Obezite ameliyatına, yalnızca kiloya nazaran mi karar veriliyor?
Obezitenin oluşmasının temelinde genetik, hayat usulü, ruhsal durum, beslenme, muhit ve endokrinolojik faktörler rol oynamaktadır. Tıpkı ortamlarda yaşayan akraba kişilerdeki çok farklı kilo alma usulleri bu bahisteki öbür faktörlerinde tesirli olabileceği fikrini güçlendirmektedir. . Son yıllarda bu husustaki, çalışmalar, bağışıklık sistemi ve barsak mikro florası üzerine ağırlaşmaktadır.
Obezite sorunu yaşayanlarda ameliyat kararı vermek için Amerikan Ulusal Sıhhat Enstitüsü (National Health Institute=NIH) Vücut kitle indeksi (Body Mass Index=BMI)’ni kriter olarak kabul edilmektedir. Buna nazaran BMI 40 Kg/m2 üzerinde olan yahut BMI 35 Kg/m2 üzerinde olup en az bir yandaş illeti olanlara obezite ameliyatı yapmak münasiptir.
Son yıllarda yukardaki yaklaşım değişmektedir. Ilmî muhitlerde tartışılan ve tartıyla kabul gören yaklaşım; yalnızca BMI’ne yani vücut yüküne nazaran değil, öbür faktörlerinde dikkate alındığı kapsamlı bir değerlendirmeden sonra ameliyat kararı verilmesi istikametindedir. Bu faktörler, yaş, ömür biçimi ve kalitesi, çevre etraf, iş ömrü, klinik özellikler, ekonomik durum üzere durumlardır. Bu üzere değerlendirmelerden sonra bazen kıymetsiz üzere görünen bir neden çok ön plana çıkabilmektedir. Örneğin şov sanatları sahasında faaliyet gösteren yahut halkla ilgiler meydanında çalışan kirşlere için önemli obezite olmadanda 1. Aşamadan obezite yani BMI 30 Kg/m2’den büyük olması iş ve toplumsal ömrü önemli formda olumsuz etkileyebilmektedir. Velev sadece kilosu nedeniyle iş bulamayan yahut işini kaybeden kişilere rastlamaktayız.
Yaş günlük aktivite ve güç harcamadan bağımsız ve dinamik bir faktördür. Günlük 3000 kalorilik azık ile beslenen bir kişi 18 yaşında iken 70 Kg ise 50 yaşında 89 kilo yüküne ulaşacaktır. Tekrar, gençlerde obezite cerrahisinden sonra kilo verme suratı ileri yaşlara nazaran daha ziyadedir. Başka taraftan ileri yaşlarda beslenme riski daha ziyadedir ve ameliyata ilişkin komplikasyon oranıda daha ziyadedir. Bir sair açıdan ise obezite ameliyatı sonrası alınması gerekebilen multivitaminler ve protein eserleri ekonomik bir yük oluşturabilmektedir.
Sonuç olarak; Obezite ile ilgili yapılan çalışmalar göstermektedir ki ameliyat kararı kişinin yalnızca BMI yani uzunluk ve kilosuna nazaran değil genetik faktörler, barsak mikro florası, içtimaî muhit üzere pek çok faktörle birlikte kıymetlendirilerek verilmesi gereken bir karardır. İleriki yıllarda bu bağlamda tartışmalar ve kriterler değişecek üzere gözükmektedir.
Obezitenin oluşmasının temelinde genetik, hayat usulü, ruhsal durum, beslenme, muhit ve endokrinolojik faktörler rol oynamaktadır. Tıpkı ortamlarda yaşayan akraba kişilerdeki çok farklı kilo alma usulleri bu bahisteki öbür faktörlerinde tesirli olabileceği fikrini güçlendirmektedir. . Son yıllarda bu husustaki, çalışmalar, bağışıklık sistemi ve barsak mikro florası üzerine ağırlaşmaktadır.
Obezite sorunu yaşayanlarda ameliyat kararı vermek için Amerikan Ulusal Sıhhat Enstitüsü (National Health Institute=NIH) Vücut kitle indeksi (Body Mass Index=BMI)’ni kriter olarak kabul edilmektedir. Buna nazaran BMI 40 Kg/m2 üzerinde olan yahut BMI 35 Kg/m2 üzerinde olup en az bir yandaş illeti olanlara obezite ameliyatı yapmak münasiptir.
Son yıllarda yukardaki yaklaşım değişmektedir. Ilmî muhitlerde tartışılan ve tartıyla kabul gören yaklaşım; yalnızca BMI’ne yani vücut yüküne nazaran değil, öbür faktörlerinde dikkate alındığı kapsamlı bir değerlendirmeden sonra ameliyat kararı verilmesi istikametindedir. Bu faktörler, yaş, ömür biçimi ve kalitesi, çevre etraf, iş ömrü, klinik özellikler, ekonomik durum üzere durumlardır. Bu üzere değerlendirmelerden sonra bazen kıymetsiz üzere görünen bir neden çok ön plana çıkabilmektedir. Örneğin şov sanatları sahasında faaliyet gösteren yahut halkla ilgiler meydanında çalışan kirşlere için önemli obezite olmadanda 1. Aşamadan obezite yani BMI 30 Kg/m2’den büyük olması iş ve toplumsal ömrü önemli formda olumsuz etkileyebilmektedir. Velev sadece kilosu nedeniyle iş bulamayan yahut işini kaybeden kişilere rastlamaktayız.
Yaş günlük aktivite ve güç harcamadan bağımsız ve dinamik bir faktördür. Günlük 3000 kalorilik azık ile beslenen bir kişi 18 yaşında iken 70 Kg ise 50 yaşında 89 kilo yüküne ulaşacaktır. Tekrar, gençlerde obezite cerrahisinden sonra kilo verme suratı ileri yaşlara nazaran daha ziyadedir. Başka taraftan ileri yaşlarda beslenme riski daha ziyadedir ve ameliyata ilişkin komplikasyon oranıda daha ziyadedir. Bir sair açıdan ise obezite ameliyatı sonrası alınması gerekebilen multivitaminler ve protein eserleri ekonomik bir yük oluşturabilmektedir.
Sonuç olarak; Obezite ile ilgili yapılan çalışmalar göstermektedir ki ameliyat kararı kişinin yalnızca BMI yani uzunluk ve kilosuna nazaran değil genetik faktörler, barsak mikro florası, içtimaî muhit üzere pek çok faktörle birlikte kıymetlendirilerek verilmesi gereken bir karardır. İleriki yıllarda bu bağlamda tartışmalar ve kriterler değişecek üzere gözükmektedir.