Omurilik ve omurilikten çıkan hadlerin omur kemikleri içinde seyrettiği kanala spinal kanal denir. Omurgada boyun, göğüs, bel ve sakral yer olmak üzere 4 farklı omur öbeği vardır. Omurilik kanal daralması daha çok bel ve boyun ortamında görülür. Bel yerinde 5 adet omur vardır. Bu ortam vücut yükünün en çok ağırlaştığı omurga kesimidir. Travma, vücudu beğenilmeyen kullanma, genetik faktörler üzere birçok etken sonucunda spinal kanalı oluşturan yumuşak doku ve kemik yapıların kalınlaşması ve kabalaşması ile bu kanal daralması meydana gelebilir. Burada yan alan anatomik oluşumlar; omurlar arasında bulunan disk (bel fıtığı bu yapıdan oluşur), omurların birbirleriyle eklem yaptığı faset eklemleri, omurların gövdesinin gerisinden geçen kuvvetli bağ dokusu ve omurilik kesesi ardında bölge alan sarı bağdır. Tüm bu yapıların dejeneratif yani yaşa bağlı değişimleri sürecinde hasta bir müddet sonra dar kanal sorunu ile karşı zıdda kalabilir. Disk iç tabakasını oluşturan kısmın su nispeti çocukluk ve genç yaş kümesinde ziyadedir. Yaşlanma ile birlikte su orantısı azalır, disk yüksekliği azalmaya başlar, dış tabakada küçük yırtılmalar gelişir. Diskin yük taşıma ve hareket yeteneği azalır. Diskin dış kısmında bulunan hudut liflerinin uyarılması ile bel ağrısı açığa çıkar. Bu hastalarda bel ağrısı, bacak ağrısından daha ziyadedir.
Omurilik kanal darlığı bu kanalının çepeçevre daralarak, yukardan aşağı içinden geçen omuriliği çeşitli seviyelerde sıkıştırması ve beraberinde de hudut köklerine yaptığı basıdır. Hastalık ilerlediğinde hastaların hayat kalitesi bozulur, günlük aktiviteleri besbelli noktada kısıtlanır. Bu hastalarda münhasıran ayakta ziyade kalmakla ve yürümekle ortaya çıkan baldırda ağrı, uyuşukluk, kramp ve kasılma olur. Oturduklarında ve öne yanlışsız eğildiklerinde ağrı yakınmaları hafifler yahut makbul. Ayakta durmak yahut yürümekle çıkan bu klinik tabloya "nörojenik klaudikasyon" denir. Devranla bu bulguların ortaya çıktığı ara azalır ve çok ileri periyotlarda hastalar mesken içindeki yürüme periyotlarında dahi bacak krampı ve bacak kasılması dertleriyle karşı zıdda kalırlar. Bel ve omurilik kanal daralması olan hastalar, sırtüstü yatmakta da güçlük çekebilirler. İleri devirlerde bu hastalarda, öne eğilerek yürüme eğilimi ortaya çıkar.
Bu şekil şikayetlerle gelen hastalar çok âlâ araştırılmalıdır. Zira spinal tümör üzere kimi marazların belirti ve bulguları dar spinal kanal tablosunu taklit edebilir. Bir bireyde "dar kanal" varsa buna ek olacak küçücük bir fıtığın bile büyük ıstırap verebileceği, kliniğinin çok gürültülü seyredebileceği unutulmamalıdır. Hastalarda bu klinik tablo ortaya çıktığında çoğunlukla omurilik kanal çapı belirli bir aşamanın üzerinde daralmış, omurilik ve ondan çıkan hudut kökleri sıkışmış durumdadır. Direkt grafiler, bel omurlarının 3 boyutlu rekonstrüksiyonlu bilgisayarlı tomografisi (BT), manyetik rezonans görüntüleme (MR) vazgeçilmez tanı araçlarıdır. Bu tetkiklerde görülen omurilik kanal çapının belli başlı bir seviyenin altına düşmüş olması, illetin nispeten ilerlediğinin bir işareti olarak kabul edilebilir. EMG de bazen yardımcı tanı aracı olarak kullanılır.
İlerlememiş olgularda hastalara cerrahi olmayan sistemler yani yatak istirahati, ilaç tedavisi, fizik tedavi, spinal enjeksiyon uygulanabilir. Fakat nörojenik klaudikasyon dediğimiz hastada vakitle yürüyüş aralığının azalması ve beraberinde bacak krampı ve bacak kasılması, velev kuvvet kaybı olması durumunda; idrar ve büyük abdest meselesi olması ve hastanın hayat kalitesinin düştüğü durumlarda cerrahi tedavi uygulanmalıdır. Cerrahide maksat omurilik kesesi ve içindeki sonlara olan basının kaldırılmasıdır. Deneyimli ellerde mikrocerrahi teknik ile yapılan "internal dekompresyon" ameliyatlarında, omurganın dinamiğini daha çokça bozmamak için yalnızca bir taraftan yaklaşımla kanal içeriden genişletilerek yüz güldürücü sonuçlar elde edilmektedir. Beraberinde bel fıtığı varsa tıpkı seansta fıtık da boşaltılmaktadır.
Omurilik kanal darlığı bu kanalının çepeçevre daralarak, yukardan aşağı içinden geçen omuriliği çeşitli seviyelerde sıkıştırması ve beraberinde de hudut köklerine yaptığı basıdır. Hastalık ilerlediğinde hastaların hayat kalitesi bozulur, günlük aktiviteleri besbelli noktada kısıtlanır. Bu hastalarda münhasıran ayakta ziyade kalmakla ve yürümekle ortaya çıkan baldırda ağrı, uyuşukluk, kramp ve kasılma olur. Oturduklarında ve öne yanlışsız eğildiklerinde ağrı yakınmaları hafifler yahut makbul. Ayakta durmak yahut yürümekle çıkan bu klinik tabloya "nörojenik klaudikasyon" denir. Devranla bu bulguların ortaya çıktığı ara azalır ve çok ileri periyotlarda hastalar mesken içindeki yürüme periyotlarında dahi bacak krampı ve bacak kasılması dertleriyle karşı zıdda kalırlar. Bel ve omurilik kanal daralması olan hastalar, sırtüstü yatmakta da güçlük çekebilirler. İleri devirlerde bu hastalarda, öne eğilerek yürüme eğilimi ortaya çıkar.
Bu şekil şikayetlerle gelen hastalar çok âlâ araştırılmalıdır. Zira spinal tümör üzere kimi marazların belirti ve bulguları dar spinal kanal tablosunu taklit edebilir. Bir bireyde "dar kanal" varsa buna ek olacak küçücük bir fıtığın bile büyük ıstırap verebileceği, kliniğinin çok gürültülü seyredebileceği unutulmamalıdır. Hastalarda bu klinik tablo ortaya çıktığında çoğunlukla omurilik kanal çapı belirli bir aşamanın üzerinde daralmış, omurilik ve ondan çıkan hudut kökleri sıkışmış durumdadır. Direkt grafiler, bel omurlarının 3 boyutlu rekonstrüksiyonlu bilgisayarlı tomografisi (BT), manyetik rezonans görüntüleme (MR) vazgeçilmez tanı araçlarıdır. Bu tetkiklerde görülen omurilik kanal çapının belli başlı bir seviyenin altına düşmüş olması, illetin nispeten ilerlediğinin bir işareti olarak kabul edilebilir. EMG de bazen yardımcı tanı aracı olarak kullanılır.
İlerlememiş olgularda hastalara cerrahi olmayan sistemler yani yatak istirahati, ilaç tedavisi, fizik tedavi, spinal enjeksiyon uygulanabilir. Fakat nörojenik klaudikasyon dediğimiz hastada vakitle yürüyüş aralığının azalması ve beraberinde bacak krampı ve bacak kasılması, velev kuvvet kaybı olması durumunda; idrar ve büyük abdest meselesi olması ve hastanın hayat kalitesinin düştüğü durumlarda cerrahi tedavi uygulanmalıdır. Cerrahide maksat omurilik kesesi ve içindeki sonlara olan basının kaldırılmasıdır. Deneyimli ellerde mikrocerrahi teknik ile yapılan "internal dekompresyon" ameliyatlarında, omurganın dinamiğini daha çokça bozmamak için yalnızca bir taraftan yaklaşımla kanal içeriden genişletilerek yüz güldürücü sonuçlar elde edilmektedir. Beraberinde bel fıtığı varsa tıpkı seansta fıtık da boşaltılmaktadır.