Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Anne baba olarak çocuklarımızda istediğimiz hoş davranışları yerleştirebilmek için bize düşen birtakım misyonlar vardır. Bu misyonlar bizim dikkat edip model olacağımız ve gerekli bilgilendirmelerle yönlendirme yapacağımız durumlar formunda şekillenir.
A- Olumlu İrtibat
Kurduğumuz irtibatta ben lisanını kullanmayı, fizikî duruşa ve göz temasına dikkat etmeyi gerektirir. Bu türlü bir bağlantı kurduğumuzda çocuklarımızla aramızdaki ilginin kalitesi ve samimiyeti artacaktır. İrtibatta çocuklarımızla ortamıza ara koymamak için;
- Eleştirmek, suçlamak - Buyruk vermek
- Tehdit etmek - Nasihat vermek
- Ahlak dersi vermek - Karşılaştırma yapmak
- Mevzuyu saptırmak - İsim takmak, alay etmek
- Göz kontağı kurmamak - Öteki şeylerle ilgilenmek
- Tesellide bulunmak üzere bağlantı engellerinden uzak durmalıyız.
B- Sorumluluk Vermek
Çocuklarımız yürümeye başladıkları birinci andan itibaren yapabilecekleri sorumluluklar vererek kendilerine olan itimadın artmasını ve daha sağlıklı büyümelerini sağlayabiliriz. Böylelikle onlara güvendiğimizi gösterirmiş oluruz birebir vakitte da başarmanın sevinciyle onları keyifli ve güçlü kılarız. Bilhassa derslerde ıstırap yaşayan çocuklar için başarılı olabilecekleri bir alan bulup desteklersek belirli bir vakit sonra derslerinde de olumlu değişiklikler olduğunu gözlemleriz. Sorumluluk verirken bilhassa dikkat etmemiz gereken nokta düzeylerine nazaran sorumluluk vermek olacaktır. Aksi takdirde özgüveni desteklemek yerine yetersizlik hislerinin yerleşmesine neden oluruz.
C- Model Olmak
Çocuklarımız belirli bir yaşa kadar anne babalarının eksiksiz ve çok güçlü olduğunu düşünürler. Fakat soyut zekanın gelişmeye başlamasıyla bir arada yaptığımız yanlış davranışların farkına varırlar ve bizlere olan sevgi ve hürmetleri azalmaya başlar. Bu nedenle onların başında oluşturduğumuz hoş imajı silmek istemiyorsak davranışlarımıza daha çok dikkat etmeliyiz.
D- İltifatta Bulunmak
Olumlu istikametleri takdir edilen çocuk bu istikametini geliştirmek için daha çok gayret harcar. Hoş istikametleri görülmeyen, takdir edilmeyen çocuk ise olumsuz şeyler yaparak insanların dikkatini çekmeye çalışır. Tıpkı vakitte kendisini fark eden olumsuz davranışlarını kabul eden kümelere dahil olarak bizden uzaklaşmaya başlar. Kimi aileler çocuklarını şımartmamak için ya da çoğunlukla eksiklere odaklanmalarından ötürü hoş şeyleri görmek ve söylemek istemezler. Lakin çocuklarımızın aksiye odaklanıp bizden uzaklaşmasını istemiyorsak takdir etmeye itina göstermeliyiz.
E- Sevdiğini Muhakkak Etmek
İnsanoğlunun sağlıklı bir hayat sürebilmesi için sevme sevilme muhtaçlığının tam olarak doyurulması gerekir. Bilhassa de çocuklar bunu aileleri tarafından duymak hissetmek isterler. Hayatımızdaki en pahalı beşerler ailemiz olduğu halde hayat kurallarından, yoğunluktan kaynaklı ya da bunu mazeret ederek onları ne kadar çok sevdiğimizi gösteremiyoruz. Halbuki çocuklar sevildiklerini hissettiklerinde kendilerini inançta hissederler. Bu nedenle çocuklarımızın sevgi lisanına dikkat ederek( dokunsal mı, hizmet mi bekler, lisanla mi ikram ile mi sevildiğini duymak ister gibi) onlara bizim için ne kadar değerli olduklarını göstermeliyiz.
F- Kaliteli Vakit
Günün makul vakitlerini çocuklarımıza ayırarak onların hislerine ve yaşadıklarına dair paylaşımlarda bulunmak için fırsat yakalamış oluruz. Bir arada spor yaparak, oyunlar oynayarak alışverişe giderek, kitap okuma saatleriyle hatta bazen konuta dair işleri birlikte yaparak birlikte vakit geçirme alanlarını genişletebiliriz. Böylelikle çocuklarımız olumlu ya da olumsuz ne yaşarlarsa yaşasınlar ailelerinin kendilerini dinleyeceklerini ve yanlarında olacaklarını bilirler ve birinci yardım isteyecekleri bireylerde aileleri olur.
