Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Okyanusun ortasında kalmanın nasıl bir şey olduğunu anlatan sinema yahut kitap üzere birçok eser gördük. Hatta çok sayıda kişi böylesine sıkıntı bir durumdan sağ çıkmayı gerçek hayatta da başarmıştı. Lakin bu içeriğimizde anlatacağımız Harrison Okene’nin hikayesi, az evvel söylediğimiz şahıslarda olduğu üzere kıyıdan uzak bir yerde geçse de onlardan hayli farklı.
Zira bu adam denizin onlarca metre altında, rastgele bir dalış ekipmanı olmadan, içinde bulunduğu römorkörün hava ceplerine sığınmak zorunda kaldı. Su altında verdiği ümitsizliklerle dolu bu hayat gayreti tamı tamına 3 gün sürdü ve çıktığında hem vaktin nasıl geçtiğine hem de yaşadığı yerde karşılanma biçimine oldukça şaşırdı. Gelin kıssasına birlikte bakalım.
Harrison, petrol operasyonlarının gerçekleştirildiği Nijerya açıklarında, bir petrol tankerini destekleyen römorkörlerden birindeydi, aşçı olarak:
Kısa mühlet evvel evlenmiş olan Harrison, gemide aşçılık yaparak geçimini sağlıyordu. Denize açılacakları gün hava epeyce hoş görünmesine karşın kimsenin günün ilerleyen saatlerinde felakete sebep olacak fırtınadan haberi yoktu. Üstelik fırtına dışında akıllarda tutulan bir tehdit daha vardı: Korsanlar.
Bu tehditten korunmak için de mürettebat dinleneceği vakit kamaralarını kilitliyordu. Herkes uyuduğu sırada fırtına gelip gemiyi alabora ettiğinde, takımın kaçışını zorlaştıran sebeplerden biri de bu oldu.
Neyse ki Harrison o saatte lavaboya gitmişti:
Mürettebattaki arkadaşları odalardan çıkıp acil durum kısımlarına ilerlemeye çalışırken içeriye dolan suyun uyguladığı kuvvet, Harrison’ın kapıyı açmasını zorlaştırdı. Bu sebeple de arkadaşlarına yetişemedi ve onlara seslense de o kaosun içinde Harrison’ı duymadılar. Daha sonra kapının açılmasıyla Harrison suyun akımına kapıldı ve farklı bir odaya yanlışsız sürüklendi.
Ufak bir hava cebinin bulunduğu kaptan odasına sürüklenen Harrison, bu sırada fazlaca darbe aldı. Daha sonra gemi ‘bir şeye çarpmış gibi’ oldu:
O an Harrison, geminin deniz tabanına oturduğunu anladı. Üstelik gemi ters dönmüştü. Batan gemiyi ihbar eden başka gruplara kısa müddette yardım yetişti. Lakin bu yardım takımının dalgıçları, derinlerde uzun mühlet kalmak için hazırlıklı olmadığından Harrison’ı fark edemeden gittiler.
Hem çaresiz kalan hem de umutlu olmaya çalışan Harrison için işler pek de uyguna gitmiyordu. Bulunduğu yerde hayatını tehdit eden çok sayıda faktör olsa da derin bir nefes alıp farklı bir noktaya geçmeyi denedi. Zifiri karanlıkta yüzerken yolu, mühendis odasına vardı.
Şansına burada da bir hava cebi bulunuyordu. Yani karbondioksit zehirlenmesi sorunundan bir nebze uzaklaşmış oldu. Artık sırada öbür sorunlar var
Şimdi bir durum değerlendirmesi yapalım. Harrison suyun 30 metre altında acıkmış, susamış, korkmuş ve üşümüştü. Bunların ortasında daha evvel nefes alma sorunu de vardı ama artık bulunduğu oda bir nebze işini gördü. Üşüme sorununun önüne geçmek için de etrafta bulduğu gereçlerle bir platform oluşturmaya çalıştı. Bu sayede vücudunu dondurucu deniz suyunun üzerinde tuttu. Aksi hâlde ömrünü yitirmesi birkaç saat sürecekti.
Bu sırada etrafta yayılan makus bir koku da vardı. Harrison, bu kokunun kaynağının, hayatını yitiren mürettebat olduğunu düşünüyordu. Daha da berbatı, etraftaki balıkların cesetlere hakikat yönelme seslerini duyuyordu. Hem dünyanın sizden umudunu kestiğini düşünürken hem de bu durumla karşı karşıyayken gayret vermek güç. Lakin bunlar Harrison’ın pes etmesi için kâfi olmadı.
Daha sonra evvelkinden üst düzey bir dalgıç takımı olay yerine geldi ve geminin battığı yer tespit edildi. Ancak hedef Harrison’ı kurtarmak değildi:
Bu grubun hedefi su altındaki cesetleri toplamaktı. İçinde teknik vazifeliler dışında 6 dalgıcın bulunduğu grup, bir mühlet suyun kuvvetle tuttuğu kapıyı açmak için çabaladı. İçeriye girdiklerinde ise kuvvetli şartlar eşliğinde arama çalışmaları başladı. Takım, Harrison’a ulaşana kadar 4 ceset buldu.
Aslında Harrison’a ulaşmadılar, Harrison onlara ulaştı (korkutucu bir şekilde)
[*]Harrison'ın bulunma anları
Harrison içerideyken çapa atılma sesini ve dalgıçların içeri girme seslerini duydu. Ama bunlar gerçek mi yoksa beyni ona oyun mu oynuyor emin değildi. Sonuç olarak bu bahtını kullanmaktan diğer seçeneği olmadığını anladı ve derin bir nefes alıp suya girdi. Harrison bunu yapmadan evvel Nico isimli dalgıç, aslında onun yakınlarından geçmişti.
Fakat Harrison ses yapmış olsa da Nico onu duymadan ilerledi. Akabinde Harrison suya dalıp peşinden gitmeye çalıştı. En sonunda ise Nico, Harrison’ın elini gördü.
Gördü görmesine lakin onu cesetlerden biri sandı:
Fakat Harrison’ın eli kendi elini tutunca panikledi. O sırada gemideki vazifelinin “Yaşıyor! Yaşıyor!” kelamları görüntüde duyulabiliyor. Buradan sonra dalgıçlar, Harrison’ın kaldığı odaya geçti ve teknik takımın yardımıyla tıbbi yardım uyguladılar. Bu noktada aklınıza, “neden bir an evvel yüzeye çıkarmadılar ki?” üzere bir soru gelebilir.
Bunu cevaplamak için de vurgun yahut dekompresyon isimleriyle bilinen hastalığa kabaca bakmamız gerekiyor. Kelam konusu hastalık, yüksek basınçlı yerlerden (denizin tabanı gibi) bir anda alçak basınçlı olan yerlere (denizin yüzeyi gibi) geçilmesiyle bedendeki gazın kana karışmasını ve ağrı, felç üzere durumlara sebep olmasını kapsıyor. Bilhassa panik üzere durumlarla eşlendiğinde ölümcül senaryolar ortaya çıkabiliyor.
Bu mevzunun önüne geçmek için Harrison’ın vücudunu ısıtmaları gerekiyordu. Bunun için de sıcak su kullandılar. Bundan sonra kısa müddette oksijen maskesini nasıl kullanacağını gösterdiler ve Harrison’ı yüzeye çıkardılar.
12 saattir aşağıda olduğunu sanıyordu, lakin tamı tamına 3 gün olmuştu:
Harrison, yüzeye ulaşmasının akabinde bir mühlet basınç konusunun büsbütün halledilebilmesi için basınç odasında tedavi gördü. Çıktığında öteki ekip arkadaşlarının hayatta olabileceğini düşünmüştü ama İçinde bulunduğu 12 kişilik mürettebattan sadece kendisi olaydan sağ kurtuldu. Başkalarından 10 kişinin cesedi toplandı ama kalan 1 kişinin vücuduna ne olduğu hâlâ bilinmiyor.
Ekip arkadaşlarının cenazesine katılamadı ve tüm bunlardan sonra kendisi de dalgıç oldu: Pekala nasıl?
Harrison’ın yaşadığı Nijerya, dinî açıdan hayli katı bir yer. Kendisi kiliseye gidip oradakilere neden bu durumun onun başına geldiğini ve neden yalnızca kendisinin kurtulduğunu sorduğunda, yani olanlara bir yanıt aramaya koyulduğunda, söylediklerine nazaran karşısındaki, kara büyü yapıp yapmadığını sordu.
Ekip arkadaşlarının akrabaları da bu durumdan şüphelenebileceği için Harrison, mürettebatın cenazesine gidemediğini söyledi. Tüm bu olayların akabinde denize dönmemeye yemin etmiş olsa da 2015 yılında profesyonel bir dalgıç oldu.
Kaynaklar: 1, 2, 3, 4
