Müslüm Gürses Küskünüm yaşamak içimden gelmiyor artık öylesine ağlamaklı o kadar üzgünüm bu dünya hiçbir tat vermiyor artık aldığım nefese cana küskünüm her şey anlamsız anlamsız derhal gözümde bin öfke bin nefret herbir sözümde yılların çilesi belirli yüzümde aynada baktığım yüze küskünüm yalnızlık yaradır bende sarılmaz halimden derdimden kimse anlamaz nerde sevdiklerim neden aramaz en yakın dostuma bile küskünüm