Ölüm ile ilgili kompozisyon

Vefat hakkında kompozisyon
Vefat konulu kompozisyon

Ademoğlu, başı sonu sırlarla batmış, göz kamaştırıcı bir evrenin aldanışlar içinde bulunan varlığıdır Dünya zevklerine kapılmaya, kendi öz çıkarları uğruna türlü çılgınlıklar yapmaya niyetlidir; dünya malının heveslisidir Daima rahat ve kolaylık arkasından koşar Kendi huzurunu ararken başkalarının varlığı birer engel olarak ortaya çıkar Sosyal hayatın olduğu yerde karşılıklı yardımlaşmaların, fedakârlıkların, eziyetlerin olması doğaldır Lakin çıkarına düşkün insan, bunu bir türlü benimsemek istemez Çevrenize şöyle bir kulak kabartırsanız, herkesin birbirinden yakındığını işitirsiniz Gün geçtikçe maddeye dürüst yönelen insan, dünyaya gelişimizin hakiki gayesinin insanları sevme, iyilik ve yardım etme olduğunu bilmezlikten kazanç Hatta, dünya nimetleri onun gözünü öyle kamaştırır fakat, bunun dışında kalan şeyler üstünde düşünmeye bile yanaşmaz Zevklerin ortasında insan, kendisini baki bir varlık olarak görür ya da böyle bir aldanışa kapılmayı hissiyatına daha uygun bulur Kendini, kendi dünyasının biricik hâkimi sanır Oysa, insanlara azıcık düşünce ve alçak gönüllülük gerekir Şu pırıl pırıl parlayan âlem ruhumuzun fazilet ışıklarını söndürmemeli, hatta daha da nurlandırmalı Yaşayışımızın kutsal sırrı unutulmamalı Bize bir nimet olarak bahşedilen hayatın esas amacı gözden kaçırılmamalı Bir gün öleceğimizi düşünerek maddî açgözlülük ve zevklere başkalarını feda edercesine kapılmaktan kendimizi alıkoymalı; ardımızda iyi bir isim ayrılmak için insanları sevmeli; onlara takviye eli uzatmalı, onlarla birlik olunmalıdır İnsanlığın maddî ve manevî kurtuluşu için hepimize düşen bir tayin vardır Bunu unutmayalım*