Öğretmenler Günü İçin Şiir

Öğretmenler Günü İçin Şiirler


Öğretmenler Günü İçin Şiir Örnekleri


BAŞÖĞRETMEN



Atatürk benim,

Başöğretmenim,

Ne öğrendimse,

Ondan öğrendim



Yenilikleri,

Hep o düşünmüş,

Milleti için,

Ağlamış, gülmüş



Çocuk kalbimle,

Ilk onu sevdim,

Atatürk benim,

Başöğretmenimdir

24 Kasım Öğretmenler Günü

Ellerim kirliydi tuttun elimden
Veri dağarcığın açtın özünden
Bendeki cevheri gördün gözümden
Umudum sen oldun düşüm sen gibi

Yüksünmedin burnumdaki sümükten
Sende bir insandın etten kemikten
Annem miydin,babam mıydın,eğitmen
Tanrısal iş istiyorum sen gibi

Yırtığımda yamam oldun dikişsiz
Özünde doğruydun süslenmemiş nakışsız
Yüreğimdi yüreğin akıcı çakılsız
Düz yollarda gideceğim sen gibi

Aklaştı saçların bendeki kara
Yürüdüm bir hayli vermedim ara
Ektiğin tohumlar yeşersin daha
Ben de tohum ekeceğim sen gibi

Yurdumu öğrettin bayrağım başta
Atamı sevdirdin, her lahza,her yaşta
Kol kolaydık cehaletle savaşta
Derhal eğitmenim tıpkı sen gibi

Yüreğim yorulmaz feyz aldım senden
Ben de tutacağım çamurlu elden
Dikensiz gördüğüm, dikenli gülden
Demet demet dereceğim sen gibi


DÜNYANIN TÜM ÇİÇEKLERİ



Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Bütün çiçekleri getirin buraya,

Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,

Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer

Tüm köy çocuklarını getirin buraya,

Son bir ders vereceğim onlara,

Son şarkımı söyleyeceğim,

Getirin, getirin ve sonra öleceğim



Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum

Kaderleri bana benzeşen,

Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,

Geniş ovalarda kaybolur kokuları

Yurdumun sevgili ve isimsiz çiçekleri,

Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni,

Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni



Dünyanın tüm çiçeklerini diyorum

Ben bir köy öğretmeniyim, bahçıvanım,

Ben bir bahçe suluyorum gönlümde,

Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden

Ne güller fışkırır çilelerinde,

Kandır, hayattır, emektir benim güllerim

Korkmadım, korkmuyorum ölümden,

Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin



Dünyanın tüm çiçeklerini diyorum

En güzellerini saymadım çiçeklerin,

Çocukları, öğrencilerimi istiyorum

Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,

Köy okullarında açan, gizli ve gürültüsüz,

O bakımsız lakin kokusu benzersiz çiçek

Kimse bilmeyecek seni, beni kimse bilmeyecek

Seni, beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek



Dünyanın tüm çiçeklerini diyorum

Okulun duvarı çöktü aşağı kaldım,

Ama ben dünya üstündeyim, toprakta

Yaz kış bir şey söyleyen ölümsüz toprakta,

Cefa çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım

Yurdumun çiçeklenmesi için, defalarca yaşadım,

Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir

Hemen ustum, örtün beni, yatırın buraya,



Dünyanın tüm çiçeklerini getirin buraya

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini,

Bacımın suladığı fesleğenleri,

Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,

Avluların pembe entarili hatmisini,

Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın,

Aman Isparta güllerini de unutmayın,

Hepsini, hepsini aniden koklamak istiyorum

Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum



Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Baharda Polatlı kırlarında açan,

Güz geldi mi Kop dağına göçen,

Yürükler yaylasında, Toroslarda eğleşen,

Muş ovasından, Sızı eteğinden,

Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden

Çiçek getirin, örtün beni,

Eğin türkülerinin içine gömün beni



Dünyanın tüm çiçeklerini diyorum

Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,

Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum,

Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,

Tarumar olmasın istiyorum, perişan olmasın,

Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım,

Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,

Çiçeklerde açar benim rahat arzularım



Ceyhun Atuf KANSU

SEVGİLİ ÖĞRETMENİM



Sevgili öğretmenim,

İnan sen bir ışıksın

Yanarsın gece gündüz

Aydınlatırsın bizi

Doğruyu, güzeli,

Bize sen öğretirsin

Vatanıma sevgiyi,

Kalbimize sen korsun

Çevreni aydınlatır,

Bir mum gibi erirsin

Anne baba gibisin,

Bizi, bağrına defalarca basarsın



Fethi BOLAYIR *