Oğuz Atay Sozleri
Oğuz Atayın Meşhur Sozleri
Ne zoruma gidiyor biliyormusun olric? O'na yazdıklarımı o'ndan başka herkes okuyor
Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler; ağzına dolar insanın Sussan acıtır, konuşsan kanatır
Fotoğraf cekilerken, nedense kendimizi gulumsemek zorunda hissediyoruz Yani aslında ona bile mutluluk oyunu oynuyoruz
Beklenen hep gec geliyor; geldiği zaman da insan başka yerlerde oluyor
Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor Bu nedenle beynimin her hareketinde duşuncelerim acıyor
İnsan cok sevdiği halde neden her defasında terkedilir? Ve beklenenler, neden hep vazgecildikten sonra gelir?
Kimseye gostermem uzuntumu Gunduz gulerim, geceleri yalnız ağlarım
Yalnızlığına iyi bak, sahip cık Kac kişinin emeği var onda kimbilir
Kotu bir resim asarım korkusuyla hic resim asmadım; kotu yaşarım korkusuyla hic yaşamadım
İyi Gecinmek İki Kişinin Kusursuz Olmasıyla Değil, Birbirlerinin Kusurlarını Hoş Gormesiyle Olur!
İnsan seviyorsa kaybetmekten korkar Kıskanclık da bir kaybetme korkusudur Kıskanmıyorsa eğer; yeterince sevmiyordur
Ne olmek nefessiz kalmaktır; ne de yaşamak nefes almaktır Yaşamak; sevilmeyi hakeden birine yaşamını harcamaktır
Başkalarının yaptıklarını silmeye calıştım; murekkeple yazılmışlar oysa Ben kurşun kalem silgisiydim, azaldığımla kaldım
Hayatta silgim hep kalemimden once bitti Cunku kendi doğrularımı yazacağım yere, tuttum başkalarının yanlışlarını sildim
İnsanlar bozuk para gibidir İki secenek vardır: Yazı ya da tura Bir yuzunu gosterirken bize diğer yuzunu zaman gosterecektir
Tarih bir tahriften ibarettir Tarih, gecmişten geleceğe uzanan ve bugun gorduğumuz bir ruyadır Butun ruyalar gibi tarih de yorumlanabilir; ama gorulurken değil
Ben, senin bilincaltı karanlıklarına ittiğin ve gercekleşmesinden korktuğun kirli arzuların, ben senin bilincaltı ormanlarının tarzan'ı! yemeye geldim seni benden kurtulamazsın ben, senin vicdan azabınım!
Neden yalnızlıktan şikayetcidir ki insan Ne yani, Mutlu olması icin bir sevgiliye mi muhtactır her zaman
Kimsenin yaşantısını beğenmedim Kendime uygun bir yaşantı da bulamadım
Hayatımın başı ve sonu belliydi; hic olmazsa ortasını kacırmamalıydım
Cok yukseğe cıkamam; bende yukseklik korkusu var Kimseyi yarı yolda bırakamam; bende 'alcaklık' korkusu var
Artık gelecek planlarımı hayattan gizli yapıyorum Sanki hayat, işini gucunu bırakıp planlarımı bozmak icin herşeyi yapıyor
Şimdi al yalnızlığımı ort uzerine olric Belki o vakit bırakıp her şeyi gelirim bir yerlerden başlamak icin yeniden
Yemek koyulurken, bu kadar yeterdedikten sonra mutlaka bir kaşık daha yemek koyan kişiye 'anne' denir Ve o herşeye değerdir
Bu duzmece oyun sona ermeli Kendi benliğimizi bulmalıyız Yol verip yakarmaktan vazgecmeliyiz Ruyalarımızı gercekleştirmeye calışmamalıyız, gercekleri ruya yapmalıyız Celişiksiz dikensiz ve duzgun ruyalarımızı yaşamalıyız Sozumuzun eri olmalıyız: Kırılacak kafaları kırmalıyız Bize acınmadığı icin acımamalıyız
Beni anlamalısın Cunku ben kitap değilim, cunku ben oldukten sonra kimse beni okuyamaz, Yaşarken anlaşılmaya mecburum
Şu anda, sana guzel bir soz soyleyebilmek icin on bin kitap okumuş olmayı isterdim dedi Gene de az gelişmiş bir cumle soylemeden icim rahat etmeyecek: seni tanıdığıma cok sevindim kendi capımda
Oğuz Atayın Meşhur Sozleri
Ne zoruma gidiyor biliyormusun olric? O'na yazdıklarımı o'ndan başka herkes okuyor
Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler; ağzına dolar insanın Sussan acıtır, konuşsan kanatır
Fotoğraf cekilerken, nedense kendimizi gulumsemek zorunda hissediyoruz Yani aslında ona bile mutluluk oyunu oynuyoruz
Beklenen hep gec geliyor; geldiği zaman da insan başka yerlerde oluyor
Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor Bu nedenle beynimin her hareketinde duşuncelerim acıyor
İnsan cok sevdiği halde neden her defasında terkedilir? Ve beklenenler, neden hep vazgecildikten sonra gelir?
Kimseye gostermem uzuntumu Gunduz gulerim, geceleri yalnız ağlarım
Yalnızlığına iyi bak, sahip cık Kac kişinin emeği var onda kimbilir
Kotu bir resim asarım korkusuyla hic resim asmadım; kotu yaşarım korkusuyla hic yaşamadım
İyi Gecinmek İki Kişinin Kusursuz Olmasıyla Değil, Birbirlerinin Kusurlarını Hoş Gormesiyle Olur!
İnsan seviyorsa kaybetmekten korkar Kıskanclık da bir kaybetme korkusudur Kıskanmıyorsa eğer; yeterince sevmiyordur
Ne olmek nefessiz kalmaktır; ne de yaşamak nefes almaktır Yaşamak; sevilmeyi hakeden birine yaşamını harcamaktır
Başkalarının yaptıklarını silmeye calıştım; murekkeple yazılmışlar oysa Ben kurşun kalem silgisiydim, azaldığımla kaldım
Hayatta silgim hep kalemimden once bitti Cunku kendi doğrularımı yazacağım yere, tuttum başkalarının yanlışlarını sildim
İnsanlar bozuk para gibidir İki secenek vardır: Yazı ya da tura Bir yuzunu gosterirken bize diğer yuzunu zaman gosterecektir
Tarih bir tahriften ibarettir Tarih, gecmişten geleceğe uzanan ve bugun gorduğumuz bir ruyadır Butun ruyalar gibi tarih de yorumlanabilir; ama gorulurken değil
Ben, senin bilincaltı karanlıklarına ittiğin ve gercekleşmesinden korktuğun kirli arzuların, ben senin bilincaltı ormanlarının tarzan'ı! yemeye geldim seni benden kurtulamazsın ben, senin vicdan azabınım!
Neden yalnızlıktan şikayetcidir ki insan Ne yani, Mutlu olması icin bir sevgiliye mi muhtactır her zaman
Kimsenin yaşantısını beğenmedim Kendime uygun bir yaşantı da bulamadım
Hayatımın başı ve sonu belliydi; hic olmazsa ortasını kacırmamalıydım
Cok yukseğe cıkamam; bende yukseklik korkusu var Kimseyi yarı yolda bırakamam; bende 'alcaklık' korkusu var
Artık gelecek planlarımı hayattan gizli yapıyorum Sanki hayat, işini gucunu bırakıp planlarımı bozmak icin herşeyi yapıyor
Şimdi al yalnızlığımı ort uzerine olric Belki o vakit bırakıp her şeyi gelirim bir yerlerden başlamak icin yeniden
Yemek koyulurken, bu kadar yeterdedikten sonra mutlaka bir kaşık daha yemek koyan kişiye 'anne' denir Ve o herşeye değerdir
Bu duzmece oyun sona ermeli Kendi benliğimizi bulmalıyız Yol verip yakarmaktan vazgecmeliyiz Ruyalarımızı gercekleştirmeye calışmamalıyız, gercekleri ruya yapmalıyız Celişiksiz dikensiz ve duzgun ruyalarımızı yaşamalıyız Sozumuzun eri olmalıyız: Kırılacak kafaları kırmalıyız Bize acınmadığı icin acımamalıyız
Beni anlamalısın Cunku ben kitap değilim, cunku ben oldukten sonra kimse beni okuyamaz, Yaşarken anlaşılmaya mecburum
Şu anda, sana guzel bir soz soyleyebilmek icin on bin kitap okumuş olmayı isterdim dedi Gene de az gelişmiş bir cumle soylemeden icim rahat etmeyecek: seni tanıdığıma cok sevindim kendi capımda