Genelde bir oyunun başına oturduğum zaman insani ihtiyaçları bile minimuma indiririm. Benim için gerçek dünya yerini oyun dünyasına bırakmaya başlar ve o evrenden alacağımı almadan gerçek dünyaya dönmeyi pek sevmem. Her ne kadar türlü türlü sorunları olsa da Far Cry bu deneyimi bana hep güzel bir şekilde yaşattı ama ıssız bir adaya düşmeyi hala istemiyorum. Zira seriden öğrendiğim kadarıyla ıssız bir adaya düşersek yanımıza almamız gereken yegane şey oyun bugları! Tabii bir de gerçek hayattaki insanların bu kadar aptal olması epey zor, muhtemelen ilk aksiyon denemesinde enselenip timsahlara yem olurdum.
Hazır yepyeni (?!) bir Far Cry oyunu çıkmışken buraya gelene kadar neler gördük, geçirdik bir göz atalım, ıssız diyarlar tarihinde bir yolculuğa çıkalım.
Aaa Cevat Yerli - Far Cry
2004 yılı için gayet eğlenceli mekanikleri, kendini oynatan hikayesi ve cool ana karakteriyle Far Cry, bir devrin başladığını işaret ediyordu. Zaten Crytek'in doğuşu ve Crysis efsanesine doğru ilerleyen yol da biraz bu şekilde başlamıştı. Bizim hikayemiz Far Cry da epey bir şekil değiştirerek yoluna devam edecekti. Bugün dönüp baktığımız zaman Far Cry 1'in farklı anlamlarda milat olduğunu söylemek mümkün.
Bir Elinde Navigasyon, Bir Elinde Harita Umrunda Mı Dünya? - Far Cry 2
Oyunda sıtma hastası olduğumuz için saat başı ilaç içmemiz gerekiyordu. Bu da aksiyon öncesi iki kere düşünmenize nenden oluyordu. Açık dünyada dolaşırken bir elde harita öbür elde navigasyon ile yol bulabiliyorduk. Çoktan seçmeli karakterler ile arkadaş olup görevleri de farklı yollardan bitirebilmek güzel düşünülmüş bir mekanikti. Zaten bir Orta Afrika ülkesinde sıtmadan ölmemeye çalışırken orayı cani bir adamın elinden kurtarmak yeterince eğlenceli bir deneyim değil mi?!
Vaas Ve Deliliğe Övgü - Far Cry 3
Bu Far Cry oyunları ve Avrupa Şampiyonları arasında bir bağ var. 2004, 2008 derken bu sefer 2012 yılında seriyi yeni bir yola başlatan Far Cry 3 ve onun baş delisi Vaas ile tanıştık. Daha oyunla ilgili çok fazla şey bilmeden Vaas övgüleri yeri göğü sarsmaya başlamıştı. Onun bu "Jokervari" tavrı hikaye içerisinde de çok sefer bizi belaya sokuyordu, en nihayetinde oraya arkadaşlarıyla tatile giden bir zengin çocuğuyduk, başımıza neler gelebilirdi ki?
Hangover filmlerinde yaşanan olaylar size absürt geliyorsa Jason Brody ve arkadaşlarının tatile diye gidip Far Cry 3'ün sonunda ne hale geldiğine bir bakın. Açık dünyası, envai çeşit hayvanı, deli deli düşmanları derken Far Cry 3, kendi markasını bile geride bırakarak bir kült haline gelmişti. Keşke oyun bu kadar sevilmeseydi de UbiSoft ilerleyen dönemlerde farklı şeyler denemeye cesaret etseydi. Zira ilk iki oyun arasındaki geçişten sonra bir daha o büyük sıçramayı hiç göremedik.
Helikopterli Far Cry 3 - Far Cry 4
Afrika'dan çıktık yola, pasifikte bir mola ve şimdi geldik Hindistan'a... Far Cry isimli bir oyuna başlarken uzay diyarlara gideceğimi az buçuk tahmin ediyordum ama her oyunda bambaşka diyarlara gittik. Bu kez 2014 yılında Dünya Kupası senesinde çıkan Far Cry 4 ya da 3 + Helikopter bizi Kryat isimli bir kurgusal Himalaya ülkesine götürüyordu. Burada hem ruhsal hem de politik bir yolculuk bizleri bekliyordu. Her ne kadar Vaas çok sevilse de ben Pagan Min'i kendisinden daha beğenmiştim. Bir kere adam kaliteli bir diktatördü?!
Oyunun temel mekanikleri neredeyse tamamen üçün kopyasıydı. Sadece ulaşımda biraz kolaylık olsun diye bir helikopter eklemişler. Yine de hikaye anlamında biraz daha çeşitlilik vardı. Bir iç savaşın içerisinde bir iç savaş daha vardı. Golden Path'in başında yer alan iki karakterin yol haritasına da uyabiliyorduk. Yine de biz Ajay Ghale olarak kendi kaderimizden sorumluyduk. Oyundaki en güzel detaylardan birisi de eğer ilk başta Pagan'ı dinlersek olabilecek en mutlu sona ulaşabiliyor olmamızdı. Bu gizli son mantığı epey hoşuma gitmişti.
Preacher (Vaiz) - Far Cry 5
Far Cry 5 ile ilgili ilk detaylar ortaya çıktığında nihayet medeniyete bir adım daha yaklaştık diye düşünüyorduk. En nihayetinde oyun Amerika'da, Montana'da geçiyordu. Hope County isimli kurgusal şehirde bir tarikat ile mücadele edecektik. Lakin Far Cry isimli bir oyunda medeniyet çok kolay rastlanacak bir şey değil. Seri boyunca her zaman politik mesajlar vardı ve aldığımız kararları bu mesajlar etkiliyordu. Beşinci oyuna geldiğimizde ise bu politika adeta arşa çıkmış, Soğuk Savaş ve 11 Eylül Saldırıları gibi tarihsel olaylar bir anda hikayeye girmişti. Father (Joseph Seed) ve müritleri global bir felaket sonrası hayatta kalmak için radikal bir şekilde Hope County'i ele geçirmişti. Biz de tam olarak burada devreye giriyorduk, Deputy olarak adım attığımız bu şehirde yeri geldi Cheeseburger (favori yoldaşım, şeker hastası bir ayı) ile tesis bastık, yeri geldi Faith tarafından uyutulduk ama Joseph'in sözünü dinlemeyi hiç akıl etmedik. Oyun nihayete erdiği zaman Joseph ile ilgili bütün görüşlerim değişmişti. Zaten olayların sonrası anlatan New Dawn ek paketinde de Joseph ve Deputy ile ilgili çok fazla detay yer alıyordu. Vaas ve Pagan Min'i de bir kenara koyuyorum, bana göre Joseph Seed şu ana kadar Far Cry serisi içerisindeki en özel karakterdi.
Biterken çalıyordu; Don't Cry For Me Yara