Ödediğim değerinde sensizlik, yalnızlık, aşksızlık Gün tekrar yokluğunu giydi üstüne… tekrar tekrar olduğu gibi bugünde sensizim Sensizliğin o soğuk duvarı ile karşı karşıyayım Sonbahar mevsiminde olalım ya da yaz mevsiminde olalım benim için sen yoksan, ben halen soğuk günleri yaşıyorum, yanımda olsaydın eğer mevsim yaz olmuş veya kış olmuş ayrım etmezdi benim için, içimi ısıtan sen olduktan sonradan isterse bedenim soğuktan tir tir titresin umurumda yok Ellerim ve yüreğim üşüyor… Hemen yokluğunu soluyorum aldığım her nefeste Isıtamıyorum yüreğimi, sen yokken yanımda, sen yanımdaymışsın gibi yapamıyorum Her gün bir önceki günden ayırt edilemez, her şey anlamını yitirmiş, ben kendi içimde kaybolmuşken bu değin ya sen neredesin? Ne yüzünü, ne ellerini, ne de yüreğini hissedebiliyorum bu soğuk güz mevsiminde Oysa seninle tanıştığımda etraf karlarla kaplıydı o gün yüreğimi ısıtmıştın Seni seviyorum derken Soğuk olan ellerim ellerinde kaybolmuştu Oysa derhal, derhal yokluğun hâkim bende, seni yüreğimin en hoş uygun yaşamak isterken, senli düşleri yaşamak niye? Her yeni günde sana uyanmak varlığını solumak istiyorum Varlığınla bu acıları yüreğime ektin, şu anda yoksun Neredesin? Çok mu uzaktasın? Yüreğim halen sendeyse bu kısa mesafelerde uzakta elde etmek niye? Yüreğime ektiğin sevgin bundan böyle defalarca kan kaybediyor, ilacı olsa, merhemi olsa, hekim çare bulsa gideceğim yüreğimde ancak kanayan yaramı iyileştirmeye, lakin yok, yok işte Yüreğim senin sevginle mutlu olmayı isterken bıraktığın acılarla birlikte kan kaybediyor Canım fazla acıyor Verdiğin veya bana veremediğin sevginle kapanmayan bir bere açtın sevgi dolu olan yüreğime İnan bedenimi bir kör bıçakla kesseler bu dek acı çekmezdim Paramparça etseler bedenimi canım inan bu kadar çok yanmazdı ağır ağır ölüyorum güya hiçbir şeyden tat alamıyorum, hiçbir şey hoşgörü vermiyor bana Sevgi denilen o hoş duyguya lanet ediyorum bazen Sevmeye, sevgilinin yanında olmaya lanet ediyorum işte pek soğudum ama; bir buz dağı oluştu yüreğimde Yüreğimde hissettiğim duygular birer birer sönüyor, sevgi, sevinç, kolaylık… Bana kalan duygular ise keder, gözyaşı, acı… Ancak ne umutlarla, sevgi batmış kalbimle çıkmıştım senin karşına Seni fazla sevmeye laf vermiştim kendime Seninle edinmek, seninle gülmek, omzunda ağlamak Seninle paylaşmak istedim bu hayatı… Ben sen dedikçe yok saydın beni, sen benim küçük ama içinde kocaman sevgi barındıran kalbimi görmedin Nasıl yanmasın yüreğim, nasıl dolmasın gözlerim Ağlamak her şeyi düzeltmiyor Yalnızca kendimi üzüyorum, kendi yüreğimi eritiyorum günden güne Gece yine bana seni hatırlatan “sensizliği giydi üzerine Yine her gece olduğu gibi seni anlatıyorum yıldızlara, sensizliği soluyorum her nefes alışımda Sana olan bu derin sevgimi, özlemimi anlatıyorum gecenin üzüntü kokan sessizliğinde Sen bana bu dek uzakken çareyi gecenin karanlığında yıldızlarda arıyorum çaresizliğimi Gecenin karanlığında resmini çiziyorum soğuk taştan duvarlara, gerçekleşir ümidiyle Yanıma gelip ellerimi tutarsın diye, sensizlikte buz tutan yüreğimi gülüşünle ısıtırsın ümidiyle… Umutlarımı en ince ayrıntısına kadar yitirdim son günlerde… Döneceğine dair umutlarım bitmek üzere, sana olan özlemimi anlatıyorum beyaz kâğıtlara, fakat sana izah etmek isterdim içimde sana karşısında atan sıcak yüreğimin özlemle solan çiçeklerini Ya “Kal de, veya “Git Artık sonu olmayan bu çıkmaz sokaklardan kurtar beni Varlığında yokluğunu yaşamak ne değin can brülör biliyor musun? Bu mahkemede en ağır cezayı ben alacağım, cezam ise seni yüreğimde gizlemek olacak Seni seveceğim her lahza Gülüşüne, ellerine hasret seni yaşayacağım ama sensiz… Her geçen saniye kanayan bu yaramı daha da büyütecek, kanayan yaralarıma inat ben seni seveceğim… Gitsen bile sevgili Sen benden gitmedin, halen yüreğimde yaşamaktasın anlatılmaz bir sevgi ile… Ödediğim değer sensizlik, yalnızlık, aşksızlık ve dedim ya bugün dilimde bir şarkı var adı oldu yalnızlık seçme parça