde birkaç yerde görülebilir) Bu doğal kaya göbekleri inşaatçıların bütün bir dörtgen almak için köşegenleri ölçmelerini de engellemiş olabilir
Günümüze kalan aletlerden anladığımıza göre Mısırlı mimarlar kadastrocular ve inşaatçılar özellikle iki cihaz kullanmaktaydılar: Düz çizgileri ve tepede olan açıları gerçekleştirmek ve yapıların köşe ve kenarlarını astronomik düzenlemelere kadar vermek için merkhet ve bay
İngiliz Mısırbilimci I E S Edwards gerçek kuzeyin herhalde batıda ve doğuda belirtilen bir yıldızın doğuş ve batış noktasını ölçüp daha sonra bu iki nokta arasındaki açıyı iki eşdeğer parçaya bölerek bulunduğunu iddia etmiştir
Daha yakın zamanlarda Kate Spencer Büyük Piramit'in mimarlarının kuzey kutbu çevresinde dönen iki yıldızın (Büyük Ayı ile Ufak Ayı'nın) Keops piramitinin yapı edildiği sayılan İÖ 2467 yılında bir hizada olduğunu görmüş olabileceklerini ileri süren ikna edici bir varsayım geliştirmiştir Daha önceki ve sonraki piramitlerin yönlerindeki hataların bu hizanın gerçek kuzeyden sapma derecesiyle bağlantılı olması da bu varsayımı desteklemektedir
Çizimde İngiliz arkeologu Reginald Engelbach'ın tasarladığı kum çukuru yöntemi görülüyor Dikilitaş kızak üstünde çukura çekilir Kum boşaltılarak dikilitaş kaidesine oturtulur Son eşitleme ve yatırma taşın tepesindeki iki yöne çekilen halatlarla yapılır 18 Hanedan'ın üç dikilitaşından ikisi hâlâ Karnak'ta Amon Tapınağı'ndaki orijinal mekânlarındadır
PİRAMİTLER NASIL INŞA EDİLDİ?
Sakkara'daki ve Gize'deki günümüze kalan kanıtlar (özellikle de yarım kalmış piramitlerden) taş blokları piramitler üzerindeki nihai yerlerine uyandırmak için en az beş öbür rampa sisteminin kullanıldığını göstermektedir En basit ve en aşikâr usul doğrusal rampadır (Sakkara'da 3 Hanedan'ın Sekhemkhet piramitinde kullanılmış olabilir) Fakat başlıca bu rampalar için gereken genişlik bunların seyrek olarak kullanılmış olduğu anlamına kazanç
Piramitin bir yüzünde kuytu basamaklardan oluşan meren rampası ise diğerlerinden daha düşey bir açı gerektirecektir Bu tipin izleri Sinki Meidum Gize Ebu Ghurob ve Lisht'te bulunmuştur Belki de I Anasatasi'nin 19 Hanedan papirüsünde anlatılan sarmal rampaya esas itiraz bunun neyin üzerine dayanacağı ve piramitin büyük bir kısmı sarıldığı takdirde ayarlama hesaplarının ve kontrollerin nasıl yapılacağı sorusudur Piramitin bir yüzünde zigzaglı bir yol basamak piramitlerinin yapımında en etkin yol olacaksa da Sakkara Sinki ve Meidum basamaklı piramitlerinde bunun kullanıldığını gösteren bir ize rastlanılmamıştır
İç rampa izleri Ebusir'de Sahure Niuserre ve Neferirkare'de ve Sakkara'daki Pepi H'de görülmektedir ama iç doldurulduktan sonra gerçi bir nesil dış rampa gerekecekti Piramitin içinin teraslı olmasının piramitin kenarında basamak basamak daha ufak rampalar dizisinin kullanılmasını daha yerinde oluşturacağı bahis edilmiştir
Dış kaplama yapıldığında bunların kalıntıları şüphesiz ki kaybolacaktı Piramitten vadideki tapınağa uzanan geçitlerin de rıhtımdan inşaat yerine inşaatçı rampası olarak kullanılmış olması da mümkündür (rıhtım Nil'e bir kanalla birleştirilmişti)
Kullanılan rampa tiplerinin sorunu haricen tartışmalar taş blokların yerlerine kaldırılma yöntemleri Üstünde de yoğunlaşmıştır Mısırlılar vinç ya da palanga yöntemleri kullanmadıkları için blokları yerlerine yerleştirmede ahşap ve bakır kaldıraçlar kullanıldığı kabul edilmektedir
Ebusir'de 5 Hanedan piramitleri Arkada Gize'deki 4 Hanedan öncelleri Eski çağlarda piramitlerin dışlarını örten ince kireçtaşı tabaka alınmışsa da bunların ana blokları günümüze değin kalmıştır
DİKİLİTAŞLARIN SIRLARI NEYDİ?
Eski Darı uygarlığının en belirgin ikonlarından biri İğneyi hatırlatan ve incelerek yükselen tepesinde ufak bir piramit örneği yer alan (buna pyramidion veya benbentaşı âdı verilir) dikilitaştır ilk dikilitaşların Eski Krallık vaktinde (10 25752134) Heliopolis'de güneş tanrısı tapınağına yerleştirildiği anlaşılmaktadır Yeni Krallık döneminde (10 yaklaşık 15501070) büyük monolitik örnekler çoğunlukla Karnak ve Luksor'da olduğu gibi tapınakların önüne çifter çifter dikilirdi
Yeni Krallık döneminden kaldığı sayılan yarım kalmış bir granit dikilitaş Assuan'ın kuzey taşocaklarında hâlâ yatmaktadır 4175 metre boyu ve varsayım edilen 1150 ton ağırlığıyla bu dikilitaş çıkarılmasının geç aşamasında güvenli olmayan bir jeolojik kusuru ortaya çıkarılarak bırakılmasaydı dünyanın bir taşocağından çıkarılan en büyük taşı olacaktı
Assuan dikilitaşını birincil inceleyen İngiliz Mısırbilimci Reginald Engelbach'ın yaptığı deneyler bir insanın bazalt bir keski kullanarak çiğ dikilitaşın üzerinden yarım metre eninde ve beş milimetre kalınlığında bir parça oymak için bir saat çalışması gerektiğini ortaya koymuştur
Dikilitaşlar'ın çoğunun boyutları ve ağırlığı son aşamanın taşı dengelenmiş düşey duruma yerleştirmenin en tehlikeli riskini oluşturan sorunuydu Fakat dikilen taşlar gösteriyordu ancak bütün risklere karşın ortaya konan da Mısırlıların azimli ve tehlikeli teknolojik ustalıklarının başarısıydı Mısırbilimciler'in ve mühendislerin bunun nasıl başarıldığı hakkındaki görüşleri farklıdır
Mısır'dan kalma muhakkak bir veri yokluğunda ileri sürülen yöntemlerden birine göre kaldıraçlarla birlikte temele doldurulan taşların çıkarılmasıyla ve son birkaç derecede iplerle çekerek dikilitaş yerine oturtulur Ancak bu teknik sadece küçük örnekler için uygulanabilir bir yöntemdir Daha büyük dikilitaşlar için ileri sürülen bir görüş ise dikilitaşın fazla tepede olan yapay bir rampadan yukarı çekilmesiyse de bu yöntem taşın kaidesine kayışını denetim için neredeyse imkânsız bir kuvvet kullanımını gerektirir
Her kaidenin üzerinde dikilitaşın yerine yerleştirilmeden bütünüyle ayar edilebilmesi için bir döndürme oyuğu yontulmuştur Dikilen dikilitaşların tepeleri eklenen elektrum denen altıngümüş karışımıyla pırıl pırıl parlardı
Engelbach dikilitaşın huni biçimli ve kum doymuş bir çukura kaydırıldığı fikrini ileri sürmüştür Kum çukurdan kontrollü bir biçimde boşaltılınca dikilitaş düşey durumuna getirilecekti Bu kuram yukarıda sözü edilen 19 Hanedan'dan kalma I Anastasi Papirüsü'nden esinlenmiştir Papirüste bu durum bir öğrenci kâtibin çözümleyeceği bir problem olarak sorulmuştur Bu belgede şu emir de vardır: Kızıl Dağ'dan getirilen efendinin anıtının altındaki çay kumuyla doldurulmuş 100 bölmeyi boşalt
Assuan'daki yarım kalmış dikilitaş 18 Hanedan'dan kalmış olmalıdır Önemli bir doğal kusur bulunmamış olsaydı bu taş dikilebilmiş en büyük dikilitaş olacaktı
DİKİLİTAŞLARLA DENEYLER
1999'da arkeologlar ve mühendislerden oluşan bir takım 25 tonluk yeni yontulmuş bir dikilitaşla iki farklı usul kullanarak deneyler yapmışlardır Assuan'da yapılan birinci deneyde dikilitaşı bir rampanın ucundan aşağıda sarkıtmak için karmaşık bir halat ve kereste sistemi kullanılmıştır Mil olarak bir kütüğün ve aleyhinde önem olarak bir granit blokunun kullanıldığı deneyde dikilitaşın sallanımı ekseni rampanın ucuna güvenli olmayan bir biçimde yaklaştırdığı için test sonunda başarısız olmuştur
Engelbach'ın kum çukuru deneyimi Massachusets'de Boston yakınlarında üretilmiş ve başarılı olmuştur Bu yöntemde bir rampa önüne kumla doldurulan bir bölme yapılmıştı Dikilitaş rampanın kenarından kaydırılmış kum yavaş bir biçimde boşaltılarak dikilitaş düşey duruma getirilmiştir
Dikilitaşların nakliyesi ve dikilmesi bunların Londra Paris ve New York'ta başarıyla dikildikleri ve teknolojinin Mısır'dakilerin dönemleriyle karşılaştırılmayacak dek ileri olduğu 19 ve 20 yüzyılda bile güçlükler çıkarmıştır
Günümüz dikilitaşlarının en tanınmışı 1884 yılında Washington D C'de yapı edilen George Washington anıtıdır 169 metre yüksekliğindeki bu dikilitaşın tepesine asansörle çıkılmakta ve oradaki seyir yerinden çevreye bakılabilmektedir
Assuan'da granit taşocaklarının yakınında çokuluslu bir arkeolog ve mühendis ekibinin yaptığı denemede dikilitaşı yatırım yapmak için sallama yönteminin kullanılması *
Darı Uygarlığı ve Piramitlerin Sırları
Piramit meren basamağı gibi sıra sıra yapı edilmişti Bu şekilde tamamlanınca kalan taşları yerlerine kısa tahta kütüklerden yapılma makinelerle kaldırdılar HERODOTOS İÖ YAKLAŞIK 430
Herodotos'un yaşadığı zamanlardan bu yandan Mısırlılar'ın piramitleri nasıl yapı edip dikili taşları nasıl kaldırdıkları hakkında böylece fazla kavga yapılmıştır Ne yazık ama Mısırlılar'dan günümüze bu konuları anlatan pozitif bir evrak kalmadığından ortaya atılan bütün kuramlar ancak deneyde kullanılan arkeolojiyle sınanarak inanırlık kazanabilmektedir
Taşların ham olarak taşocaklarından çıkarılması yontulması ve yontulmuş bu taş blokların ve dikilitaşların nakliyesi konularında böylece fazla yanıtlanmamış soru varsa da şayet de en büyük esrar piramitlerin ve dikilitaşların gerçekten hangi teknikle yapıldığıdır
Piramit yapımının erken bir aşamasını gösteren eskiz Piramitin kenarlarının tabanına birbirine paralel çakılmış kazıklar akort ve düzleme için kullanılmış olabilir Ahşap bir beşik modeli Günümüze dek tam boyutlu örnekler kalmamışsa da piramit bloklarının nakli için bunların kullanılmış olması mümkündür
PİRAMİTLERİ NASIL BÖYLECE DÜZGÜN OLARAK YAPI EDEBİLDİLER?
Darı'da modern arkeolojinin tartışmasız babası olan Flinders Petrie 18802'de tümü de 10 üçüncü binyılın ortalarında yaşayan 4 Hanedan hükümdarlarından Keops Kefren ve Mikerinos'un (büyük ölçüde angarya yöntemiyle inşa edilen) piramitlerinin bulunduğu elGize platosunda çok tedbirli bir araştırma başlatmıştır Bulguları arazinin ola ki de bir ızgara gibi hendekler kazıp bunları suyla doldurarak ve sonradan da çevredeki taş adaları istenilen düzeye indirerek düzeltildiğini akla getiriyordu
Yüz sene sonra Amerikalı Mısırbilimci Mark Lehner elGize piramitlerinin çevresindeki kaya tabakasına çözülmüş dağıtılmış delik ve hendeklerin krokisini çıkarttı ve bu alıngan düzleştirme işinin arazinin tümünde yok piramitin en alt taşlarının yerleştirileceği yerin kenarında gizli şeritlerde yapıldığı kanısına vardı
Gize piramitlerinin her birinin ortasında masif bir kaya kütlesi bulunmaktadır (bunlar piramitlerin içinde birkaç yerde görülebilir) Bu doğal kaya göbekleri inşaatçıların bütün bir dörtgen almak için köşegenleri ölçmelerini de engellemiş olabilir
Günümüze kalan aletlerden anladığımıza göre Mısırlı mimarlar kadastrocular ve inşaatçılar özellikle iki cihaz kullanmaktaydılar: Düz çizgileri ve tepede olan açıları gerçekleştirmek ve yapıların köşe ve kenarlarını astronomik düzenlemelere kadar vermek için merkhet ve bay
İngiliz Mısırbilimci I E S Edwards gerçek kuzeyin herhalde batıda ve doğuda belirtilen bir yıldızın doğuş ve batış noktasını ölçüp daha sonra bu iki nokta arasındaki açıyı iki eşdeğer parçaya bölerek bulunduğunu iddia etmiştir
Daha yakın zamanlarda Kate Spencer Büyük Piramit'in mimarlarının kuzey kutbu çevresinde dönen iki yıldızın (Büyük Ayı ile Ufak Ayı'nın) Keops piramitinin yapı edildiği sayılan İÖ 2467 yılında bir hizada olduğunu görmüş olabileceklerini ileri süren ikna edici bir varsayım geliştirmiştir Daha önceki ve sonraki piramitlerin yönlerindeki hataların bu hizanın gerçek kuzeyden sapma derecesiyle bağlantılı olması da bu varsayımı desteklemektedir
Çizimde İngiliz arkeologu Reginald Engelbach'ın tasarladığı kum çukuru yöntemi görülüyor Dikilitaş kızak üstünde çukura çekilir Kum boşaltılarak dikilitaş kaidesine oturtulur Son eşitleme ve yatırma taşın tepesindeki iki yöne çekilen halatlarla yapılır 18 Hanedan'ın üç dikilitaşından ikisi hâlâ Karnak'ta Amon Tapınağı'ndaki orijinal mekânlarındadır
PİRAMİTLER NASIL INŞA EDİLDİ?
Sakkara'daki ve Gize'deki günümüze kalan kanıtlar (özellikle de yarım kalmış piramitlerden) taş blokları piramitler üzerindeki nihai yerlerine uyandırmak için en az beş öbür rampa sisteminin kullanıldığını göstermektedir En basit ve en aşikâr usul doğrusal rampadır (Sakkara'da 3 Hanedan'ın Sekhemkhet piramitinde kullanılmış olabilir) Fakat başlıca bu rampalar için gereken genişlik bunların seyrek olarak kullanılmış olduğu anlamına kazanç
Piramitin bir yüzünde kuytu basamaklardan oluşan meren rampası ise diğerlerinden daha düşey bir açı gerektirecektir Bu tipin izleri Sinki Meidum Gize Ebu Ghurob ve Lisht'te bulunmuştur Belki de I Anasatasi'nin 19 Hanedan papirüsünde anlatılan sarmal rampaya esas itiraz bunun neyin üzerine dayanacağı ve piramitin büyük bir kısmı sarıldığı takdirde ayarlama hesaplarının ve kontrollerin nasıl yapılacağı sorusudur Piramitin bir yüzünde zigzaglı bir yol basamak piramitlerinin yapımında en etkin yol olacaksa da Sakkara Sinki ve Meidum basamaklı piramitlerinde bunun kullanıldığını gösteren bir ize rastlanılmamıştır
İç rampa izleri Ebusir'de Sahure Niuserre ve Neferirkare'de ve Sakkara'daki Pepi H'de görülmektedir ama iç doldurulduktan sonra gerçi bir nesil dış rampa gerekecekti Piramitin içinin teraslı olmasının piramitin kenarında basamak basamak daha ufak rampalar dizisinin kullanılmasını daha yerinde oluşturacağı bahis edilmiştir
Dış kaplama yapıldığında bunların kalıntıları şüphesiz ki kaybolacaktı Piramitten vadideki tapınağa uzanan geçitlerin de rıhtımdan inşaat yerine inşaatçı rampası olarak kullanılmış olması da mümkündür (rıhtım Nil'e bir kanalla birleştirilmişti)
Kullanılan rampa tiplerinin sorunu haricen tartışmalar taş blokların yerlerine kaldırılma yöntemleri Üstünde de yoğunlaşmıştır Mısırlılar vinç ya da palanga yöntemleri kullanmadıkları için blokları yerlerine yerleştirmede ahşap ve bakır kaldıraçlar kullanıldığı kabul edilmektedir
Ebusir'de 5 Hanedan piramitleri Arkada Gize'deki 4 Hanedan öncelleri Eski çağlarda piramitlerin dışlarını örten ince kireçtaşı tabaka alınmışsa da bunların ana blokları günümüze değin kalmıştır
DİKİLİTAŞLARIN SIRLARI NEYDİ?
Eski Darı uygarlığının en belirgin ikonlarından biri İğneyi hatırlatan ve incelerek yükselen tepesinde ufak bir piramit örneği yer alan (buna pyramidion veya benbentaşı âdı verilir) dikilitaştır ilk dikilitaşların Eski Krallık vaktinde (10 25752134) Heliopolis'de güneş tanrısı tapınağına yerleştirildiği anlaşılmaktadır Yeni Krallık döneminde (10 yaklaşık 15501070) büyük monolitik örnekler çoğunlukla Karnak ve Luksor'da olduğu gibi tapınakların önüne çifter çifter dikilirdi
Yeni Krallık döneminden kaldığı sayılan yarım kalmış bir granit dikilitaş Assuan'ın kuzey taşocaklarında hâlâ yatmaktadır 4175 metre boyu ve varsayım edilen 1150 ton ağırlığıyla bu dikilitaş çıkarılmasının geç aşamasında güvenli olmayan bir jeolojik kusuru ortaya çıkarılarak bırakılmasaydı dünyanın bir taşocağından çıkarılan en büyük taşı olacaktı
Assuan dikilitaşını birincil inceleyen İngiliz Mısırbilimci Reginald Engelbach'ın yaptığı deneyler bir insanın bazalt bir keski kullanarak çiğ dikilitaşın üzerinden yarım metre eninde ve beş milimetre kalınlığında bir parça oymak için bir saat çalışması gerektiğini ortaya koymuştur
Dikilitaşlar'ın çoğunun boyutları ve ağırlığı son aşamanın taşı dengelenmiş düşey duruma yerleştirmenin en tehlikeli riskini oluşturan sorunuydu Fakat dikilen taşlar gösteriyordu ancak bütün risklere karşın ortaya konan da Mısırlıların azimli ve tehlikeli teknolojik ustalıklarının başarısıydı Mısırbilimciler'in ve mühendislerin bunun nasıl başarıldığı hakkındaki görüşleri farklıdır
Mısır'dan kalma muhakkak bir veri yokluğunda ileri sürülen yöntemlerden birine göre kaldıraçlarla birlikte temele doldurulan taşların çıkarılmasıyla ve son birkaç derecede iplerle çekerek dikilitaş yerine oturtulur Ancak bu teknik sadece küçük örnekler için uygulanabilir bir yöntemdir Daha büyük dikilitaşlar için ileri sürülen bir görüş ise dikilitaşın fazla tepede olan yapay bir rampadan yukarı çekilmesiyse de bu yöntem taşın kaidesine kayışını denetim için neredeyse imkânsız bir kuvvet kullanımını gerektirir
Her kaidenin üzerinde dikilitaşın yerine yerleştirilmeden bütünüyle ayar edilebilmesi için bir döndürme oyuğu yontulmuştur Dikilen dikilitaşların tepeleri eklenen elektrum denen altıngümüş karışımıyla pırıl pırıl parlardı
Engelbach dikilitaşın huni biçimli ve kum doymuş bir çukura kaydırıldığı fikrini ileri sürmüştür Kum çukurdan kontrollü bir biçimde boşaltılınca dikilitaş düşey durumuna getirilecekti Bu kuram yukarıda sözü edilen 19 Hanedan'dan kalma I Anastasi Papirüsü'nden esinlenmiştir Papirüste bu durum bir öğrenci kâtibin çözümleyeceği bir problem olarak sorulmuştur Bu belgede şu emir de vardır: Kızıl Dağ'dan getirilen efendinin anıtının altındaki çay kumuyla doldurulmuş 100 bölmeyi boşalt
Assuan'daki yarım kalmış dikilitaş 18 Hanedan'dan kalmış olmalıdır Önemli bir doğal kusur bulunmamış olsaydı bu taş dikilebilmiş en büyük dikilitaş olacaktı
DİKİLİTAŞLARLA DENEYLER
1999'da arkeologlar ve mühendislerden oluşan bir takım 25 tonluk yeni yontulmuş bir dikilitaşla iki farklı usul kullanarak deneyler yapmışlardır Assuan'da yapılan birinci deneyde dikilitaşı bir rampanın ucundan aşağıda sarkıtmak için karmaşık bir halat ve kereste sistemi kullanılmıştır Mil olarak bir kütüğün ve aleyhinde önem olarak bir granit blokunun kullanıldığı deneyde dikilitaşın sallanımı ekseni rampanın ucuna güvenli olmayan bir biçimde yaklaştırdığı için test sonunda başarısız olmuştur
Engelbach'ın kum çukuru deneyimi Massachusets'de Boston yakınlarında üretilmiş ve başarılı olmuştur Bu yöntemde bir rampa önüne kumla doldurulan bir bölme yapılmıştı Dikilitaş rampanın kenarından kaydırılmış kum yavaş bir biçimde boşaltılarak dikilitaş düşey duruma getirilmiştir
Dikilitaşların nakliyesi ve dikilmesi bunların Londra Paris ve New York'ta başarıyla dikildikleri ve teknolojinin Mısır'dakilerin dönemleriyle karşılaştırılmayacak dek ileri olduğu 19 ve 20 yüzyılda bile güçlükler çıkarmıştır
Günümüz dikilitaşlarının en tanınmışı 1884 yılında Washington D C'de yapı edilen George Washington anıtıdır 169 metre yüksekliğindeki bu dikilitaşın tepesine asansörle çıkılmakta ve oradaki seyir yerinden çevreye bakılabilmektedir
Assuan'da granit taşocaklarının yakınında çokuluslu bir arkeolog ve mühendis ekibinin yaptığı denemede dikilitaşı yatırım yapmak için sallama yönteminin kullanılması *
