oçcuğum ben olmadan hiç bir şey yapamıyor! Fazla uzun zamandan beridir bu şekilde sizlerden gelen mektupları öyle yanıtlamadığımı fark ettim Çoğunlukla yazılarımda, sizlerden gelen talepleri veya, ogünkü gündemle ilgili bir konuyu sizlere açıklamaya çalışıyorum Sizlerden gelen yazıları ki, tümü benim için paha biçilmez, sadece daha geniş bir toplumsal kesitin sorunlarına ayna tutabilecek olanlarını, yeniden sizlerden müsade alarak burada ad vermeden yazmaya çalışacağım Bugünkü yazıda bir takım yazdıklarımı toparlamam açısından bana muavin olduDaha sonrasında da neden sizlerle de bu konuyu paylaşmıyorum diye düşündüm Çünkü her çalışan anne ve babanın ya da okula yeni başlayan ailelerin başındaki bir bıkkınlık olduğu için bu yazıyı yazan aileden müsaade isteyerek yazıyorumBu yazıdan aileden müsade alamadım lakin isim vermiyorum birde fazla bariz ailenin özelliklerini belirten parçalar içermediği için bir mahsur görmedimAma gerçi izin alamadığım için ailemizin anlayışına sığınarak bana ulaşan elektronik postayı yayınlıyorum “Sayın HocamYazılarınızı ilgiyle peşine düşüp takip etmekteyimBenim size sormak istediğim bir sorunum varGeçtiğimiz nisan ayının 8' i itibari ile 3 yaşını doldurmuş bir kızım var Kızımı az önce tamamen konuşamıyorDerdini anlatabiliyor ama dediğim gibi tamamiyle konuşamıyorEvde çok saldırgan bize sinirlendiğinde saldırıyor ısırıyorFakat dışarıya çok dingin, mesela bir misafirliğe gittiğimizde yanımızdan hiç ayrılmıyorKendi yaşıtları ile oynamıyorEve yaşıtlarında arkadaşlarını çağırıyoruz lakin onlarla ilgilenmiyorYine bizim yanımızdan ayrılmıyortakriben bir ay önce bir rahatsızlığından nedeniyle çocuk doktoruna gittik hekim boyunun ve kilosunun normal olduğunu hatta boyunun yaşıtlarının % 75 inden daha uzun olduğunu söylediSosyal bakımdan gelişmesi için takriben 2 haftadır kreşe gönderiyoruz fakat orada da, ya öğretmeninin yada bir diğer çocuğun elinden tutup onunla birlikte geziyormuşOyunlara çok nadir katılıyormuşFakat bunun yanına aldığımız yap bozları yerlerini buluyor ama parçayı bütün olarak yerleştiremese de kısmen yerine yerleştirebiliyorTelevizyondaki şarkıların çoğunu ezbere biliyorDilinin döndüğünce söylüyorBu arada eşim ve bende çalışıyoruzDaha önce bakıcı bakıyordubana bu konuda tezgâhtar olabilirseniz fazla sevinirimkızım bayağı mi yoksa ne yapabilirim? Nedendir bilmem lakin ,buda benimle alakalı bir sorun olsa lüzum , kendimi Güzin Abla gibi hissetmek istemediğimden soruyu yanıtlamaya başlarken“Sayın Okurum diye açtırmak istemiyorum Çocuklarda konuşmadaki gecikme başlıca diğer gelişimleri de doğalsa 4 veya beş yaşına değin bekliyoruzHala konuşmada bir gecikme var, ya da yürüme, koşma vb öteki gelişimsel süreçlerinde de bir gerilik laf konusu ise özellikle bir gelişimsel gerilik olup olmadığını anlamak için doktora götürmenin yapılabilecek en dürüst tavır olduğunu düşünmekteyim Bunlar doğalsa çoğunlukla dört yaşına kadar çocukta söylev beklenebilirÇok konuşulmayan çoğunlukla zamanını televizyon aleyhinde seyreden çocuklar günümüzde arttıYa bunu bütün gün çalışan ve eve bitap gelen anneler yapıyor, yada eşinden değerinde göremeyen depresyonda olan anneler(bitkinlik yaşayan) yapıyorBirde bu durumu bizler, bakıcıların kolayına geldiği için duyarsız bakıcı ellerinde çoğalan çocuklarda görmekteyiz Çocukla konuşulmalı eğer yapılamıyorsa bir lahza önce anaokuluna gönderilmelidirKi bu ailede bunu yapmış ama sorun hala çözülmemişEvde yeni bir bebek doğduğunda ya da anne gebe ise o zamanda çocuk okula gitmekte dayanıklılık göstermektedirEvde rakibi ile annesini yalnız bırakmamak adınaBu durumla ilgili emailde bir data verilmemişGeriye anne ve babanın tutumu kalıyorYani çocuğa bağımlı diyen ama çocuğuna kendisi bağımlı olan meraklı, endişeli anne ve babalarBu ailemizin de böyle olduğunu söylemek istemiyorumSadece bu mailin bende çağrıştırdıkları doğrultusunda aklıma gelenleri sizlere aktarmaya çalışıyorum Çocuğunu anaokuluna göndermek kendimce çocuk için yok anne ve babalar içinde en büyük terapi olmaktadırŞimdilik hoşçakalın Sevgi ve Saygılarımla Drİbrahim BİLGEN kaynakhanemizcom