

A
Adal : düzgün bir ün kazan, ismin yayılsın
B
Baler : bal üzere tatlı kimse, bal üzere erkek, yiğit
Balı : Türk erenlerinden biri, gömütü Sofya’da bulunan Balı eren.
Barın : güç, baran; Moğol devrinde Orta Asya'daki büyük Türk uzunluklarından birinin ismi
C
Celasun : gürbüz, yiğit, bahadır, genç yiğit
Ç
Çamer : çam ağacı üzere şık ve yiğit
D
Demiröz : özü demir üzere sağlam olan
Dengiz : deniz
E
Edgü : yeterli
Ecer : hoş, yeni acar
Enç : muteber kimse, erinçli kişi
I
Ilgar : akın
Ilgıt : (esinti ve akış için kullanılan ve “yavaş yavaş” manasına gelen “Ilgıt ılgıt” ikileme ve belirtecinden esinti, akış
İ
İlbay : bir ilin, bir obanın başkanı
İltan : devletin ışığı
İltekin : devletin şehzadesi
J
Jiyan : Kızgın, hısımlı
K
Kaner : kanlı yiğit
Karan : karanlık
Karer : yağız, yiğit
N
Nadi : bağıran, haykıran
Nafiz : işleyen, içeriye giden, delip geçen işleyen
Nesim : şirine giden hafif rüzgar
O
Odkan : ateş kan, ateşli kan, kaynayan kan, meczup kan
Okbay : ok üzere gerçek ve varsıl kimse
Okgüç : ok üzere yanlışsız ve güçlü
R
Refet : Aydınlık gece
U
Ulun : ucunda temreni olmayan ok, sivri demirsiz ok
Y
Yankı : sesin bir yana çarparak dönmesiyle duyulan 2. ses
Yengi : üstün gelme, yenme, utku, zafer