Murabba nedir

murabba anlamı



Murabba benzer ölçüde dörder dizelik bendlerden oluşan nazım şeklidir
Murabbalarda birincil bendin dört dizesi birbirleriyle,sonraki bendlerin son dizesi ilk bendle uyaklıdırSon dizenin her bendin sonunda tıpkı yinelendiği murabbalara MÜTEKERRİR MURABBA denir
Her bendin son dizesi ilk bendle yalnızca uyak açısından benzeşiyorsa MÜZDEVİÇ MARABBA diye tanımlanırMurabbaların uzunlukları 4 8 bend aralarında değişirKonuları başlıca aşk,dinsel ve didaktiktir


Murabbanın özellikleri

İran edebiyatından edebiyatımıza geçmiş olup 4 dizelik bentlerden oluşur
Bent sayısı 3 7 arasında değişir
Murabbanın kafiye düzeni koşmanınki ile aynıdır
Bir Takım murabbalarda 1 Bendin son mısrası diğer bentlerin sonunda bitmiş edilir
Iltifat,yergi,dini ve didaktik konular işlenir
Türk edebiyatı tarihinde cumhuriyetten sonra Yahya kemal Beyatlı murabba türünde hoş örnekler yazmıştır

Murabba Vay Gönül

Gül yüzünde göreli zülfü semen say gönül
Kuru sevdada yiler biserü bi pay gönül
Demedim mi sana dolaşma asıl hay gönül
Vay gönül vay bu gönül vay gönül ey vay gönül

Çini zülfünden umar nafei güzel buy murad
Bu heva yoluna yıllarla yiler niteki bad
Ol dahi sencileyin etmedi ben hastayı yad
Vay gönül vay bu gönül vay gönül ey vay gönül

Feleğin nuş ederem nişini sagarlar ile
Doğradı harı işkence bağrumu hançerler ile
Baş koşam demez idim ben zeka dilberler ile
Vay gönül vay bu gönül vay gönül ey vay gönül

Yarun itten çok uyar ardına ağyar dıriğ
Bize yar olmadı ol şuhu sitemkar dıriğ
Kıldı bir dilberi hercayiyi dildar dıriğ
Vay gönül vay bu gönül vay gönül ey vay gönül

Bizi hak etti heva yoluna sevda nidelüm
Paymal eyledi ol zülfü semensa nidelüm
Kul edinmezdi güzeller bizi illa nidelüm
Vay gönül vay bu gönül vay gönül ey vay gönül

Dest kütahıma baş eğmedi ol zülfü dıraz
Fakat oldu şeker lebüne tutii dil mahremi raz
Vaz geldüm eğer bu gönlüm gelse zeka vaz
Vay gönül vay bu gönül vay gönül ey vay gönül

Dil dilerken yüzünün vaslını candan daha yiğ
Bir az önce görür iken iki cihandan daha yiğ
Akdı bir serve dahi abı revandan daha yiğ
Vay gönül vay bu gönül vay gönül ey vay gönül

Ben demezdim ki heva yoluna serbaz gelem
Neyi aşk ile gamın çengine demsaz gelem
Der idüm aşk kopuzun işiderek vaz gelem
Vay gönül vay bu gönül vay gönül ey vay gönül

Ahmedem kim okunur namum ile namei aşk
Germdir sözlerimin suzi ile hengamei aşk
Dil elinden biçilipdür boynuma camei aşk
Vay gönül vay bu gönül vay gönül ey vay gönül

Ahmet Paşa *