Okuma Bunu...

gitme desem;
kalır mısın?
benden
gitme
şehrin tum ışıklarını
yakıp sondurme
icimde
gerekli olduğun icin değil;
sevdiğim icin kal
ozleyeceğim icin değil;
ozlediğim icin kal


okuma bunu
aşkdan soz ediyor bu şiir
sozcuklerin en tehlikelisinden
yalnızlıktan soz ediyor
okuma bunları
kimsesizlikten soz ediyor bu şiir
karanlıktan
ansızın cıkacak gibi durma icimde
şaşırtma beni

okuma bunu
sensizlikden soz ediyor bu şiir
okuma bunu
senden soz ediyor bu şiir
icimdeki karanlıktan ansızın gecip giden senden
soz ediyor bu şiir
korkularımdan soz ediyor
okuma beni
sen beni okudukca
gelmeyen mektuplardan
soz ediyor
icimdeki senle karşılaşınca
neden şaşkınım
sana soylemeden kac soz sildim
yaşamımdan bilmiyorum
bir sevdaya kac şiir sığar
okuma bunları
bunlar benden soz ediyor
eksikliğimden
hep bir yanımın kırık oluşundan
soz ediyor
sen beni gordukce
ben karşındaki;
ben gozlerine bakarkenki caresizliğimden utanıyorum
arada
gozlerini kapa
kapa ki
bir anda olsa
silineyim yaşamımdan
biten şarkılardan soz ediyorum sana
gecmeyen yazlardan
susma
devrik cumlelerin yalnızlığı gibi
bırakma beni
sen benim,
dilimin ucunda
soyleyemediğim
sozcuğumsun
en sevdiğim sozcuğu
tekrarlamaksın icimde
tum sozlerimi
rehine bıraktım
gorebilmek icin seni
icimin kalabalığısın
icime
gocmen kuşlar gibi konuyorsun
bir yanın tetikte
kendimi
zamana rehinliyorum
aklımdan gecip gitme
utanıpda insanlardan
GİZLİ AĞLAMALARIMSIN​

Alıntıdır