![review_cover_image_57953.jpg](https://oyungezer.com.tr//storage/content/review_cover_image/review_cover_image_57953.jpg)
Bir bilim kurgu oyunu olan Observation, 2026 yılında geçiyor. Oyunda, bir kaza sonucu Dünya’nın yörüngesinden çıkmış olan Observation isimli milletlerarası uzay istasyonunun tansiyon dolu hikayesi anlatılıyor. Hasar görmüş olan istasyonda Emma Fisher isimli bir hekim ve istasyonun yapay zekası SAM haricinde mürettebatın tamamı ortadan kaybolmuş durumda.
Evet, ne düşündüğünüzü biliyorum ve pek de haksız sayılmazsınız, oyunun konusu nitekim de çok tanıdık. Daha evvel yüzlerce kere işlenmiş bir bahis bu, fakat burada farklı bir durum var. Bu kere oyunda yapay zekayı alt etmeye çalışan bir kişisi değil, direkt istasyona bağlı olarak çalışan bir yapay zeka olan SAM’i denetim ediyor ve hem bu gizemli kazanın nedenini bulmaya, hem de istasyonu yine fonksiyonel hale getirmeye çalışıyoruz. Bir yapay zekayı denetim ediyor olmamızın da doğal ki oynanış üzerinde çok derin tesirleri oluyor.
![observation1.jpg](https://oyungezer.com.tr/images/haberler/2019/06/14/observation1.jpg)
Öncelikle, uzayda geçen başka oyunlar hakkındaki tüm bildiklerinizi unutun. Önümüzde ne bir Dead Space, ne de bir Mass Effect var. Imalat ekibinin bir kısmının daha evvel üzerinde çalıştığı bir oyun olsa da, Observation bir Alien: Isolation da değil. Orjinal ve farklı bir deneyim bu. Aslında oynanış son aşama yalın, bizden yalnızca Emma’nın verdiği komutları takip etmemiz bekleniyor. Lakin SAM’i denetim etmek demek, tüm uzay istasyonunu denetim etmek mealine geliyor.
SAM üç farklı biçimde denetim edilebiliyor. Bunlar arasında en çok kullanacağınız sistem ise istasyondaki kameralara bağlanmak olacak. Bağlandığınız bu kameralarla etrafı kolaçan ederek çeşitli obje ve panellerle etkileşime geçebiliyorsunuz. Bir başka denetim opsiyonu ise istasyon içerisinde serbestçe gezebilmenize imkan veren bir küreye bağlanmak, Portal 2’daki Wheatley’i gözünüzün önüne getirin. Son olarak da SAM’e ilişkin olan işletim sistemindeki, yani oyunun menüsündeki ayarları kullanarak çeşitli süreçler yapabiliyorsunuz.
![observation2.jpg](https://oyungezer.com.tr/images/haberler/2019/06/14/observation2.jpg)
Kısım dizaynlarından, oyunun denetimlerine kadar oynanışa tesir eden tüm elementler, Observation’ı bir yürüme simülasyonu olmaktan çıkarıp çok daha ziyadesi yapıyor. Ama oyunun gerçek bir yapa zeka simülasyonu olabilecek kadar derin bir yapıya sahip olduğunu da söyleyemeyiz. Neticede oyundaki bulmacaları çözmeye çalışırken kendi malumat ve birikimimizi kullanıyor, yani kişisi bir niyet yapısını temel alıyoruz. Aklınız karışmasın, Observation özünde bir macera oyunu. Yalnızca farklı bir perspektif kullanıyor ama emelimiz tekrar çeşitli bulmacalar çözerek hikayede ilerlemek.
Observation’da bulmaca çözmek haricinde en çok yapacağınız şey ise etrafı kolaçan etmek olacak. Çoğunlukla da etrafta bulduğunuz dökümanları tarayıp bu dökümanlardan topladığınız haberleri işleyerek çeşitli kapı ya da bilgisayarları açmaya çalışacaksınız. Birinci bakışta benzemeseler de, Quantic Dream ve Telltale Games prodüksiyonlarından alışık olduğunuz şeyler aslında bunlar.
Yan Çekimsiz Karanfil
Oyunda yapmanız gereken her şey Emma tarafından size söyleniyor. Lakin Emma’nın direktifleri maatteessüf her devir çok açıklayıcı ya da spesifik olmayabiliyor. Oyunda her ne kadar detaylı bir harita sistemi bulunuyor olsa da, çoğunlukla kendinizi etrafta dolanıp yapmanız gereken şeyi kestirim etmeye çalışırken bulacaksınız. Sıradan koşullar altında beş ya da altı saat içerisinde bitirebileceğiniz Observation’ın vadesi, etrafta ne kadar dolandığınıza bağlı olarak uzayabiliyor. Hülasa oyun elinizden tutmuyor. Eski toprak oyuncuları çok da rahatsız etmeyecek olan bu durum, kimileri için kabul edilebilir olmayabilir. Her ne kadar oyunu bir müddet oynadıktan sonra kendi ritminizi bulup hızlanacak da olsanız, bu durumun oyunun umum ritmine zarar verdiğini söylemek de mümkün. Direktiflerin gereğince açık olmaması, labirente benzeri bir yapıda olan oyun haritasında olağan şeyleri bile bulmayı hengam devir çok sıkıntı bir hale getirebiliyor.
![observation3.jpg](https://oyungezer.com.tr/images/haberler/2019/06/14/observation3.jpg)
Yalnızca kameraları kullandığımız kısımlarda büyük bir sorun yaratmasa da, küreyi kullanarak etrafta bir şeyler bulmamız gerektiğinde oyuna olan ilgimiz, noktasını maatteessüf baş dönmesine bırakabiliyor. Bu durumun nedeni ise, kürenin denetimlerinin gerçeğe son kademe mütenasip formda tasarlanmış olması. Taraf çekimsiz bir ortamda bir kürenin nasıl ilerlemesi gerekiyorsa, oyunda denetim ettiğimiz küre de motamot o denli ilerliyor. Bu nedenle de nokta çekimsiz ortama alışkın olmayan biz oyuncuların bünyesi haliyle biraz zorlanıyor. Doğal ki bu durumu bir eksi olarak görmemek de mümkün.
![]() | ![]() |
2026: A Space Odyssey
Hengam vakit oyun size seçme bahtı verip, sizi ahlaki ikilemlerle baş başa bırakıyormuş üzere görünse de, aslında durum hiç de o denli değil. Hikaye son aşama çizgisel bir biçimde ilerliyor. Bu alışılmış ki berbat bir şey değil, neticede ortada anlatılmak istenen spesifik bir hikaye var. Bu istikametten de birçok bilim kurgu yapıtından etkilenmiş üzere görünüyor Observation. Monolith gibisi bir yapının varlığı, yapay zeka konusu ile ilgilenmesi ve sürprizlerini açık etmemek ismine söyleyemeyeceğim öbür temasal benzerlikleri ile oyunun münhasıran Arthur C. Clarke ile Stanley Kubrick’in başyapıtı 2001: A Space Odyssey’den ziyadesiyle etkilenmiş olduğunu görebiliyoruz. Her ne kadar hikaye akışı ve işlenişi son aşama başarılı olsa da, Observation’ın alışılmış ki 2001: A Space Odyssey’e benzeri bir felsefi bütünlüğü ya da derinliği yok. Benzerlikler kimi görsel tercihler ve temasal referanslar ile sonlu kalıyor. Aslında 1968 yılından beri hiçbir bilim kurgu sinemasının dahi yapamadığı bir şeyi, bir oyundan beklemek çok da akıllıca değil. Şayet Observation oburu değil de kendi olmaya çalışsaymış, çok daha yeterli bir hikaye ortaya çıkabilirmiş. Tekrar de Observation’ın bir oyun olarak, kendi ayakları üzerinde durabildiğini söyleyebilirim.
![observation6.jpg](https://oyungezer.com.tr/images/haberler/2019/06/14/observation6.jpg)
Az evvel Emma’nın direktiflerinin gereğince spesifik olmamasından dem vurmuştum lakin mevzu Emma’nın neler söylediğine değil de, nasıl söylediğine geldiğinde ise durum değişiyor. Zira Alien: Isolation’da Amanda Ripley’i seslendiren Kezia Burrows’un buradaki seslendirmesi de tek sözle harika. SAM’i seslendiren Anthony Howell’ın performansı da çok başarılı lakin tıpkı devirde son kademe tanıdık. Yalnız No Code’un elindeki imkanların kısıtlı olmasından mı, yoksa farklı bir teknik dertten mı bilemeyeceğim lakin yüz animasyonları maatteessüf çok da yeterli görünmüyor. Bu da Burrows’un performansına gölge düşürüyor. Tekrar de ortada çok rahatsız edici bir durum yok. Yalnızca geçmişe kalan her şeyin hakikaten de muazzam görünmesi, yüz animasyonlarının biraz göze batmasına neden oluyor.
![observation7.jpg](https://oyungezer.com.tr/images/haberler/2019/06/14/observation7.jpg)
Observation’ı oynarken rastgele bir performans problemine rastlamadım. Başkaca oyunun PlayStation 4 Pro’da hakikaten de süper göründüğünü söyleyebilirim. Son radde sinematik görünen oyunun başarılı sanat dizaynının da bu duruma çok büyük bir eği var. Kadrajlardan, ışık tasarrufuna ve velev menü dizaynına kadar her şey bir bütünlük içerisinde. Beni rahatsız eden tek detay ise oyunun 2026 yılında geçmesine ve SAM’in son nokta gelişmiş bir teknolojiye sahip olmasına karşın istasyonda kullanılan teknolojik aletlerin birçoğunun, yalnızca göze daha şirin görünmeleri nedeniyle retro teknolojilere sahip olacak biçimde tasarlanmış olması. Elhasıl estetik dertler nedeniyle, mantık biraz art plana atılmış.
Uzay Senfonisi
Omar Khan ve Nine Inch Nails’den tanıdığımız Robin Finck’in bestelediği müzikler, oyunun son radde ihtimamlı bir biçimde tasarlanmış olan sesleri ile birleşince ortaya bilim kurgu severleri ihya edecek bir işitsel şölen çıkıyor. Oyunu kulaklık ile oynamanızı ise münhasıran tavsiye ediyorum. Uzay istasyonunun klostrofobik koridorlarında gezinirken sizi dış yerküreden izole edecek bir kulaklık takarsanız şayet, kendinizi adeta uzay istasyonunun içerisinde bulacaksınız.
![observation8.jpg](https://oyungezer.com.tr/images/haberler/2019/06/14/observation8.jpg)
Observation kusursuz bir oyun değil ama sahiden de çok şahsi bir oyun. Ulaşılan alandan çok, yolculuğun kendisi Observation’ı kişisel kılıyor. Tahminen hikayesi ile değil ancak hikayesini anlatış formuyla sizi hakikaten de etkileyecek bir oyun bu. Bu devirde her dakikasının bu denli ihtimamla ve daha da değerlisi sevgiyle hazırlanmış olduğu oyunlar bulmak çok da kolay değil. Observation oynadığınız her dakika, inişlerine ve çıkışlarına karşın size kişisel bir oyun oynadığınızı hissettiriyor. Özcesi No Code’un bu gayreti katiyen takdiri ve en azından bir sefer oynanmayı hak ediyor.