Müşterisini kazıklayan bankacı! Bu kız bir felaket

Geçtiğimiz günlerde bana gönderilen bir görüntü manzarası bırakın bir gazeteci olmayı banka müşterisi olarak şaşkınlığa uğrattı.

Bir banka şubesinin holünde ayağında parmak ortası terlikler olan, yazlık rahat bir elbise giymiş bir bayan fonda çalan, "Bu kız bir felaket ..." kelamlarının geçtiği bir müzik eşliğinde hayli memnun bir formda dans ediyordu.
Kızın elinde tuttuğu ve dans ederken kameraya gösterdiği A-4 boyutundaki kâğıtta el yazısı ile "5 milyon vadesiz" yazısı dikkat çekiyordu.

Görüntüyü dikkatlice incelediğimde yerli sermayeli Banka'nın İstanbul'daki bir şubesinin özel müşterilerle birebir ilgilenen bir çalışanının görüntüsü olduğu anlaşılıyordu.

Banka içinde süratle yayılmış, hatta şubenin bağlı olduğu bölgenin bayan müdürünün pek güzeline gitmiş, sempatik bulunmuş, üst idareyle de paylaşılmış diye duydum.

Her duyduğumuza inanmasak da bana kadar ulaşan bu görüntünün imgelerini görünce gözlerimize inandık ve sorgulamaya başladık.

Bankacılık ne vakit, nasıl bu hale geldi?

Faizlerin yüzde 24-25 üzere bu kadar yüksek seyrettiği bu devirde bir banka çalışanı müşterisini bu kadar yüksek meblağda bir mevduatı vadesiz hesapta tutmaya nasıl ikna etti? Müşterinin kaybı yaklaşık 15 bin lira. Yani bu çalışan 15 bin lirayı müşterisinin cebinden gizlice alıp bankaya kar yazıyor.

Adil bir pazarlık yapıldıysa, kazan-kazan prensibi çerçevesinde bir anlaşmaysa bu absürt kutlama niçin? Görüntüde görülen parmak ortası terlikli ve gündelik, rahat giysili genç bayan hakikaten bir bankacı mı?

İşini güzel yapan, amaçlarını tutturan, başarılı bir kazanım sağlayan her çalışanın keyifli olma ve bunu paylaşma hakkı vardır şüphesiz ancak bu gösteri yapma, her işi bir gösteriye dönüştürme sıkıntısı son yıllarda çıktı.



Başı da, yapılan geniş iştirakli toplantılarda gösteri yapmaya meraklı olan CEO'lar, GMY'ler çekti.

Kimi müzik söyledi, kimi dans etti, kimi enstrüman çaldı. Hiçbirini yapamayan komik olduğunu düşündüğü (ve herkesin ayıp olmasın diye güldüğü) bayat ve saçma sapan esprilerle gösteri hevesini giderdi.

Yeni kuşak bankacıların güzeline gitti tahminen de. Onlar zati ciddiyeti pek sevmez, her işi bir oyun, bir cümbüş üzere görmek isterdi.

Kendisi de kırk yaşında performans nedeniyle işten çıkarılan bir bayan müdür anlatıyor: "Şubemde işini çok ciddiye alan, çok güler yüzlü, çalışkan, disiplinli, etik kurallara çok değer veren, müşteri memnuniyetini de Banka'nın saygınlığını ve kazanımlarını da eşit derecede önemseyen çok başarılı genç bayan iş arkadaşlarım vardı. Yazın bile ayak ucu açık ayakkabı giymezler, şık gruplarının ceketini yanlarından eksik etmezler, işler açılsın (!) diye etek uzunluklarında, dekoltede çoka kaçmazlardı.

Çok başarılı kazanımlar sağlasalar bile yaygarasını yapmazlar, yoluna uygun halde gerekli yerlere kısa bir not ile utana sıkıla (Bu aslında bizim işimiz, işimizi yapıyoruz, neden ekstra bir şey yapmış üzere bildiriyoruz ki anlamında) bildirirlerdi. Öteki şubelerde misal işleri yapanlara övgü dolu kutlama iletileri gelirken, bizim arkadaşlar kuru bir teşekkür ile geçiştirilir, vakit zaman da büsbütün görmezden gelinirdi.

Şaşırırdık lakin fazla da mana yüklemezdik. Benim işten çıkarılmamdan sonra birkaç yıl içinde tüm bu arkadaşlar da performans münasebeti ile işten çıkarıldı. Duyduğumda inanamadım zira işlerinde ne kadar titiz, çalışkan ve başarılı olduklarına yakından şahit olmuştum. Bunun değişik bir manası vardı. İstenmiyorlardı. İşlerine verdikleri paha, işlerini yaparken ki ciddiyetleri, gösteri yapma konusundaki yetersizlikleri onlar için bir dezavantaja dönüşmüştü. Öteki bir açıklaması olamazdı."

Bu manzaraları izleyince, bu yorumları duyunca, bankacıların ve bankacılığın gittiği bu istikameti görünce insan görüntüde fonda çalan şarkıyı hatırlıyor:

"Evet, bu bankacılık bir felaket!"



Buradan tekraren yazdım. BDDK'nın vadesiz konusunda düzenleme yapması gerektiğini.
Elbette ülkede kriz var ve hassas bir mevzu bankacılık. Fakat bankalar kazansın diye de göz nazaran göre halkın soyulmasına da müsaade verilmemeli. Öncelikle muhakkak bir sayının üzerinde paranın muhakkak fonda tutulması mecburî kılınmalı.

Bankalar yüksek faiz devrinde halkın kendine emanet ettiği parasını ücretsiz kullanmak istiyor.
Denetleyici ve düzenleyici kurum buna dur demek zorunda.

Bu düzenleme yapılmaz ise müşterisini kandırıp parasını 5 gün vadesizde tuttuğu için dans eden bankacıları göreceğiz.

Kaynak Yeniçağ/Remzi Özdemir