Necip fazıl dan özlü sözler

Necip Fazıl veciz sözleri


Bir kalbim var fakat benim, sevdiğinden burkulur Kahredenden ziyade, sevilenden korkulur

Bir namazım, bir duam, bundan başka eski seccadem Hepsi hepsi bu değin, işte benim sermayem


Yumruk, kafaya ast edinmek zorundadır

Pek bir devim ama ben hakikatte pireyim Bir delik gösterinde utancımdan gireyim

İnsanın sevdiğini kaybetmesi, dişini kaybetmesi dek ilginçtir Acısını o lahza yaşar, yokluğunu ömür boyu

Şu geçeni durdursam, çekip de eteğinden Soruversem: Haberin var mı öleceğinden?

Armut deyip geçmeyin, onun ilk hecesi birçok kişide yoktur!

Göğe çıkanlar vardı zikirden kanatlarla Şimdi de çıkanlar var betonarme katlarla

Ömrün ilk yarısı; ikinci yarısını beklemekle, ikinci yarısı da; Birincil yarısının hasretiyle geçer

Seni aramam için beni uzağa attın Alemi benim, beni kendin için yarattın!

Düşünce besler, siyaset öldürür Siyaset, fikrin kendisi değil; posasıdır

Tohum ilave, vermezse toprak utansın

İmanın ticaretini yapanda, iman arama!

Dünya hoş olsaydı, doğarken ağlamazdık Yaşarken pak kalsaydık ölünce yıkanmazdık

Akıldan büyük nimet, zekâdan da ağır yük tanımıyorum *