oğretmenler gunu şiirleri 4 kıtalık

oğretmenler gunu şiirleri 4 kıtalık

Oğretmenim

Guler yuzlu oğretmenim,
Bir tanesin, canım benim
Masallarla bilmeceler,
Anlatırsın neler neler

Kalemimi tutamazken
Kitabımı acamazken
Bir de baktım yazıyorum,
Sular gibi okuyorum

Calışıp iyi olmayı,
Koşup el ele vermeyi,
Bu guzel yurdu sevmeyi
Sen oğrettin oğretmenim

Bizde pek cok emeğin var,
İcimizde cok yerin var
Yetiştirdin hepimizi,
Ver opelim elinizi

Suleyman KARAGOZ


OĞRETMEN MARŞI
Alnımızda bilgilerden bir celenk,
Nura doğru can atan Turk genciyiz
Yer yuzunde yoktur, olmaz Turk’e denk;

Korku bilmez soyumuz
Şanlı yurdum, her bucağın şanla dolsun;

Yurdum seni yuceltmeye antlar olsun
Candan actık cehle karşı bir savaş,
Ey bu yolda ant icen genc arkadaş!
Oğren, oğret hakkı halka, gurle coş;
Durma durma koş

Şanlı yurdum, her bucağın şanla dolsun;
Yurdum seni yuceltmeye antlar olsun

İsmail Hikmet ERTAYLAN


KOY OĞRETMENİ
Ben bir koy oğretmeniyim,
Anlımda ışık,
Gozlerimde nur…
Alıp goturmeyin beni şehirleri
Goturmeyin ne olur

Bir koy oğretmeniyim,
Katıksız duygular icinde yaşarım
Cıplak ayaklar basar yureğime,
Onları tutar, okşarım

Bir koy oğretmeniyim,
Caresizlik ekmeğim, keder gozyaşım,
Umut ve sevgiyim carpan kalplerde,
Dağlardan daha cok yucedir başım

Ben bir koy oğretmeniyim,
Evlerde motif, dillerde destan
Golgesi duşer ayyıldızın ustumuze,
Ve gonullerde buyur vatan…
Gokturk Mehmet UYTUN

BENİ DE GOTUR AYDINLIĞINA

İcimde ufkuma cizdiğin dağlar,
Adına gul gibi uzanıyorum…
Her cığlık kahrın onunde ağlar,
Seni yureğimle selamlıyorum

Nasıl gizler yureğini bir cocuk,
Islak yorganının karanlığına?
Sığmaz duşlerime bu koca boşluk,
Al beni de gotur aydınlığına…

Ziller calsın, yine sen dağları ciz,
Sevginin rengine boya suları
Kucaklasın hasretimi bu deniz,
Buyusun ellerinde guneşin yolcuları

Butun yıldızları sersem geceye,
Butun cocuklara seni anlatsam,
Adın sığmaz kurduğum her tumceye,
Kıyametler kopar seni unutsam


Oğretmenime

Bilgi demetleri sun, yine bana,
Yine yalcın dağlar otesinden gel
Işık sac, erdem ver, sisli dunyama,
Yine altın cağlar otesinden gel

Aydınlığa giden sonsuz yollardan,
Tomurcuklar acan yeşil dallardan,
Bahcedeki taze, solmaz gullerden,
Baharlarla bağlar otesinden gel

Fecri mujdeleyen yıldızdan, aydan,
Uzat maviliği şeffaf saraydan
Buketler dererek bize uzaydan,
Goklerden al tuğlar otesinden gel

Milletime doğan şafaklarla şen,
Şehitler yatağı topraklarla sen,
Irkıma şen veren bayraklarla sen
Tarihler, otağlar otesinden gel

Suleyman OZBEK


Seninle Her Mevsim Bahar Oğretmenim

Bir gun dersem ki, ben oğretmenim
Kalemimin murekkebi alın terindir
Vedalaşıp gidersem oğretmenim
Unutmayı unuturum da, unutmadığım
Kalbimdeki en guzel yerindir

Bir gun adımı soranda cocuklarım
Kendimden once senin adını soylerim
Solmadan acabiliyorsa kopre tomurcuk,
Uğrunda harcanır boncuk boncuk,
Yine de bitmez oğretmenim var derim

Gullerin guzelliğini gostermeden once
Gulşenin vurulduğu tebessumunu anlatırım
Her zil calışında once sen gelirsin aklıma
Senden incecik bir ışık gelir şiir şiir
Ben susarım, yine sen konuşursun gonlunce

Bir gun dersem ki ben oğretmenim
Sen guneş kadar uzakta bile olsan
Her bakışımda gulumseyişini gorurum
Işıksız acmazmış cicek, gelmezmiş bahar
İnan seninle her mevsim bahar oğretmenim

Yılmaz İMANLIK