neden bunu yapıyoruz...

niçin bunu yapıyoruz Askerliğini bitirmiş olan genç askerliğini yaptığı şehirden ailesini aradı: Anne baba, eve dönüyorum, ama sizden bir şey rica ediyorum Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum Memnuniyetle, onunla tanışmak isteriz, diye cevapladılarOğulları, Bilmeniz gereken bir şey var diye devam etti Arkadaşım savaşta ağır yaralandıBir mayına bastı ve bir koluyla ayağını kaybettiGidecek hiçbir yeri değil, ve onun gelip bizimle kalmasını istiyorum Bunu duyduğuma üzüldüm oğlum Olur Ya onun başka bir yer bulmasına tezgâhtar olabiliriz Hayır Anne,baba,onun bizimle yaşamasını istiyorum Oğlum,dedi babası,bizden ne istediğini bilmiyorsunOnun gibi özürlü biri bize dehşet bir siklet olurBizim kendi hayatımız var,bunun gibi bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin veremeyizBence bu arkadaşını unutup eve dönmelisinO kendi başının çaresine bakacaktırOğlu o anda telefonu kapattıAilesi ondan bir süre haber alamadıAma birkaç gün sonra,polisten bir telefon geldiOğullarının yüksek bir binadan düşüp öldüğünü öğrendilerPolis bunun intihar olduğuna inanıyordu Üzüntü batmış annebaba oğullarının cesedini saptamak için şehir morguna götürüldülerOnu tanıdılar ve bilmedikleri bir şey daha öğrenince dehşete düştüler: Oğullarının sadece bir kolu ve bir bacağı vardı Bir çoğumuz bu hikayedeki aile gibiyiz; Güzel olan veya birlikte olmaktan müsamaha aldığımız insanları hoşlanmak bizim için çok kolay, lakin bize hastalık veren ya da yanlarında kendimizi rahatsız hissettiğimiz insanları sevemiyoruz Bizim kadar dinç, hoş ya da akıllı olmayan insanların yanından uzakta durmayı seçim ediyor