bilgisayarci
FD Üye
Son on yılın en önemli ve unutulmaz bilimsel gelişmeleri arasında yer alan bir kara deliğin ilk kez fotoğrafının çekilmesi hala etkilerini sürdürmeye devam ediyor. İnanılmaz başarılardan birisi olan fotoğraf, evrenin en korkutucu maddesi hakkında bize fikir de sağlıyor. Bu olayın en önemli etkileri arasında sayabileceğimiz şey ise kara delik kavramının bilinirliğini artırmış olması. Bu gelişme bize sonsuz evrende küçücük olduğumuzu hissettiriyor. Fotoğraf bu etkiyi yakalamışken NASA kara delik simülasyonu oluşturdu.
Kara delik fotoğrafının ilham verdiği NASA‘daki araştırmacılar, kara delik için bir simülasyon hazırladı. Jeremy Schnittman‘ın özel bir yazılım kullanarak, NASA’da bulunan Goddard Uzay Uçuş Merkezi’nde geliştirdiği simülasyon gerçekten çok etkileyici. Filmlerden fırlamışçasına görünen bu kara delik simülasyonu, bütün evreni içine emecek güçte duruyor.
Kara delik dediğimizde aklımıza ilk olarak, devasa güce sahip, önüne çıkan maddeyi içine çekip boşluğa gönderen bir şey canlanıyor. Kara delik tam olarak böyle tanımlanmıyor olsa bu devasa delik, yüksek çekim kuvveti ve son derece yoğun bir enerjiyi içinde barındırmasıyla ışığı bile içine çekebiliyor.
Yerçekimi ile kara deliğin içine giren gaz, toz ve diğer her şey çok hızlı bir şekilde kara deliğin etrafında inanılmaz sıcaklıklara ulaşarak dönmeye başlıyor. Dönerken bir diski andıran madde, kendine has bir tarza bürünüyor. Bu ise kara deliğin en basit anlatımı diyebiliriz. NASA görselleştirmesi ise disk olarak adlandırılan kenarları görmeyi mümkün kılıyor. Kozmik bir fenomen olan “Doppler ışınımı” ile yorumlanan bu ışık yansımaları, parlaklık seviyesine göre de değişiyor.