Neden hastalanıyoruz?

Günümüzde hastalık ve sıhhat kavramları çok ziyade kullanmaya başladığımız kavramlardandır. Hayatımızı bu kadar çok ilgilendiren bu iki bahis giderek değerini de artırmaktadır. Devletlerin sıhhat için yaptıkları yatırımlar gün geçtikçe artıyor. Tedavi hedefiyle her geçen gün yeni bir icat ortaya çıkarken, tedavi çeşitliliği de artıyor. İlaç endüstrinin çalışmaları sürat kesmeden devam ediyor. Sıhhatte tedavi için yapılan masraflar geniş bir yelpaze de yapılan çalışmalarla giderek devletler için artan bir maddi külfet oluyor. Bunun yanında hasta açısından bakılınca illetle günlük hayat aktivitelerinin kısıtlanması, işe gidememe ve maddi külfet üzere hayatı zorlaştıran kısıtlamalar meydana gelmektedir. Bu durum başta bireyi illetten korunmaya iterken devletlerin maliyetleri azaltmak için kollayıcı sıhhat hizmetlerini geliştirmesine de ekte bulunmuştur.

Kollayıcı sıhhat hizmetlerinde bir numara aşama, zatî ya da toplumsal seviyede sıhhati geliştirmek hedefiyle, aşılanma, fizikî olarak gerekli kapasiteyi sağlama, istikrarlı beslenme, muhitin inançlı hale getirilmesi ve duygusal cihetten düzgün durumda olmak için gereken tedbirlerin alınmasından oluşmaktadır. 2. aşama, sıhhatin bozulma mümkünlüğü önünde erken tanı ve tedavi tedbirlerinin şahsî ve toplumsal seviyede alınmasıyla gerçekleşir. Üçüncü aşamada ise; illete bağlı olarak gelişebilecek sakatlık ve kalıcı bozuklukların en aza indirgenmesi, hastanın yeni duruma ahenginin sağlanarak hayat kalitesinin arttırılması için alınması gereken tedbirler mevcuttur. Bunlar rehabilitasyon hizmetlerinin sahasına girmektedir. Hami sıhhat hizmetleri, etrafa ve şahsa yönelik hizmetler olarak ikiye ayrılır. Bütün bu müdafaa aşamaları ve rehabilite seviyesinde en çok sorumluluk fizyoterapistlere düşer. Günümüzde teknolojik gelişmeler birçok hengam bireylerin daha az hareket etmesine ve az güç harcamasına neden oluyor. Bunun yanında farklı meslek öbeklerinin çalışma koşulları binaenaleyh belirli durumlarda tıpkı hareketi tekrarlaması da fizikî olarak sıhhat meselelerine kapı aralar. Hocalarda omuz, çalışanlarda bel ve boyun ve masa başında çalışanlarda ellerle ilgili meseleler bunlara en şık örnektir. Bunlar edimsel olarak gelişirken birde hayatın doğal bir getirisi olan yaşla birlikte kas-iskelet sisteminde meydana gelen dertlerse beklenen bir sonuç olarak ortaya çıkmaktadır. Beklenen sonuca rağmen fizik tedavinin kollayıcı yaklaşımlarıyla bunu çok geciktirmek mümkündür. Asıl üzerinde durmak istediğim mevzuda işin bu kısmıdır.

Erken fizikî yaşlanma ne yazık ki topluluğumuzda çok gördüğümüz bir sorun. Birden fazla vakit engellenebilecek yahut ertelenebilecek fizikî rahatsızlıkları münasip hami sıhhat hizmetlerinden yararlan(a)madığımız için daha genç yaşlarda hayatımızın bir modülü haline getiriyoruz. Bel ve boyun meseleleri, omuz sorunları, çokça kilo, menisküs yırtıkları, el bileği sorunları, diz de ağrı, kulunç, kas romatizmaları, aerobik kapasite düşüklüğü, erken yorulma sorunları, güçsüzlük ve daha birçok sorun… Fizik tedavi ve rehabilitasyonun hami yaklaşımlarıyla olağan bir biçimde engellenebilir. Biz topluluk olarak ve devlet olarak bunun pek farkında değiliz. Bilmediğimizi bile söyleyebilirim. Avrupa da ilkokul sıralarında bel ve boyun muhafaza prensipleri ders olarak talebelere öğretilirken bizde hala sıhhat hizmetlerinde fizyoterapistler tedavi noktasında bile ehliyetli istihdam edilememektedir.

Bireylerin aile hekimliği sisteminde fizyoterapist bulundurularak hastalanmadan evvel gözetici sıhhat yaklaşımlarından yararlanmaları sağlanmalıdır. Münâsib formda fizyoterapist istihdamı bireyin ömür kalitesini artıracak hem de sıhhat için masrafların azalmasını sağlayacaktır.

Sağlıklı, keyifli ve ağrısız günler dileğimle…

Fzt.Abdullah Güdendede