Ömer Seyfettin Hayatı Eserleri Edebi Kişiliği

ÖMER SEYFETTİN (18841920)

28 Şubat 1884'te Gönen'de doğdu 6 Mart 1920'de İstanbul'da yaşamını yitirdi Çağdaş Türk öykücülüğünün ile Ulusal Edebiyat Akımının kurucularından Kafkas göçmenlerinden Yüzbaşı Ömer Şevki Bey'in oğluDUR Öğrenimine Gönen'de başladı Babasının görevi sebebiyle sürekli yer değiştirmemeleri için annesiyle bilikte İstanbul'a gönderildi 1892'de Aksaray'daki Mektebi Osmaniye'ye yazdırıldı 1896'da Eyüp'teki Veteriner Rüşdiyesi'ni bitirdi Edirne Askeri İdadisi'nden sonra 1903'te İstanbul'da Mektebi Harbiye'den mezun oldu Mülazim (teğmen) rütbesiyle orduya katıldı İzmir Zabitan ve Efrat Mektebi'nde bir süre öğretmenlik yaptı 1908'de merkezi Selanik'te olan 3'üncü Ordu'da görevlendirildi 1911'da ordudan ayrıldı Lakin Balkan Savaşı çıkınca her yerde askere alındı Sırp ve Yunan cephelerinde savaştı Yanya Kalesi'nin savunması esnasında Yunanlılara esir düştü Bir sene süren tutsaklıktan sonra İstanbul'a döndü Kısa bir zaman Türk Sözüdergisinin başyazarlığını yaptı 1914'te Kabataş Lisesi'ne edebiyat öğretmeni olarak atandı Ölümüne kadar bu görevi sürdürdü

Yazmaya Edirne'deki öğrenciliği sırasında başladı Ilk şiiri Hissi MüncemidÖmerimzasıyla 1900'de Mecmuai Edebiyede yayınlandı Ilk öyküsü İhtiyarın Tenezzühü1902'de Sabahleyin gazetesinde yer aldı İzmir ve Makedonya'da görevliyken yazdığı şiir, hikaye ve makaleler farklı alanlara yönlendirilmiş dergilerde çıktı Askerliğe ara verdiği dönemde ise yazıları Rumeligazetesi ve çeşitli dergilerde yayınlandı

Selanik'te yayınlanan Genç Kalemlerdergisindeki yazılarıyla ünlendi Derginin ikinci dizisinin ilk sayısında Nisan 1911'de yayınlanan Yeni Lisanbaşlıklı yazısı Milli Edebiyatakımının başlangıç bildirgesidir Yazılarında, yalın, halkın konuştuğu ve anladığı bir dil uygulamak gerektiğini savundu Türkçe'nin kendi kurallarına yerinde yazılmasını, Arapça ve Farsça sözcüklerden arındırılmasını istedi Ulusal Edebiyat akımının öncülüğünü Ziya Gökalp ve Ali Canip Usul'le birlikte sürdürdü 1'inci Dünya Savaşı yıllarında Yeni Mecmuada yayınlanan öyküleriyle ününü adamakıllı yaygınlaştırdı Öykülerini kişisel deneyimlerine, tarihsel olaylara ve halk geleneklerine dayandırdı Günlük hitabe dilini kullanması, öykülerine canlı ve güzel bir özellik verdi Çok öbür konular işledi Bunları anlatırken yergiye, polemiğe, komik durumlara ve toplumsal yorumlara da yer verdi

Ölümünden daha sonra 1926'da öykülerini önce Ali Canip Yöntem derledi Peşinde Ahmet Halit Kitapçı 1936'da bir derleme yaptı 1950'den sonradan Şerif Hulusi, öykülerini her tarafta gözden geçirip 10 cilt halinde yayınladı Rafet Zaimler Yayınevi 1962'de 30 öykü daha ekleyerek 11 ciltlik bir külliyat halinde yayınladı Son olarak Bilgi Yayınevi, Bütün Eserleriadıyla bütün öykülerini 16 kitapta topladı Kahramanlar, Bomba, Yüksek Ökçeler, Yüzakı, Yalnız Efe, Falaka, Aşk Dalgası, Beyaz Lale, Kuytu Mabet bu dizideki öykü kitaplarından bir bölümü
Çözümleme kitaplarında Tarhan, Ayın Sinrumuzlarını kullandı







Eserleri

Şiir:
Ömer Seyfettin'in Şiirleri (1972, Fevziye Abdullah Tansel derlemesi)

Roman:

Ashâbı Kehfimiz (1918)
Efruz Bey (1919)
Yalnız Efe (1919, 1988)

Öykü:
Harem (1918)
Yüksek Ökçeler (1922, 1988)
Dar Mabed (1923, 1988)
Beyaz Lale (1938)
Asilzâdeler (1938)
Birincil Düşen Ak (1938, 1980)
Mahçupluk İmtihanı (1938, 1982 bir oyun da içerir)
Dalga (1943, 1952)
Nokta (1956)
Tarih Ezelî Bir Tekerrürdür (1958)

Çözümleme:
Ulusal Tecrübelerden Çıkarılmış Ameli Siyaset (1912)
Yarınki Turan Devleti (1914)
Türklük Mefkuresi (1914)
Türklük Ülküsü (birincil 3 kitap birarada ölümünden daha sonra, 1975) *